Direct naar artikelinhoud

Lewandowski, de souffleur van Trump

Donald Trump lijkt misschien een ongeleid projectiel, maar in werkelijkheid worden zijn woorden en daden strak geregisseerd. Wie is de man die 'Trump Trump laat zijn'?

Op een wit schrijfbord aan de muur in het hoofdkwartier van Corey Lewandowski staat zijn complete campagnestrategie: 'Let Trump be Trump.' Zo simpel was het, schreef internetkrant Politico toen hij vorig jaar begon, en zo simpel is het gebleven. Maar de consequenties hiervan worden wel steeds ingewikkelder.

Lewandowski (41) is de man achter Trump. Hij is degene die vanuit de Trump-toren in Manhattan de campagne organiseert, de stafleden inhuurt en de interviewverzoeken afslaat. Hij is ook degene die vloekend en tierend zijn team aanstuurt, die seksuele toespelingen maakt op journalisten en stafleden, en die vorige week een journaliste zo hard aan haar arm trok dat ze een aanklacht tegen hem heeft ingediend. Laat Lewandowski Lewandowski zijn, lijkt zijn persoonlijke strategie.

Bij de verkiezingsbijeenkomsten loopt hij stuiterend rond, voor en na de toespraken van zijn baas. Je ziet hem vaak met een blikje Red Bull of Monster Energy in de hand - hij drinkt er volgens ingewijden zeker tien, twaalf per dag. Hij slaapt weinig, is ambitieus en hondsloyaal, althans, zolang je zijn loyaliteit verdient. Daarna is hij zo vertrokken, zoals blijkt uit het spoor van werkgevers dat hij achter zich heeft gelaten.

Reagan als inspirator

Lewandowski werd geboren in een arm gezin in Lowell, Massachusetts, waar hij volgens The New York Times ijshockeyde op de vijvers en daarna bleef studeren, bij de plaatselijke universiteit. Ronald Reagan was zijn politieke inspirator, als tiener in de jaren tachtig: daarna vertrok hij naar Washington om politicologie te gaan studeren en het politieke circus te leren kennen.

Hij deed zelf in 1994 een vergeefse gooi naar een zetel als volksvertegenwoordiger voor Lowell, was een tijdje politieman en makelaar, maar vond toen zijn ware roeping: die van politiek assistent voor ongewone politici.

Bob Ney was de eerste, een congresman uit Ohio, die later verstrikt zou raken in een corruptieschandaal. Lewandowski haalde in die periode voor het eerst het landelijke nieuws, toen hij met een ongeladen pistool in een zak vol was op de burelen van het Capitool verscheen. Het leverde hem een aanklacht op, maar volgens hem was het een foutje. Hij begon zelf een rechtszaak toen hij zijn pistool niet terugkreeg.

Toen Ney in 2006 voor een rechter verscheen voor de corruptiezaak, steunde Lewandowski hem. "Ik ken de ware Bob Ney", schreef hij volgens The New York Times in een steunbetuiging.

Een soort Harry Stamper, zouden kijkers van House of Cards kunnen denken, maar dan een met een vrouw en vier kinderen.

Hij voerde ook campagne voor Bob Smith, een Republikeinse senator uit New Hampshire, die in 1999 zelfs een wilde gooi deed naar het presidentschap. Dat liep op niets uit, maar resulteerde voor Lewandowski wel in een diepe afkeer van het partij-establishment - een afkeer die wederzijds zou worden.

Uiteindelijk kwam hij terecht bij een lobbyfirma. Net als Trump was Lewandowski flexibel: hij kon voor de ene klant vóór extra overheidsuitgaven pleiten om de crisis te bestrijden, en voor de andere klant ertegen. De constante factor was zijn afkeer van 'country club' Republikeinen, zoals hij ze noemde: het establishment dat nooit honger had gehad.

De toon zetten

Trump leerde hem in 2014 kennen, op een bijeenkomst van Americans for Prosperity, een lobbygroep van de gebroeders Koch, de rijke industriëlen achter veel conservatieve campagnes. Een jaar later haalde Trump Lewandowski binnen, met salaris van 200.000 euro en een appartement op Manhattan.

Toen Trumps vertrouweling Roger Stone vertrok omdat hij de toon van zijn baas te hard vond, was Lewandowski de man die het gat vanzelfsprekend opvulde.

Want de toon van Trump is de toon van Lewandowski. En ook al laat Lewandowski zijn baas praten, hij weet wat hij gaat zeggen. "Het is een misverstand dat hij gewoon zijn gedachten de vrije loop laat", zei Lewandowski tegen de LA Times. "Dat is niet zo. Het is uitgedacht. Het is strategie. Het is precies. Het is gecontroleerd."

Of die aanvaring met de journaliste daar ook onderdeel van was, is maar de vraag. Lewandowski ontkent dat het voorval heeft plaatsgevonden.