Sexaholics Anonymous: 'Internet vaagt grenzen weg'

35.000 euro. Zoveel gaf Wim (*) uit aan bezoeken aan prostituees. Met de nadruk op 'gaf'. Sinds 1 augustus 2009 is de veertiger 'nuchter'. Maar daar is een hobbelige weg aan voorafgegaan. "Ik denk dat ik 13 was toen ik voor het eerst dwangmatig begon te masturberen. Het volgde niet lang nadat ik door een familielid werd misbruikt. Voor mij was het een manier om mijn gevoelens te verdoven. Als ik masturbeerde, was ik in een wereld waar alles goed was."

Dubbelleven

Hoe ouder Wim werd, hoe verder hij zijn grenzen legde. "Ik keek steeds meer porno, ging vreemd, werd vaste klant in de rosse buurt. Allemaal stiekem. Niemand wist van mijn dubbelleven. Totdat ik mezelf in de nesten begon te werken. Op mijn werk zei ik de ene na de ander afspraak af omdat ik niet meer uit mijn bed raakte."

"Ik voelde mij een pervert. Honderden keren ben ik 'gestopt'. Toen mijn lijden mij suïcidaal maakte, ben ik naar een therapeut gegaan."

Wim is intussen al jaren bij SA aangesloten. De zelfhulpgroep, die in 2008 in België werd opgericht, helpt seksverslaafden nuchter te worden én te blijven. Dat doen ze door, net als bij de AA (Alcoholics Anonymous), met sponsors en een spiritueel twaalfstappenprogramma te werken. Het is de bedoeling dat je die stappen 'nuchter' afwerkt. "Nuchter betekent bij SA: geen seks hebben met jezelf (geen masturbatie, geen porno, geen prikkels, FVG) of buiten het huwelijk", legt een van de oprichters uit. "Dat we het huwelijk als maatstaf gebruiken, heeft niets met religie te maken, maar alles met het feit dat seksverslaafden moeilijk met het begrip relatie kunnen omgaan. Sommigen hier hebben er honderden gehad. Zo raak je niet van je probleem af."

SA België bereikte de afgelopen jaren honderden mensen. In de laatste acht maanden kwamen er 70 vragen om hulp binnen. Dat is 40 procent meer dan het jaar voordien. SA is ook uitgebreid: na Antwerpen, Brussel en Leuven komen er sinds kort ook lotgenoten samen in Gent. "Je kan in onze maatschappij niet meer ontsnappen aan seks. En dat maakt het voor mensen die gevoelig zijn voor verslaving moeilijk. Het is vooral het internet dat niet alleen alle drempels, maar ook alle grenzen heeft uitgevaagd. Eens je in Google heteroseks als zoekopdracht ingeeft, duurt het niet lang eer je mensonterende en illegale beelden en filmpjes krijgt voorgeschoteld."

Niet gedefinieerd

Betrouwbare cijfers over seksverslaafden in België bestaan niet. Dat komt omdat er geen klinische definitie is of onderzoek naar wordt verricht, stelt seksuoloog Koen Baeten. Hij krijgt jaar na jaar meer mensen over de vloer die lijden onder hun seksuele impulsen en gedragingen. "De mensen die beslissen hulp te zoeken, vormen het topje van de ijsberg", gelooft hij. "Het gevoel van schaamte en schuld is enorm."

Volgens Baeten is er maar een beperkt percentage van mensen dat niet meer kan functioneren door hun 'verslaving'. Dat wil zeggen: dat ze hun werk, vrouw of kinderen verliezen door het onophoudelijk seksueel actief zijn. "We schatten dat het om 1 tot 5 procent van de mannen gaat", zegt hij. "Bij vrouwen komen kenmerken van een seksverslaving ook voor, maar hen zie ik veel minder. Ik vermoed dat zij er minder last van hebben omdat ze in het escorte- of prostitutiemilieu belanden."

Wim werkt momenteel op dagelijkse basis aan zijn laatste stappen. Die houden voor hem in om 's ochtends te mediteren en andere seksverslaafden bij te staan. Genezen is hij niet, zegt hij. "Tijdens een van mijn eerste SA-meetings vroeg iemand: 'Wie van ons is hier het langst nuchter?' Een man antwoordde: 'Degene die vanochtend het vroegst is opgestaan.' Ik vond dat toen een onnozele uitspraak. Maar vandaag denk ik er vaak aan terug en besef ik dat er veel waarheid in schuilt. Een seksverslaving is iets waar je de rest van je leven mee worstelt. Elke nuchtere dag is een overwinning."

Meer informatie: www.sexaholicsanonymous.be (*) Wim is een fictieve naam