Direct naar artikelinhoud

'We gingen naar het bos om te vrijen'

'Ja, wij zijn gaan wandelen in het bos. Om te vrijen, niet om paddenstoelen te plukken.' Met de ondervraging van de van moordpoging beschuldigde Yolande Magy draaide een van de allerlaatste Belgische assisenprocessen gisteren uit op een steeds gênanter gebeuren.

Had Yolande Magy elf jaar geleden bekend wat ze zegt niet te hebben gedaan, dan leidde ze nu een vrij en zorgeloos bestaan. Haar toenmalige knipperlichtvriend Willy Van Gorp wurgde op 19 november 2005 in Brecht zijn echtgenote in haar bed. Na eerst te hebben bekend dat hij alleen had gehandeld, wees hij op advies van zijn advocaat haar aan als bedenkster.

De deal die hij voor het eerste proces in 2008 maakte met het openbaar ministerie, draaide goed uit. Van Gorp is sinds 2013 vervroegd vrij. Yolande Magy (66) weigerde te bekennen en moest wegens "gebrek aan schuldinzicht" veel langer in de gevangenis blijven. Haar onwil om haar verdict, 23 jaar cel, te aanvaarden bracht haar na een verbreking in Straatsburg in de beklaagdenbank van het assisenhof in Tongeren, waar het hele proces - hoe surrealistisch ook - wordt overgedaan.

Magy staat terecht voor dubbele moordpoging met Acedicon, een middel tegen prikkelhoest, en vliegenzwam. Dat is een rode paddenstoel met witte stippen die volgens Wikipedia in Japan op de kaart staat als delicatesse. Beide pogingen, als ze al hebben plaatsgevonden, mislukten volgens Van Gorp, waarna hij het dan maar deed met de blote hand.

Van Gorp hield altijd vol dat zij en hij kort voor de moord samen giftige paddenstoelen waren gaan plukken in de bossen rondom Brecht en Schoten. Magy bleef dat altijd ontkennen, ook gisteren tijdens een twee uur durende publieke ondervraging. "Ja, wij zijn weleens gaan wandelen in het bos", zei ze. "Om te vrijen, niet om paddenstoelen te plukken. Ik zag hem nog graag, toen."

Magy had kort voor de moord vermoedens dat Van Gorp zijn echtgenote naar het leven stond. Ze deelde die zorg met haar collega's bij Brucargo en schreef een waarschuwende brief naar zijn broer, maar net als in 2008 keert dat zich tegen haar. Waarom had ze de politie niet verwittigd?

"Ik zit zo niet in elkaar. Ja, ik had vermoedens, maar hoeveel zekerheid heb je nodig? Moest ik dit echt geweten hebben, dan zou ik er toch niet over praten op het werk? Dan zou ik toch geen medicatie gaan kopen in de apotheek in het dorp, maar in Brussel?"

Heksenproces

Een veertigtal mensen, grotendeels uit Brecht, trachtte er ook gisteren vanop de publieksbanken geen seconde van te missen en dat geeft de bijna laatste Belgische assisenzaak iets van een heksenproces. Er is geen enkel bewijs van betrokkenheid bij moord, er is enkel de aan twaalf willekeurig gelote juryleden voorgelegde interpretatie van mails en sms'jes.

Magy zat al 6,5 jaar onschuldig in de gevangenis, en in de ogen van het publiek is dat niet genoeg. "Zij heeft van onze brave Willy een moordenaar gemaakt", zo is te horen. Daar bovenop komt de aversie binnen de magistratuur om de mogelijkheid van een gerechtelijke dwaling onder ogen te willen zien.

Nieuwe indicatie

Er werd Magy gevraagd wat ze zich herinnerde van de dag van de moord. "Willy had me gebeld, had gezegd: 'Er is iets gebeurd.' Hij wou dat ik kwam. Ik ben naar daar gereden, maar ik ben niet binnen gegaan, ik ben zelfs niet uit mijn auto gestapt. Ik wou er niets mee te maken hebben."

In de ogen van aanklager Patrick Boyen is het opnieuw een indicatie. Het proces duurt nog een volle week. Vandaag wordt Willy Van Gorp in de getuigenbank verwacht.