Straks weer spektakel? Red Lions en Oranje hebben al wat beklijvende burenduels achter de rug

Zeven jaar geleden was het kwaliteitsverschil immens, en in deChampions Trophy in het verre Melbourne bleek dat ook op het veld. Met fris en aanvallend hockey speelde Nederland het defensief zwakkere België helemaal tureluurs. Een nieuwe afstraffing - in het verdere verleden geen uitzondering in een derby der Lage landen - was in de maak, tot België knap terugvocht. Binnen de tien minuten ging het van 3-0 naar 4-3, Oranje mocht zelfs blij zijn dat doelman Blaak het knokkende België vijf minuten voor tijd van de sensationele gelijkmaker afhield. Het werd uiteindelijk 5-4 - maar de Lions toonden wel dat de toekomst rooskleurig oogde. En terecht. 

Argentinië was in de finale in Rio nipt te sterk, maar twee dagen eerder zorgden onze nationale hockeymannen voor een Belgisch delirium. In een afwachtende openingsfase toonden beide landen (té) veel respect voor elkaar, maar nadien werd topfavoriet Nederland zomaar overklast. Truyens en Dohmen zorgden voor de dubbele kloof, Van der Weerden deed wat terug maar Van Aubel nam de onzekerheid weg: 3-1. Een historische olympische finale. “Kippenvel”, juichte Félix Denayer. “Ik heb tranen van geluk geweend. Dit is ongelooflijk.” Voor het eerst in de geschiedenis kon België in een officiële hockeymatch winnen van onze noorderburen. En voor het eerst sinds de Olympisch Spelen in Antwerpen van 1920 had ons land opnieuw een olympische medaille in het hockey. Straffe kost. 

De derby der Lage Landen vindt vanavond plaats in het Wagener Stadion - uitgerekend de plek waar de Lions twee jaar geleden een 0-2-voorsprong in de EK-finale lieten schieten. De tegenstander was Oranje, jawel. Uitgekookt en op de tegenaanval stonden Boon en Charlier aan het kanon, maar na de pauze liet België zich de kaas van het brood eten. 2-4 was het bikkelharde verdict. Zelfs de Nederlandse bondscoach Max Caldas reageerde verbaasd over het verloop. “Het leek wel of de Belgen er de stekker hadden uitgehaald.” Wat het EK-zilver extra zuur maakte: België had Nederland in de groepsfase nog met 5-0 verpletterd. 

Geen eerste prijs dus op het EK, maar een jaar later was het wel bingo. En wat voor één. In het Indiase Bhubaneswar kroonden ze Lions zich tot wereldkampioen na een absolute thriller tegen Nederland. In de reguliere speeltijd werd er niet gescoord, een onwaarschijnlijke serie shoot-outs zorgde voor de 3-2-eindstand en het goud.  België maakte eerste een 0-2-achterstand ongedaan, waarna De Sloover de winnende treffer voor Nederland dan toch leek te scoren. Oranje ging aan het feesten, de Belgen in zak en as, tot de sfeer plots omsloeg. De scheidsrechters hadden een voetfout gezien - de finale was nog niet beslist. België putte moed. Van Aubel trof raak, een ijzersterke doelman Vanasch schonk ons land de wereldtitel. 

Amper negentien dagen geleden keken beide landen elkaar voor het laatst in de ogen. Ook op 9 juni werd het een burenduel om duimen en vingers van af te likken. De wereldkampioen kreeg liefst elf strafcorners, maar benutte... er geen enkele. En opnieuw liet België een 0-2-voorsprong schieten. Los van beide trieste statistieken kregen we wel een spektakelmatch in ‘s Hertogenbosch. De Lions legden meerdere knappe tekeningen op het veld, Nederland was dan weer uiterst efficiënt en imponeerde vooral met de schoonheid van de goals. Een voorbode voor straks?

Vanavond
17.15u: Australië (FIH 2) - Groot-Brittannië (FIH 7)
20.00u: Nederland (FIH 3) - België (FIH 1) 

Zondag
14.30u: voor brons
17.00u: finale