KOERS KORT. Ewan pakt slotrit in Turkije, Großschartner eindwinnaar - Niewiadoma triomfeert in Amstel Gold Race bij vrouwen

Felix Großschartner heeft de Ronde van Turkije gewonnen. De slotrit was daarnaast een kolfje naar de hand van Caleb Ewan, die zijn tweede zege in deze rittenkoers boekte.

De zesde en laatste etappe in de Ronde van Turkije voerde het peloton van Sakarya naar Istanbul. Thimo Willems schoof andermaal mee met de vroege vlucht en verzekerde zich onderweg van eindwinst in het bergklassement.

Onze landgenoot van Sport Vlaanderen-Baloise en zijn medevluchters werden in de slotfase ingerekend door het peloton. Vervolgens verraste Sam Bennett met een uitval vanop een dikke kilometer van de streep, maar Caleb Ewan remonteerde de Ier. Fabio Jakobsen werd tweede, Bennett finishte als derde. De eindoverwinning van Felix Großschartner kwam daarnaast niet meer in gevaar. Remco Evenepoel legde bestek op de vierde plek in het eindklassement.

De Poolse Katarzyna Niewiadoma (Canyon) heeft de Amstel Gold Race bij de dames op haar naam gebracht. Ze haalde het voor de Nederlanders Annemiek van Vleuten (Mitchelton-Scott) en Marianne Vos (CCC-Liv).

Al vroeg in de wedstrijd ontstond er een kopgroep van zeven rensters: Danique Braam, Ilaria Sanguineti, Diana Peñuela, Jesse Vandenbulcke, Nina Buijsman, Shannon Malseed en Kathrin Hammes. Maximaal reden ze vijf minuten bij elkaar, maar de vluchters waren kansloos want al op 58 km van het eind brak de koers open. Bij de eerste beklimming van de Cauberg scheidde zich een groep van 15 af van het peloton, daarbij waren niet de minsten: Annemiek van Vleuten, Lizzie Deignan, Amanda Spratt, Lucinda Brand, Marianne Vos, Ashleigh Moolman, Katarzyna Niewiadoma, Demi Vollering, Marta Bastianelli, Elisa Longo Borghini en Ellen van Dijk.
De vluchters werden opgeraapt, maar deze groep zou toch niet voorop blijven, er stond immers nog 55 km op de teller. We kregen opnieuw een compact peloton op kop, waar het stil viel. Dat was niet naar de zin van Lizzie Deignan, terug na haar bevallingsverlof, en ze waagde haar kans op 40 km van het eind met een solo. Lang zou ze niet alleen op kop rijden, op de tweede beklimming van de Cauberg klitte alles weer bij elkaar. We kregen zo'n 30 rensters in koers die de finale zouden rijden.

Wat later zou een trio wegrijden in de afdaling van de Geulhemmerberg: Katie Hall, Amanda Spratt en Elisa Longo Borghini. In de achtervolging offerde Marianne Vos, teruggekeerd na pech in het peloton, haar kansen op en sleurde ze op kop om het gaatje te dichten. Op de derde passage van de Cauberg was het kloofje niet meer groot, Niewiadoma maakte daarop de oversteek naar de leidsters. 

Vos zou nog eens versnellen op de laatste passage van de Geulhemmerberg. Het peloton kwam erbij, waarop Spratt zich nog eens lanceerde. Zonder succes, Borghini kende dat wel, en nam snel 15 seconden op een groep die nog zo'n 15 rensters telde.

In de afdaling ging Spratt nog eens, maar Borghini reed verder weg en liep zelfs uit tot 25 seconden. In de achtervolging keerde daarop een groepje met Brand, gevallen, terug in het peloton. 

Op de Bemelergberg, de voorlaatste helling, kraakte Borghini niet, al hield ze wel maar 9 seconden meer over op het peloton. In de afdaling zette Van der Breggen door, Van Vleuten reageerde. Het viel weer stil. Ashleigh Moolman-Pasio en Amanda Spratt, nog maar eens, trokken in de achtervolging en wisten op 4,7 km de aansluiting te maken bij de Italiaanse. 20 tellen voorsprong telde het trio, maar aan de voet van de Cauberg, de laatste klim, werden ze gevat. 

Op die Cauberg zette Niewiadoma aan. Vos wilde ernaartoe rijden, maar raakte niet bij de Poolse. Ook Van Vleuten had geen antwoord klaar, al zou ze wel vlak voor de top van de Cauberg voorbij Vos gaan, op zo'n vier seconden van de koploopster. Van Vleuten kwam nog dicht bij de Poolse, maar ze moest vrede nemen met een tweede plek. Vos won de sprint om plek drie van Annika Langvad.