"Ik heb nog nooit een dag in mijn leven gewerkt"

Maries neus voor

spullen met een verhaal

Marie is een van de weinige vrouwen op de dagelijkse rommelmarkt op het Vossenplein in Brussel. Je moet er je wekker bovendien vroeg voor zetten, want al van 7u 's ochtends stellen de marktkramers er hun tafels op of ordenen ze hun waren op stoffen dekens op de grond. "Maar ik doe dit ondertussen al 35 jaar", vertelt Marie, "en ik kan me niet inbeelden dat ik ooit iets anders zou doen. Ik hou zielsveel van mijn job. Ik hou ervan om in de buitenlucht te kunnen zijn, om me te omringen met voorwerpen die oud zijn en waar een verhaal aan vast hangt. Ik heb nooit een dag gewerkt."

Een sociale manier om je dagen te vullen bovendien, want het contact dat Marie met haar klanten heeft is verrassend persoonlijk. Ze spreekt voortdurend voorbijgangers aan, maakt grapjes en onderhandelt vluchtig over prijzen zonder ooit de glimlach te verliezen. "Het contact met andere marktkramers is dan weer minder nauw. Je zou kunnen zeggen dat het hier een beetje ieder voor zich is, al is de sfeer zeker ook niet vijandig."

Toch zijn de tijden voor de marktkramers hier erg hard veranderd. "Het is steeds moeilijker om goede, waardevolle voorwerpen op de kop te tikken. Het internet heeft ervoor gezorgd dat mensen minder snel bij antiquairs aankloppen. Nu kiezen ze er steeds vaker voor om het gewoon zélf online aan te bieden, waardoor het soms echt zoeken is naar producten die ik nadien ook weer kan verkopen."

Daarvoor kijkt Marie vooral naar de prijs. "Het moet eerst en vooral iets zijn wat ik nadien kan verkopen zonder belachelijk veel verlies te maken. (lacht) Maar door er zoveel mee in de weer te zijn, leer je heel snel wat een voorwerp waard is en of het zal aanslaan of niet. Het is een voeling die je moet opbouwen, en zelfs na al die jaren zit ik er soms naast en moet ik spullen weggooien. Maar dat is normaal."

Ervaring heeft Marie althans genoeg, want buiten de twee dagen per week waarop ze haar waren uitstalt op het Vossenplein, bezit ze ook een antiekzaak op de hoek van de straat achter haar. "Ik ben er dus echt élke dag mee bezig. Je mag trouwens ook altijd een foto nemen van de voorgevel van mijn zaak. Als je wil."

Georges vond zijn

leerschool op straat

Antiquair Georges werkte zijn hele leven lang in een bank, maar kon al op zijn twaalfde met zekerheid zeggen dat het antiek was waaraan hij zijn leven zou wijden. Toch duurde het tot zijn pensioen vooraleer hij er zich voltijds op kon storten. Voordien werd zijn passie verbannen naar avonden en nachten. Die stonden hem wel toe om een indrukwekkende collectie aan antiek op te bouwen, want zijn zaak 'De Schapenstal' staat - letterlijk - tot de nok volgestouwd met antieke kasten, servies en schilderijen. "En er is ook nog een bovenverdieping."

Maar hoe krijg je ooit zo'n waanzinnige hoeveelheid aan antiek bij elkaar? "Ik plaats annonces in de krant met de boodschap dat ik huizen wil komen leeghalen. Ik koop dus nooit één kopje of één bord, maar wel volledige inboedels. Wij betalen mensen voor de spullen die we kunnen gebruiken, en zij betalen ons voor wat we moeten weggooien. Meestal komen ze dan heel wat goedkoper uit dan wanneer ze een container moeten laten komen om alles leeg te ruimen. Noem het gerust een win-winsituatie."

Wat antiek betreft, is volgens Georges de straat de beste leerschool. "Het is een voeling die je moet aankweken. Maar als je geïnteresseerd bent in iets, kom je automatisch in contact met mensen die die passie ook hebben. Zo blijf je op de hoogte van wat er leeft in deze wereld, wat als antiquair bovendien broodnodig is. Want zelfs in antiek tref je heel wat evoluties aan. "Vroeger waren de kopers voornamelijk Amerikanen, terwijl het vandaag eerder Polen zijn die interesse tonen. Die hebben natuurlijk andere voorkeuren, dus het is belangrijk om dat in je achterhoofd te houden wanneer je dingen aankoopt."

Georges: "Het werkt zoals altijd: de persoon die zijn spullen verkoopt, wil daar zo veel mogelijk geld voor krijgen, en ik wil zo weinig mogelijk betalen. Daar komt een heel spel uit voort. Vaak begint dat met het aftoetsen van hoeveel de verkoper er zélf voor verwacht te krijgen. Een heel cruciale factor daarin is of ze de goederen zelf betaald hebben, of dat ze erfgenaam zijn en mij alles liefst zo snel mogelijk in mijn vrachtwagen zien laden. Als ik dat weet, is het een kwestie van naar elkaar toe te werken. Meestal eindigt zo'n onderhandeling met een "bedankt, we zullen je opbellen". En dan is het afwachten."

De leukste

rommelmarkten

in Vlaams-Brabant en Brussel

Zondag 30 april

LANDEN: Koning Albertlaan van 9 tot 17u

HAACHT: Markt, 10 tot 17u

Maandag 1 mei

MALDEREN: centrum, 10 tot 18u

Zaterdag 6 mei

SINT-JOOST-TEN-NODE: Sint-Joostplein

van 9 tot 21u

LEUVEN: Mgr. Ladeuzeplein van 9 tot 17u

Zondag 7 mei

BUKEN: Bukenstraat van 9 tot 17u

BEGIJNENDIJK: Dorpsstraat van 9 tot 16u

Zondag 21 mei

HALLE: Grote Markt van 6 tot 13u

Donderdag 25 mei

HOFSTADE: Nieuwstraat van 9 tot 14u

Zondag 28 mei

BOUTERSEM: Malendriesstraat van 10 tot 18u

Maandag 5 juni

ZEMST: Stationslaan van 8 tot 15u

AVERBODE: Prins De Merode van 9 tot 18u

Zondag 11 juni

OPWIJK: Den Dries, Mazenzele van 8 tot 17u

Zondag 25 juni

HEVERLEE: Naamsesteenweg van 9 tot 18u

BRUSSEL:

Elke dag op het Vossenplein