Eén van de trieste gevolgen van de coronacrisis, is dat het afscheid nemen van een geliefde bijzonder moeilijk is geworden. Geen troostende... [naar artikel]

Johan Terryn verloor tijdens de lockdown zijn vader en moest afscheid nemen met mondmasker, op afstand en in beperkt gezelschap. In de nieuwe... [naar artikel]

Midden april verloor Johan Terryn (51) zijn vader. Niet aan corona, maar wel in tijden van lockdown en van zeer beperkt afscheid nemen. Van rouwen zonder koffietafel, maar met mondmasker en op anderhalve meter afstand. In de podcast ‘Het uur blauw’ verzamelt hij de verhalen van mensen die ook nu een dierbare hebben moeten afgeven. “Ik heb mijn moeder nog steeds niet mogen vastpakken. Eigenlijk is dat onmenselijk.” [naar artikel]

Johan Terryn verloor tijdens lockdown zijn vader en moest afscheid nemen met mondmasker, op afstand en in beperkt gezelschap. In de nieuwe podcastreeks Het uur blauw, die u vanaf vandaag via De Morgen kan beluisteren, praat hij met lotgenoten over hun verlies. [naar artikel]

Johan Terryn verloor tijdens lockdown zijn vader en moest afscheid nemen met mondmasker, op afstand en in beperkt gezelschap. In de nieuwe podcastreeks Het uur blauw, die u vanaf vandaag via De Morgen kan beluisteren, praat hij met lotgenoten over hun verlies. [naar artikel]

Johan Terryn verloor in het midden van de corona lockdown zijn vader en moest afscheid nemen met mondmasker, op afstand en in strikt beperkt gezelschap. Dat maakt hem lotgenoot van zijn gespreksgasten in de nieuwe podcastreeks Het uur blauw. Om woorden te geven aan hun verlies nodigt Johan Terryn hen uit om te gaan wandelen tijdens het uur net voor zonsopgang. Deze week: fotografe Alessandra Ruyten (28), die haar vader verloor aan Covid-19. [naar artikel]

Het recht op een koffietafel mag wat hem betreft in de grondwet. Want een afscheid zonder nabijheid, dat slaat diepe wonden. Dat beseft Johan Terryn (52), die zijn vader verloor in volle lockdown en met twaalf rouwende lotgenoten ging wandelen, telkens een uur voor zonsopgang. Dat “uur blauw” maakte blijkbaar veel los. Dus stond de wekker voor dit gesprek op halfvijf. [naar artikel]

Eén jaar geleden stond Evi Hanssen met een bos bloemen aan de deur van haar goede vriend Johan Terryn. Hij was zijn vader verloren, in de eerste lockdown. En het leven viel stil. Dat terwijl Evi en Johan in die periode normaal samen op de planken hadden gestaan, voor de musical Mamma Mia. “Ik weet niet of het beter was geweest, had het leven zijn gewone gangetje gegaan.” [naar artikel]

Eén jaar geleden stond Evi met een bos bloemen aan de deur van haar goede vriend Johan Terryn. Hij was zijn vader verloren, in de eerste lockdown. En het leven viel stil. Dat terwijl Evi en Johan in die periode normaal samen op de planken hadden gestaan, voor de musical Mamma Mia. “Ik weet niet of het beter was geweest, had het leven zijn gewone gangetje gegaan.” [naar artikel]

Johan Terryn verloor in het midden van de lockdown zijn vader en moest afscheid nemen met mondmasker, op afstand en in strikt beperkt gezelschap. Dat maakt hem lotgenoot van zijn gespreksgasten in de nieuwe podcastreeks Het uur blauw. Om woorden te geven aan hun verlies nodigt Johan Terryn hen uit om te gaan wandelen tijdens het uur net voor zonsopgang. Deze week: Dirk Remy (53), directeur van een zorginstelling voor mensen met een beperking, vertelt hoe hij de strenge coronamaatregelen moest invoeren en tegelijk moest ondergaan bij het overlijden van zijn eigen moeder. [naar artikel]

Johan Terryn verloor in het midden van de lockdown zijn vader en moest afscheid nemen met mondmasker, op afstand en in strikt beperkt gezelschap. Dat maakt hem lotgenoot van zijn gespreksgasten in de podcastreeks Het uur blauw. [naar artikel]

Afscheid zonder nabijheid. Het overkwam duizenden mensen in het afgelopen jaar: een geliefde afgeven terwijl tranen werden opgevangen door een mondmasker en begrafenissen amper mogelijk waren. Acteur en presentator Johan Terryn (52) verloor zijn vader Raymond temidden de eerste lockdown. Toen hij erover vertelde op de radio, volgde een golf aan reacties. Hij ging ermee aan de slag en wandelde, voor zonsopgang, met lotgenoten. Het mondde uit in een podcast, een boek en een theatervoorstelling: Het uur blauw. [naar artikel]

Johan Terryn verloor in het midden van de lockdown zijn vader en moest afscheid nemen met mondmasker, op afstand en in strikt beperkt gezelschap. Dat maakt hem lotgenoot van zijn gespreksgasten in de podcastreeks Het uur blauw. [naar artikel]

Johan Terryn verloor in het midden van de lockdown zijn vader en moest afscheid nemen met mondmasker, op afstand en in strikt beperkt gezelschap. Dat maakt hem lotgenoot van zijn gespreksgasten in de podcastreeks Het uur blauw. [naar artikel]

Johan Terryn verloor in het midden van de lockdown zijn vader en moest afscheid nemen met mondmasker, op afstand en in strikt beperkt gezelschap. Dat maakt hem lotgenoot van zijn gespreksgasten in de podcastreeks Het uur blauw. [naar artikel]

Johan Terryn verloor in het midden van de lockdown zijn vader en moest afscheid nemen met mondmasker, op afstand en in strikt beperkt gezelschap. Dat maakt hem lotgenoot van zijn gespreksgasten in de podcastreeks Het uur blauw. [naar artikel]

Johan Terryn verloor in het midden van de lockdown zijn vader en moest afscheid nemen met mondmasker, op afstand en in strikt beperkt gezelschap. Dat maakt hem lotgenoot van zijn gespreksgasten in de podcastreeks Het uur blauw. [naar artikel]

Johan Terryn verloor in het midden van de lockdown zijn vader en moest afscheid nemen met mondmasker, op afstand en in strikt beperkt gezelschap. Dat maakt hem lotgenoot van zijn gespreksgasten in de podcastreeks Het uur blauw. [naar artikel]

Johan Terryn verloor in het midden van de lockdown zijn vader en moest afscheid nemen met mondmasker, op afstand en in strikt beperkt gezelschap. Dat maakt hem lotgenoot van zijn gespreksgasten in de podcastreeks Het uur blauw. [naar artikel]

Johan Terryn verloor in het midden van de lockdown zijn vader en moest afscheid nemen met mondmasker, op afstand en in strikt beperkt gezelschap. Dat maakt hem lotgenoot van zijn gespreksgasten in de podcastreeks Het uur blauw. [naar artikel]

Johan Terryn verloor in het midden van de lockdown zijn vader en moest afscheid nemen met mondmasker, op afstand en in strikt beperkt gezelschap. Dat maakt hem lotgenoot van zijn gespreksgasten in de podcastreeks Het uur blauw. [naar artikel]

Johan Terryn verloor in het midden van de lockdown zijn vader en moest afscheid nemen met mondmasker, op afstand en in strikt beperkt gezelschap. Dat maakt hem lotgenoot van zijn gespreksgasten in de nieuwe podcastreeks Het uur blauw. [naar artikel]

Johan Terryn verloor in het midden van de lockdown zijn vader en moest afscheid nemen met mondmasker, op afstand en in strikt beperkt gezelschap. Dat maakt hem lotgenoot van zijn gespreksgasten in de nieuwe podcastreeks Het uur blauw. [naar artikel]

Vroeger was er mijnheer pastoor die vroeg: “Zeg eens, waar hebt ge spijt van?” Vandaag zijn er Johan Terryn en Randall Casaer, met een iets aangenamere versie van de biechtstoel. Met hun nieuwe podcast ‘Tot onze grote spijt’, die later ook een theatervoorstelling wordt, duiken ze in het gevoel dat we allemaal het liefst willen wegduwen. “Niet doen”, zeggen ze. “Kom maar bij ons, met uw zieleroerselen!” [naar artikel]

Johan Terryn heeft de smaak te pakken. Na Nooit van Niks Iets, zijn solo-theaterdebuut uit 2014, is er nu De Ingehuurde Man, een monoloog die slalomt tussen een lach en een traan. “Ik hou van de bevrijdende lach die voortkomt uit de herkenning. Die maakt bij mensen écht iets los”, zegt Terryn. De theatertournee van de Antwerpse duivel-doet-al start morgen, vrijdag, in De Studio. [naar artikel]