Eén dagje bingewatchen en klaar: de beste miniseries nu op Netflix

Alias Grace

‘The Handmaid’s Tale’ is één van de meestbesproken reeksen van de afgelopen jaren, maar rond deze andere verfilming van een boek van Margaret Atwood bleef het stil toen ze eind 2017 op Netflix verscheen. Onterecht, want ‘Alias Grace’, een op feiten gebaseerd kostuumdrama, draait niet alleen rond dezelfde thema’s als ‘The Handmaid’s Tale’, het is ook bétere televisie. Sarah Gadon schittert als Grace Marks, een jonge vrouw uit de 19de eeuw die beschuldigd wordt van moord op het koppel bij wie ze als dienstmeid werkt. Een groepering die tegen de doodstraf ijvert, wil bewijzen dat ze ontoerekeningsvatbaar is, en daarom moet Grace tegen een psychiater haar hele leven uit de doeken doen. En dat bestaat vooral uit uitbuiting, onderdrukking en ontmoetingen met mannen die vinden dat ze recht hebben op haar en haar lichaam. Of zoals haar beste vriendin zegt: ‘De echte vloek van een vrouw zijn, is dat je moet omgaan met alle nonsens van mannen.’

American Crime Story: The People vs. OJ Simpson 

Beide reeksen van ‘American Crime Story’, waarin telkens een opzienbarende zaak wordt naverteld, zijn beschikbaar op Netflix. Het seizoen over de moord op modeontwerper Gianni Versace is ook een aanrader, maar de serie over het proces tegen O.J. Simpson, in 1994 beschuldigd van de moord op zijn ex-vrouw en haar vriend, is een meesterwerk.  Alle sappige verhalen en legendarische beelden – de achtervolging op Simpsons witte Bronco! – passeren de revue, maar de reeks laat ook goed zien hoe de zaak, op het snijpunt van rijkdom, roem en ras, symbool kwam te staan voor Los Angeles en de VS in hun geheel. Bonus: de glansrol van David Schwimmer, alias Ross uit ‘Friends’, die de show steelt als Rob Kardashian, beste vriend van Simpson en vader van Kim en co.

Behind her eyes 

Zesdelige miniserie vol verrassende en onverwachte wendingen over een jonge vrouw die in een bizarre driehoeksverhouding terechtkomt met haar baas en diens echtgenote. De personages missen diepgang en alles is wat koud en afstandelijk gefilmd, maar de waanzinnige ontknoping - zelden was de uitdrukking ‘Niets is wat het lijkt’ meer op haar plaats - maakt veel goed.

Billion Dollar Code *

In 2014 spande de Duitse softwareproducent ART+COM een proces aan tegen Google, omdat de internetgigant bij de ontwikkeling van Google Earth een deel van de code zou hebben gebruikt van Terravision, een gelijkaardig programma dat ART+COM eerder had ontwikkeld. De Duitse miniserie ‘Billon Dollar Code’ reconstrueert de strijd tussen David en Google, en werpt tegelijk een erg interessant licht op de computerwereld van de jaren 90, toen programmeren nog een uit de hand gelopen hobby was.

Caïd 

Een producer en een cameraman reizen naar het Zuid-Franse Martigues, vlak bij Marseille, om een videoclip op te nemen met Tony, een drugsdealer die droomt van een doorbraak als rapper. Acht ultrakorte afleveringen - nauwelijks een kwartier lang - filmen zij het gewelddadige leven van Tony, zijn collega’s en zijn concurrenten, in wat gaandeweg een Franse variant op ‘C’est arrivé près de chez vous’ wordt.

Charité

Deze miniserie uit 2017 was enorm populair in Duitsland: niet altijd een goed teken, maar in dit geval terecht. Ida is een jonge vrouw die in het Berlijn van 1888 met een acute appendicitis in het Charité-ziekenhuis belandt, en er als verpleegster aan de slag gaat om de kosten van haar operatie te kunnen terugbetalen. We volgen binnen de muren van deze befaamde (en nog steeds bestaande!) instelling niet alleen Ida’s belevenissen, maar ook die van legendarische wetenschappers als Robert Koch, Emil von Behring en Paul Ehrlich, eminente geleerden die allerlei belangwekkende ontdekkingen hebben gedaan en – move over, McDreamy! – ook meer dan een beetje de katjes in het donker knepen. Mocht u nog een aanbeveling nodig hebben: de makers leverden eerder al fraais als ‘Unsere Mütter, unsere Väter’ en ‘Deutschland 83’ af.

Colin in black and white *

Miniserie over de jeugd van footballspeler Colin Kaepernick, de man die de wereld en ook onze Rode Duivels leerde knielen voor aanvang van een wedstrijd. Regisseur Ava Du Vernay (‘13th’, ‘When They See Us’) puurt uit het verhaal van Kaepernick, die opgroeide als zwarte adoptiezoon van witte ouders, een erg intelligente en soms schokkende reeks die laat zien hoe racisme in alle geledingen van de Amerikaanse maatschappij op de loer ligt, en hoe ook bovengemiddeld getalenteerde atleten er niet aan ontsnappen.

Collateral

Een pizzajongen wordt doodgeschoten in de straten van Londen, vlak nadat hij in een appartement een doos heeft afgeleverd. De moord lijkt willekeurig en zonder motief, maar de dader ging zo professioneel te werk dat het wel met voorbedachten rade moet zijn geweest. Rechercheur Kip Glaspie (een sterke Carey Mulligan) moet uitzoeken wat er precies aan de hand is, en in vier afleveringen legt zij een complot bloot waarin Britse militairen, de veiligheidsdienst MI5 en mensensmokkelaars een hoofdrol spelen. Veel minder hyperkinetisch dan het vergelijkbare ‘Bodyguard’, maar erg goed geschreven en geacteerd.

De Twaalf 

In 2019 nog een kijkcijfersucces voor Eén, nu ook op Netflix: het rechtbankdrama over de van twee moorden beschuldigde Frie Palmers (Maaike Cafmeyer) en de twaalf juryleden die moeten bepalen of de verdachte echt haar kind en haar vroegere vriendin om het leven heeft gebracht. De achtergrondverhalen van de juryleden zijn soms een beetje bij de haren getrokken en ook de plot is niet geheel vrij van gaten, maar Cafmeyer en Josse De Pauw als haar advocaat staan ijzersterk te acteren en ‘De Twaalf’ blijft spannend  tot aan de ontknoping.

El Innocente 

Samen met ‘Safe’, ‘The Stranger’, ‘The Woods’ en ‘Gone for good’ is deze Spaanstalige thrillerserie de vijfde Netflixreeks naar een boek van de Amerikaanse misdaadschrijver Harlan Coben die op een paar jaar tijd is verschenen. Het is meteen ook de beste. Het verhaal over een man die jarenlang in de gevangenis zat nadat hij tijdens een vechtpartij iemand per ongeluk heeft gedood en na zijn vrijlating geconfronteerd wordt met zijn verleden lijdt wel aan de typische Coben-kwalen: een bijzonder ingewikkelde plot en een niet helemaal overtuigende ontknoping. Maar ‘El Innocente’ heeft vaart en is erg knap opgebouwd, met afleveringen die telkens rond een ander personage draaien.

Godless

Geen slecht woord over ‘Deadwood – The Movie’, maar de titel die de originele westernserie in kwaliteit en sfeer het dichtst kan benaderen, is deze reeks uit 2017. ‘Godless’ speelt zich ook grotendeels af in een klein dorpje, La Belle, waar een mijnongeluk zo goed als de hele mannelijke populatie heeft weggevaagd. Als de handlanger van een gewetenloze crimineel (een geweldige Jeff Daniels) zijn baas berooft en daarna zijn toevlucht zoekt in het dorp, moeten de inwoonsters zich voorbereiden op het ergste. Maar de vrouwen van het Wilde Westen waren niet te onderschatten, zo blijkt, zelfs als hun tegenstander een sadist is die zonder verpinken kinderen laat opknopen.

Halston 

Het zoveelste product uit het goed draaiend tv-fabriekje van Ryan Murphy is deze miniserie over Roy Halston Frowick, de Amerikaanse kledingontwerper die onder meer Jackie Kennedy en Liza Minnelli van outfits voorzag. Flitsend en meeslepend maar zoals vaak bij Murphy emotioneel wat oppervlakkig, al maakt de prestatie van Ewan McGregor als Halston veel goed.

Kastanjemanden *

Søren Sveistrup lag met ‘The Killing’ vijftien jaar geleden aan de basis van de golf van Scandinavische misdaadseries die de wereld heeft overspoeld, van Netflix mocht hij daar nu nog een titel aan toevoegen. Voor ‘Kastanjemanden’ verfilmde Sveistrup zijn eigen misdaadroman over de jacht op een moordenaar die bij zijn slachtoffers poppetjes gemaakt van kastanjes achterlaat. Het resultaat is een krimi die geen wereldschokkende dingen doet in het genre maar wel meer dan genoeg spanning, sfeer en druilerige beelden van Denemarken bevat om de liefhebbers te plezieren.

Katla

Spannende, sprookjesachtige dramaserie die zich afspeelt aan de voet van de gelijknamige vulkaan. Na een uitbarsting is de omgeving van Katla bedekt met as en de inwoners die niet gevlucht zijn, proberen het normale leven te hervatten. Maar onder de vulkaan blijken zich vreemde krachten te bevinden, die nu naar boven komen.

London Spy 

‘London Spy’, oorspronkelijk gemaakt voor de BBC, is een mix tussen een spionagereeks en een liefdesdrama, en gaat over een jongeman die ontdekt dat zijn verdwenen geliefde een dubbelleven leidde en naar hem op zoek gaat. Het resultaat is echter geen flitsende actie à la James Bond of Jason Bourne, maar een ontroerende mijmering over verdriet, afscheid en de onmogelijkheid om iemand anders echt te kennen. Gemaakt door een landgenoot bovendien, regisseur Jakob Verbruggen.

Maid

In het holst van de nacht sluipt Alex samen met haar dochtertje weg terwijl haar man, een alcoholist die zijn vrouw emotioneel misbruikt, ligt te slapen. Het is het begin van een helletocht langs opvangcentra voor daklozen, vluchthuizen voor getraumatiseerde vrouwen, ongeïnteresseerde ambtenaren en werkgevers die haar proberen uit te buiten. Het tiendelige, op ware feiten gebaseerde ‘Maid’ is een ontroerende, respectvolle reeks over hoe armoede je hele bestaan bepaalt en hoe moeilijk het is om een beter leven op te bouwen wanneer het hele systeem in je nadeel lijkt te werken.

Manhunt: Unabomber 

Een dramareeks die inhaakt op de true crime-hype, waarin de zaak rond de zogenaamde Unabomber tot in de details gereconstrueerd wordt. Ted Kaczynski, een academicus die zich teruggetrokken had uit de maatschappij, stuurde vanaf eind jaren 70 bombrieven naar doelwitten over de hele VS, om te protesteren tegen wat hij zag als de gesel van de vooruitgang. Het duurde zeventien jaar tot de FBI hem uiteindelijk kon vatten, na wat nog steeds de duurste en intensiefste zoektocht uit de geschiedenis van het bureau is. ‘Manhunt: Unabomber’ focust, tussen de reconstructies van de aanslagen door, vooral op hoe FBI-agenten stukje bij beetje de puzzel probeerden te leggen, en slaagt erin om daar vijf uur televisie uit te puren die u nagelbijtend zult volgen.

Maniac

Twee hipsters met psychische problemen (gespeeld door Emma Stone en Jonah Hill) doen mee aan een futuristische medische behandeling die hen van hun trauma’s af moet helpen. Tijdens het experiment duikelen de proefpersonen heen en weer tussen de echte wereld en dromen en hallucinaties waar ze hun angsten en zorgen onder ogen zien. Het is vooral in dat tweede luik dat de schrijvers hun fantasie de vrije loop laten, waardoor je de ene keer naar een romantische komedie uit de jaren 80 en de andere keer naar een parodie op ‘Lord of the Rings’ kunt zitten kijken. Maar tussen alle spielereien door, slagen de makers er ook in om je echt te laten meeleven met de twee hoofdpersonages, die op zoek zijn naar een doel in hun leven en een manier om met hun pijn om te gaan.

Self Made

‘Damn, hoe groot wil jij wel worden?’, vraagt iemand aan ‘madam’ C.J. Walker (Octavia Spencer uit ‘Hidden Figures’) in de vierdelige miniserie ‘Self Made’. ‘Zo groot als Carnegie, Ford en Rockefeller samen’, antwoordt die zonder verpinken. Geen geringe ambitie, want Walker was een zwarte vrouw in het Amerika van de 19e eeuw, niet echt een bevolkingsgroep die het succes in de schoot geworpen kreeg. Maar tegen alle weerstand in bouwde Walker met haar eigen lijn van haarverzorgingsproducten een zakenimperium op dat weliswaar niet zo groot werd als dat van Carnegie, Ford of Rockefeller, maar dat van haar wel een van de rijkste zwarte vrouwen van het land maakte.

Seven Seconds

Schier onbekend en erg ondergewaardeerd misdaaddrama uit 2017 over een witte politieagent die in Jersey City, nabij New York, een zwarte tiener doodrijdt en daarop zijn collega’s inschakelt om alles in de doofpot te stoppen. Terwijl de raciale spanningen hoog oplopen, proberen enkele onderzoekers de waarheid boven water te krijgen en de familie (onder wie de moeder, gespeeld door een indrukwekkende Regina King) rust te geven. In tijden van Black Lives Matter brandend actueel en beklijvend tot het einde.

Snabba Cash 

Snoeihard, indrukwekkend Zweeds misdaaddrama, losjes gebaseerd op de gelijknamige boeken van Jens Lapidus die enkele jaren geleden al werden verfilmd. De jonge Leya heeft moeite om het geld te verzamelen om haar start-up van de grond te krijgen en klopt uiteindelijk aan bij de broer van haar overleden man, een nietsontziende drugsdealer. Al snel leren zij en enkele andere personages dat het onmogelijk is om poen te scheppen zonder je handen vuil te maken, in een zesdelige reeks die op zijn beste momenten aan ‘The Wire’ doet denken. 

Somos

Indrukwekkend eerbetoon aan de inwoners van Allende, een klein Mexicaans dorpje aan de grens met de Verenigde Staten dat begin 2011 door een lokaal drugskartel van de kaart werd geveegd tijdens een wraakactie tegen enkele overlopers. Niet zo meeslepend als ‘Narcos’ maar wel een welgekomen aanvulling bij die reeks, die laat zien we de echt onschuldige slachtoffers van de ‘war on drugs’ zijn.

Stateless 

Het migratieprobleem lijkt geen sexy onderwerp voor een tv-serie, maar de Australische  reeks ‘Stateless’ kruipt sneller onder je huid dan Dries Van Langenhove ‘#omvolking’ kan tweeten. De serie vertelt het waargebeurde verhaal van Cornelia Rau, een Duits-Australische airhostess die in 2005 per vergissing tien maanden lang in een detentiecentrum voor illegale vluchtelingen zat, tot grote consternatie van de Australische publieke opinie. In zes afleveringen schetst ‘Stateless’ een hartverscheurend beeld van het leven in het fictieve vluchtelingenkamp Barton, waar Cornelia’s alter ego Sofie  (gespeeld door Yvonne Strahovski) vastzit tussen Afghaanse families op de vlucht voor de Taliban of Koerden die onder de knoet van het Iraanse regime leefden, en waar het personeel ofwel racistisch en sadistisch is, ofwel helemaal gefrustreerd door het gebrek aan duidelijke richtlijnen en ruggensteun door de politiek.  

The English Game 

Voer voor mensen die tegelijk fan zijn van voetbal en van het betere kostuumdrama: ‘The English Game’, een miniserie van Julian Fellowes, bedenker van ‘Downton Abbey’, over de beginjaren van wat nu de populairste sport ter wereld is. De reeks speelt zich af op het einde van de 19e eeuw en draait rond de rivaliteit tussen de arbeidersploeg Darwen FC en Old Etonians, een team van aristocraten die van mening zijn dat voetbal geen sport is voor de lagere klasse. Kortom, dezelfde thematiek als in ‘Downton Abbey’ maar ditmaal op een modderig veld in plaats van in een kasteel en met vuile tackles in plaats van roddels en achterklap.

The Queen’s Gambit

De verrassende must-see van 2020, een schitterend zevendelig drama over een weesmeisje dat een schaakwonder blijkt te zijn. Nadat Beth Harmon in het weeshuis met de hulp van de conciërge heeft ontdekt dat ze een erg groot talent voor schaken heeft, gebruikt ze die gave - plus kalmeerpillen en later alcohol - om aan de trauma’s en pijn van haar verleden te ontsnappen. Tijdens de jaren 1960, wanneer het schaken een bijna volledig door mannen gedomineerde wereld is, begint ze aan een mars richting de top en richting de ultieme wedstrijd tegen ‘The Russian’, een grootmeester uit de Sovjet-Unie. Prachtig gefilmd en erg meeslepend: ‘The Queen’s Gambit’ is zo goed als perfect.

The Serpent

Stijlvol seventiesdrama over de misdaden van Charles Sobhraj, alias De Hippiebeul en Het Serpent, een Franse psychopaat die in Thailand minstens twaalf ‘backpackers’ in zijn web heeft gevangen. Het gegoochel met de tijdlijnen laat je hoofd soms duizelen en een echte kijk in het hoofd van Sobhraj levert ‘The Serpent’ niet op, maar de miniserie - mede geregisseerd door Hans Herbots - is wel een plezier om naar te kijken.

Unbelievable

Achtdelige, helaas op feiten gebaseerde miniserie over een jonge vrouw gruwelijk verkracht wordt in haar eigen flat. Omdat Marie niet coherent genoeg overkomt bij de politieagenten die de zaak onderzoeken, geloven die haar niet en uiteindelijk wordt ze zelf aangeklaagd én veroordeeld voor het afleggen van een valse getuigenis. Pas als er andere slachtoffers vallen en twee vrouwelijke agenten zich in de zaak vastbijten, sluit het net zich rond de dader, en krijgt uiteindelijk ook Marie eerherstel. ‘Unbelievable’ heeft dus min of meer een happy end, maar blijft desondanks heel lang nazinderen.

Unorthodox 

Een nieuw accent aanleren voor een rol, dat gebeurt wel meer. Maar een volledig nieuwe taal? Dat is uitzonderlijk. Het is wat de Israëlische actrice Shira Haas moest doen voor haar hoofdrol in ‘Unorthodox’, een ijzersterke minireeks over een jonge vrouw die uit haar ultra-orthodoxe joodse milieu in New York wegvlucht richting Berlijn. De moedertaal van Haas is Hebreeuws, en voor ze aan de opnames begon had ze nog nooit een woord Jiddisch, de taal van de Chassidische joden waar Esty mee breekt, gesproken. Maar Haas leerde de taal, liet bovendien haar hoofd kaalscheren en zette een van de meest ontroerende acteerprestaties van de afgelopen jaren neer.

When They See Us 

Regisseuse en scenariste Ava DuVernay laat haar woede de vrije loop in haar briljante vierdelige reeks over vijf tienerjongens – vier zwarten, één latino – die begin jaren 90 onterecht werden veroordeeld voor de verkrachting van een jogster in Central Park. Na een halve aflevering zit je als kijker al te googelen of de onderzoekers, die gedreven door racisme en gemakzucht het doodsbange vijftal tot bekentenissen dwongen, ooit gestraft zijn. Spoiler: neen. Maar ‘When They See Us’ is meer dan een aanklacht tegen een wraakroepende gerechtelijke dwaling: DuVernay geeft de jongens, die tot nog toe altijd als één bende werden geportretteerd, elk een gezicht en een achtergrondverhaal, waardoor hun lot des te schrijnender wordt.

Years and Years 

Britse miniserie uit 2019 waarin de schrijvers fantaseerden over hoe de volgende 15 jaar zouden verlopen. Dat Trump herverkozen zou worden, hadden ze alvast verkeerd, maar er blijven nog genoeg geloofwaardige apocalyptische voorspellingen over - vooral dan met betrekking tot de opwarming van de aarde en de bijhorende stroom van klimaatvluchtelingen - om ervoor te zorgen dat de reeks relevant én verontrustend blijft. Bonus: een bijzonder angstaanjagende Emma Thompson in een bijrol als een extreemrechtse, populistische politicus.