Nieuw-Zeelands milieurapport schetst somber beeld

Voor het eerst in vier jaar heeft Environment Aotearoa een groot milieurapport samengesteld over de Nieuw-Zeelandse stand van zaken. Dat gebeurde in samenwerking met het ministerie van milieu en de statistische gegevens van Statistics New Zealand. En het ziet er niet goed uit.

Verdict
Wat er dan precies in dat rapport staat? Sinds de komst van de mens – die uitheemse dieren zoals ratten, honden en katten introduceerde – zijn maar liefst 75 dier- en plantensoorten uitgestorven. Uitheemse soorten hebben weinig tot geen natuurlijke vijanden waardoor ze woekeren en de inheemse soorten moeilijker kunnen overleven.

Nieuw-Zeeland stond ooit bekend als een land met vele unieke vogelsoorten. Er waren immers maar weinig viervoeters waardoor vogels een belangrijke ecologische rol speelden en het rijk voor zich hadden. 

Nieuw-Zeeland telt bijvoorbeeld drie inheemse papegaaien: de kaka, de kakapo en de kea. Maar die papegaaien kregen het doorheen de jaren een pak moeilijker: alle drie de papegaaien zijn inmiddels (met uitsterven) bedreigd, net zoals 80 tot zelfs 90 procent van alle originele vogelsoorten in Nieuw-Zeeland. Voor de kakapo, de dikste papegaai ter wereld, volgde er dit jaar wel goed nieuws want hij maakt een recordbroedseizoen door. 

Eigenlijk staan er geen verrassingen te lezen in het nieuwe milieurapport, dat zegt de Nieuw-Zeelandse minister van Milieu David Parker. “Wel is het een extra motivatie om de vervuilde waterwegen schoon te maken en koolstofneutraal te worden tegen 2050.”

(Lees verder onder de foto)

Die vervuilde waterwegen zijn overigens een belangrijke oorzaak van de achteruitgang. Grondwater voldoet vaak niet aan de normen: bij 59 procent van de grondwaterputten werd de E. coli-bacterie teruggevonden. Dat is een infectieziekte die mens en dier behoorlijk ziek kan maken. Symptomen zijn misselijkheid, diarree, buikkrampen en koorts. Meer dan de helft van de binnenlandse meren heeft een slechte waterkwaliteit en maar liefst 76 procent van de inheemse zoetwatervissen is daardoor (met uitsterven) bedreigd. Hetzelfde geldt voor een derde van de zoetwaterinsecten, een belangrijke voedselbron voor vogels en zoetwatervissen.

Geen tijd meer te verliezen vindt Nick Hague van Forest and Bird, een Nieuw-Zeelands natuurbeschermingsfonds. “We moeten een economisch systeem vinden dat ons milieu herstelt en voedt.” Dat kan behoorlijk moeilijk worden: momenteel is toerisme immers een belangrijke inkomstenbron. Maar laat toerisme net een van de belangrijke oorzaken van een achteruitgang van het ecosysteem zijn.

Een belangrijke opmerking bij de gegevens: het is onmogelijk om de exacte omvang te meten van wat verloren gaat. Slechts 20 procent van alle (planten- en dier) soorten in Nieuw-Zeeland zijn geïdentificeerd en geregistreerd waardoor men niet precies kan nagaan in hoeverre de toestand verslechterde.

Optimisten kunnen dus stellen dat het er in werkelijkheid heel wat rooskleuriger uitziet voor Nieuw-Zeeland. Ditmaal is de kans echter groot dat de pessimisten gelijk hebben: waarschijnlijk is het veel erger gesteld met het land. “Dit rapport houdt bijvoorbeeld geen rekening met de hittegolven”, aldus Nick Hague. “Bovendien wordt slechts 0,5 procent van het kwetsbare zeegebied als reservaat beschermd.”