Naar de bron van #IkSteunTheo
Heeft N-VA nu wel of niet een beroep gedaan op valse Twitter-accounts om de #IkSteunTheo-tweet meer panache te geven? Dat er valse accounts in het spel zijn, lijdt geen twijfel. Maar hoe komen ze daar?
Om N-VA-staatssecretaris Theo Francken een hart onder de riem te stoppen nadat hij door "wereldvreemde" rechters veroordeeld werd tot het betalen van een dwangsom omdat hij een Syrisch gezin geen visum wilde verlenen, lanceerde N-VA de Twitter-campagne #IkSteunTheo. Die tweet werd meteen de meest succesvolle van de partij tot nu toe. Na een klein onderzoek van Groen besloot voorzitster Meryem Almaci N-VA te beschuldigen: "N-VA gebruikt fake accounts om zichzelf te promoten."
De retweets van de #IkSteunTheo-tweet zijn volgens Groen verdacht om twee redenen. "We hebben een aantal populaire tweets van N-VA naast elkaar gelegd", legt Jonas Dutordoir, woordvoerder van Groen uit. "Dan zie je dat de piek van de #IkSteunTheo-tweet er compleet anders uitziet dan andere populaire tweets."
Cynische redenering
Daarnaast analyseerden de socialmediaexperten van Groen de honderd laatste retweets van het account, Twitter laat je namelijk niet toe om dieper in de cijfers van een derde partij te duiken. "Daaruit blijkt dat 64 procent afkomstig is van verdachte Twitter-accounts", vervolgt Dutordoir. "Verdachte accounts herken je bijvoorbeeld aan Engelstalige bio's, tweets in verschillende talen, ze volgen veel mensen en hebben zelf weinig volgers." Opvallend is dat andere tweets van het N-VA-profiel niet massaal gedeeld worden door die verdachte accounts.
Woordvoerder van N-VA Joachim Pohlmann is niet te spreken over de beschuldigingen van Groen en reageerde al op de aantijgingen: "Als je de cynische redenering van Groen doortrekt, zou je accounts kunnen aankopen die massaal tweets van tegenstanders retweeten om ze dan af te doen als fake. Maar voor alle duidelijkheid: dat doen we ook niet."
Nodig: internet en kredietkaart
In het hele het welles-nietesspelletje is het niet onbelangrijk om te weten dat Twitter-volgers of retweets kopen niet alleen weggelegd is voor wie handig is met een computer. Wie "buy retweets" of "buy twitter followers" googelt, krijgt overzichtelijke menukaarten en handige how-to's te zien hoe je heel snel tussen de honderd en een miljoen retweets koopt. Het enige wat je echt nodig hebt, is een internetverbinding en een kredietkaart.
Je kunt ook zonder problemen retweets of volgers cadeau doen aan accounts die je zelf niet beheert. Op Twitter jouw stem of die van een andere artificieel versterken is met andere woorden een koud kunstje. De meest voor de hand liggende reden om naar zulke strategieën te grijpen, is omdat de tijdlijn van Twitter niet louter chronologisch wordt opgebouwd. Populaire tweets worden door het algoritme wat langer in het zicht van Twitteraars gehouden.
Achterhalen waar die virtuele fanclub van #IkSteunTheo echt vandaan komt, is dus geen lachertje. In principe kunnen de anonieme accounts van iedereen zijn. Van de partij zelf, van een minister, van een medewerker, van een militant of van iemand die gewoon hoopt om mensen via de profielen te lokken naar andere websites. Een aantal van de fake-accounts linken ook door naar dating- en pornosites. Je moet al inzicht krijgen in de data van Twitter om te zien waar de fake accounts echt vandaan komen. Of misschien wil de koper zich bekendmaken?