Het groene gezicht van 'De zevende dag'

Ambitieus. Gedreven. Als een mantra dreunt Ivan De Vadder de eigenschappen af die hij zijn nieuwe copresentatrice toedicht. "Ze is slim en in staat debatten te leiden. Wat wil je nog meer?"

Een streepje ervaring misschien, voor iemand die elke zondag twee uur live in de ether moet. Of heeft de druk van de quota de Marokkaans-Belgische een handje geholpen?

Op 5 april gingen verschillende wenkbrauwen de hoogte in bij de nieuwsredactie. In een e-mail kondigt het college van hoofdredacteurs aan dat de 27-jarige germaniste een opleiding volgt op de redactie van het politieke duidingsmagazine. "Wie weet wordt Ihsane in het najaar de opvolger van copresentator Indra Dewitte", klonk het.

De mededeling leverde alvast een pittig antwoord op van coryfee Phara de Aguirre, die zich sarcastisch afvroeg of 'andere geïnteresseerden' zich nog kandidaat mochten stellen. Drie maanden later werd Chioua Lekhi aan het grote publiek gepresenteerd als nieuwe presentatrice.

Bij het rondje screentests waar Chioua Lekhi aan deelnam ging de voorkeur nochtans naar mensen als Riadh Bahri, Hanne Decoutere en Barbara Sauer, een vrouw van Indiase origine die al jaren geleden als reporter voor De zevende dag mocht werken. Decoutere werd nieuwsanker, Bahri viel uit de gading en Sauer werkt nog steeds achter de schermen. Op het moment dat Chioua Lekhi - naar verluidt tot haar eigen verbazing - wordt opgevist, maakt zij bij Volt filmpjes waarin reclame wordt getest.

'Op zijn VRT's'

In 2008 komt Chioua Lekhi, min of meer rechtstreeks van de universiteit, binnen op de VRT via de speciale stages voor jongeren van vreemde origine. Haar werklust en maturiteit maken indruk op Hans Depuydt, eindredacteur van Vlaanderen Vakantieland. Hij tipt de nieuwsdienst haar aan boord te houden. Bij Volt is het vooral eindredacteur Carl Voet die in haar gelooft. Eind januari 2012 treedt Voet toe tot het college van hoofdredacteurs.

"Op zijn VRT's", omschrijft iemand van de nieuwsdienst de oekaze van de hoofdredactie. "Het moest een bruin gezicht zijn, denk aan de quota. Maar dat maakt haar niet minder geschikt voor de job. Ze is nu nog geen politiek dier, maar als de job dat vraagt, zal ze dat snel worden. Ze werkt hard genoeg om te zorgen dat ze niet op haar bek gaat."

Een woordvoerder van de VRT spreekt tegen dat er 'positieve discriminatie' in het spel is. "Wij creëren hefbomen om mensen meer zichtbaar te maken. Het is haar eigen verdienste om het dan ook waar te maken."

Grijpt kansen

Chioua Lekhi is geen tafelspringer, maar ze aarzelt niet om de kansen die zich voordoen met beide handen te grijpen. Koelbloedig en zelfverzekerd noemen collega's haar. "Waar anderen in hun broek doen, gaat zij de uitdaging aan."

Tijdens haar opleiding Nederlands-Engels viel ze op in de overwegend witte taalfaculteit van de universiteit van Leuven, zegt haar promotor Lies Sercu. "Zij koos nooit voor de gemakkelijke weg. Ze wist toen al zeer goed wat ze wilde." Voor haar eindwerk zette ze haar eigen onderzoek op. Haar scriptie over het leren van vreemde talen bij Arabisch sprekende jongeren kreeg de Klasse-prijs.

Als student schreef ze nog bekroonde gedichten over 'de zachte verscheurdheid van een leven tussen twee horizonten', zo oordeelde de jury van multicultureel platform Kif Kif. Ze engageerde zich voor meer diversiteit binnen de universiteit, als studentenvertegenwoordiger en in het presidium. "Ik was onder de indruk van de engagementen die ze als student combineerde", zegt haar promotor.

Chioua Lekhi, die de pers pas na het afronden van haar opleiding - inclusief mediatraining - te woord staat, groeide op als een van de jongere leden van een gezin van zeven uit Temse. Het pad was al geëffend, zegt ze in een interview met de universitaire Campuskrant. "Verder studeren was voor mijn ouders en dus ook voor ons vanzelfsprekend."