Geen alledaags tafereel in de catacomben van het Olympisch Stadion zaterdagavond, na afloop van de topper tussen Beerschot Wilrijk en KV Mechelen. De spelers van KV Mechelen stonden in de persgang richting spelersbus nog even na te kaarten toen KV-speler Seth De Witte plots riep: “Koen Frans. Wie is hier Koen Frans?” De Witte, geruggesteund door ouderdomsdeken Tim Matthys, wilde onze vaste Beerschot Wilrijk-redacteur even persoonlijk ‘aanpakken’ over een column die zaterdag in Gazet van Antwerpen stond. [naar artikel]

Net geen uur ver in KV Mechelen - Waasland-Beveren en Bandé scoort de 2-0. Het stadion ontploft, iedereen met een rood-geel hart ziet het wonder gebeuren. Zeker omdat 120 kilometer verderop, ergens diep in de Oostkantons, het op dat moment nog troosteloos 0-0 staat in de wedstrijd tussen Eupen en Moeskroen. Nog een half uur… [naar artikel]

Het was op z’n minst een vreemd bericht, enkele uren voor de topper tegen KV Mechelen van start moest gaan. Beerschot Wilrijk vond het plots opportuun om een ‘mededeling’ de wereld in te sturen. “Deze topper wordt helaas overschaduwd door operatie ‘Propere Handen’. Gezien de omstandigheden heeft KFCO Beerschot Wilrijk beslist onder voorbehoud te spelen.” [naar artikel]

Er bestaat een kans dat de gekleurde lezer, als fan van één van beide Antwerpse clubs, meteen dit commentaarstuk en bij uitbreiding de hele krant ritueel verbrandt. Maar het moet gezegd: Antwerp FC en Beerschot Wilrijk hebben véél gemeen dit seizoen. [naar artikel]

Beerschot Wilrijk heeft tegen een ontstellend zwak OH Leuven gedaan wat het moest doen: de drie punten thuis houden. De troepen van Stijn Vreven konden de fans op het Kiel voor het eerst dit seizoen zelfs verwennen met een ‘klinkende’ zege. [naar artikel]

Het moet momenteel pijn doen aan de Kielse ogen, de steile opgang van aartsrivaal Antwerp FC. Want het verschil beperkt zich niet tot een verschil in ‘klasse’, 1A versus 1B. Alles aan stamnummer 1 voelt en ruikt op dit moment ‘beter’: meer fans, betere spelers, meer Antwerpse bedrijfsleiders én geld op de blinkende hoofdtribune, straks een heel nieuw (en niet gedeeld) stadion… Antwerp speelt bovendien sportief aan de top in eerste klasse, Beerschot Wilrijk moet in 1B momenteel zijn meerdere erkennen in KV Mechelen en godbetert Union. [naar artikel]

Nog één wedstrijd en de eerste periode zit erop voor Beerschot Wilrijk. Vorig jaar versierden de Kielse Ratten in die eerste periode meteen dat felbegeerde ticket voor de promotiefinales, dit jaar liepen ze eigenlijk vanaf de eerste speeldag al achter de feiten aan. Hoe komt dat? Wij vonden twee belangrijke oorzaken voor de ‘mindere’ resultaten in de voorbije eerste periode: een onervaren nieuwe spelerskern én een belabberde uitbalans. [naar artikel]

Ongeslagen aan kop in de tweede periode, gemiddeld meer dan twee gemaakte doelpunten per wedstrijd en een spelerskern die overloopt van vertrouwen. De vormcurve van Beerschot Wilrijk is in stijgende lijn en het worden fijne feestdagen voor de spelers, technische staf en supporters van de club. [naar artikel]

Na de moeizame zege van KV Mechelen tegen OH Leuven mocht Beerschot Wilrijk niet falen in de thuismatch tegen seizoensrevelatie Union Saint-Gilloise. [naar artikel]

Je kon zaterdagavond om iets voor zeven wellicht een speld horen vallen in de kleedkamer van Beerschot Wilrijk. Een puntendeling op eigen veld tegen Roeselare, dat stond niet in het script. De verslagenheid was groot, een eventuele promotie leek plots heel ver weg. Akkoord, er waren verzachtende omstandigheden, drie geschorsten en twee zieken, maar de Kielse Ratten hadden duidelijk een mentale tik gekregen. “Een veldslag verloren, maar nog niet de oorlog”, zo voorspelde Stijn Vreven meteen na de partij. [naar artikel]