Verhofstadt of Rehn? Rutte mag het weten
De Europese liberalen vragen de Nederlandse premier Mark Rutte en de Duitse liberale voorman Christian Lindner 'de geschikte kandidaat' te vinden om de Europese kies-campagne te trekken. Tussen fractieleider Guy Verhofstadt en Europees commissaris Olli Rehn is de strijd verre van gestreden.
In de aanloop naar de Europese top hebben liberale politici, premiers en Commissieleden de koppen bij elkaar gestoken over de EU-Parlementsverkiezingen van 2014. Op het besloten forum, gisteren in de Brusselse Cercle Lorraine, gaven behalve Graham Watson, de voorzitter van de ALDE-partij (Alliantie van Liberalen en Democraten voor Europa), ook de Nederlandse premier Mark Rutte present, diens Luxemburgse collega Xavier Bettel, de Estse eerste minister Andrus Ansip en de commissarissen Karel De Gucht en Neelie Kroes.
Uiteraard ontbraken ook beide protagonisten niet op het appel, Guy Verhofstadt en diens challenger, commissaris van Economische en Monetaire Zaken Olli Rehn. Dat zich ter elfder ure nog een derde gegadigde aanbiedt, een consensusfiguur, is onwaarschijnlijk: de deadline voor kandidaatstellingen verstrijkt vandaag.
Na de lunch werd geen persconferentie gegeven, maar volgens insiders kregen Rutte en de prille leider van de Duitse FDP, Christian Lindner, een open mandaat om "naar de geschikte kandidaat op zoek te gaan". Doordat Verhofstadt noch Rehn de handdoek in de ring gooit, moet het duo Rutte-Lindner de twee toppers tegen elkaar afwegen - zonder aan het eind van de rit expliciet stemadvies te geven.
Zo zeker is het wel: de laatste rechte lijn naar de stembeurt op 1 februari, wanneer een 400-tal liberalen de knoop doorhakt, wordt razend spannend. Afhankelijk van de bron genieten nu eens Verhofstadt, dan weer Rehn de breedste steun. Volgens de jongste berichten heeft de Fin 13 nationale partijen aan zijn kant, de Belg 12.
Alleen: de formatie die mogelijk kingmaker wordt, de LibDems uit Groot-Brittannië, blijkt verdeeld. "Don't expect us to vote as a block," zei LibDem-ondervoorzitter Simon Hughes. Of hoe het weleens zeer 50/50 kan worden, straks.
Topfunctie
Tot dusver hebben alleen de Europese Socialisten met een electoraal boegbeeld uitgepakt. Dat wordt huidig parlementsvoorzitter Martin Schultz, een Duitser. Niet enkel de Europese Volkspartij en de Groenen zoeken nog naar een voorman of -vrouw, dat doen ook de liberalen, zij het dat de queeste bij die laatsten net dat tikje meer suspens in zich draagt. Wie het laken ook naar zich toe haalt, 'eurovoluntarist' Verhofstadt of 'eurorealist' Rehn, er zit leven in de liberale brouwerij. Terwijl in de Benelux-landen en Zuid-Europa de steun veeleer naar de eerste gaat, neigen de noordelijke landen naar Rehn. Niet enkel de Britse, ook de Duitse liberalen blijken gespleten.
En toch, verzekeren kenners, is de ALDE eensgezinder dan ze vandaag overkomt. Met uitzondering van gevoelige issues als de eurobonds heerst er over tal van onderwerpen consensus, heet het. "De pers maakt zowel van Verhofstadt als van Rehn een karikatuur", betreurt een hoogstaand ALDE-lid. "Terwijl de Belg realistischer is dan velen denken, is Rehn lang de saaie cijferaar niet die hij lijkt. En jazeker, de twee kunnen heus wel door een deur."
De ALDE hoopt haar voorman in de zetel van commissievoorzitter Barroso te posteren, en als dat niet lukt op een andere topfunctie, zoals die van buitenlands gezante Cathy Ashton.
Alleszins zijn de EU-Liberalen het erover eens dat de toekomstige fractie in het EU-parlement, vandaag de op twee na belangrijkste groep, "zo groot mogelijk" moet zijn. Met dat doel voor ogen onderneemt Verhofstadt forse pogingen om Poolse, Franse en Italiaanse gelijkgestemden in zijn fractie te krijgen.