Vlaamse fietspaden gebuisd voor rijcomfort
Op speciale meetfietsen legde de Fietsersbond de afgelopen maanden 1.300 kilometer fietspad af in zestien Vlaamse gemeenten en steden. Dat gebeurde in opdracht van minister van Mobiliteit Hilde Crevits (CD&V). Voor het eerst werd zo objectief de kwaliteit van onze fietspaden gemeten. Daarbij werd gekeken naar het trillingscomfort, de breedte van het fietspad en de afstand ten opzichte van de rijweg. Op basis van de bevindingen wil minister Crevits nu een gericht investeringsplan opstellen. Vlaamse fietspaden: het rapport. (TM)
Trillingscomfort
Met een gemiddelde score van 4,5 op 10 zijn de onderzochte fietspaden redelijk oneffen en scoren dus slecht op trillingscomfort. De vlakheidsnorm die sinds april van dit jaar geldt, komt dus niets te vroeg. Die norm bepaalt dat voor nieuwe fietspaden de maximale oneffenheden over een lengte van 3 meter maximum 5 millimeter mogen bedragen.
Klinkers
Voor maar liefst 40 procent van de fietspaden worden niet-homogene materialen gebruikt zoals klinkers en tegels, wat ten koste van het comfort gaat. Bij een gemiddeld fietspad in betonklinkers dat ouder is dan zes jaar daalt de trillingsscore tot 3,7 op 10.
Asfalt
De ondergrond van een fietspad bepaalt grotendeels het rijcomfort. Asfalt geldt daarbij als het beste materiaal voor een effen fietspad. Toch is slechts een op de vijf fietspaden daarmee aangelegd. De onlangs aangelegde asfalten fietspaden halen gemiddeld de beste trillingsscore van 7,9 op 10. Een op de drie fietspaden bestaat echter uit cementbeton, dat minder goed scoort op comfort.
Aansluitingen
Hét grote pijnpunt van de Vlaamse fietspaden zijn kruispuntovergangen en op- en afritten. Op de foto ziet u een voorbeeld van hoe het ook goed kan zijn, maar te hoge boordstenen of regengoten dwars over het fietspad blijken geen uitzondering en zijn nefast voor het rijcomfort.
Breedte
Wat de breedte betreft scoren onze fietspaden met 6,7 op 10 naar behoren. De aanbevolen breedte van een eenrichtingsfietspad bedraagt 1,75 meter, minimaal moet 1,50 meter voorzien worden. Een regel waar men zich dus vrij goed aan houdt.
Tussenruimte
De kwaliteit van een fietspad hangt voor een groot deel af van de afbakening of buffer tussen het fietspad en de weg. Hier halen de onderzochte fietspaden een redelijke score van 6 op 10. Waar een parkeerstrook, bomen of een haag het fietspad van de weg scheiden is het veiliger fietsen, maar bij de helft van de onderzochte fietspaden bestaat de tussenruimte enkel uit een verharding in steen. Meer dan 45,3 procent van de fietspaden is bovendien niet verhoogd.