De klacht wegens antisemitisme tegen schrijver Dimitri Verhulst moet het ontmenselijken van Belgische Joden tegengaan 

Het is met pijn in het hart dat ik van over de Atlantische Oceaan telkens de Joodse gemeenschap in het defensief zie in situaties over al dan niet vermeend antisemitisme.

Het is afwachten of de groteske, gemene manier waarop Dhr. Verhulst Joden beschrijft strafbaar is, maar het is op zijn minst walgelijk te noemen. Het demoniseren van de Joodse religie en het Joodse volk op basis van fysieke kenmerken, valse religieuze voorwendsels, alsook politieke kwesties (in casu: haakneuzige, arrogante zich-door-god-gewaande-uitverkorene-beter-dan-iedereen, Palestijnen-dodende Joden) heeft geen ander nut dan het uiten en spreiden van haat.

Het resultaat van deze haatvolle postuleringen van Dhr. Verhulst, is de Joden simpelweg te isoleren als Het Probleem: de Joden zijn het enige probleem, de enige hinder tot vrede en geluk voor de Palestijnen. Het creëert een maatschappij waar Joden een rechtvaardig doelwit zijn, omdat zij de schuldigen zijn.

Dhr. Verhulst is zoals Trump die migranten de-humaniseert, om dan, als er aanslagen tegen migranten zijn, te zeggen: “Ik? Wat heb ik gezegd?”

Er is geen weg rond: geen politiek conflict op deze planeet dat zo duidelijk verdeelt als het Israëlisch-Palestijns conflict. Iedereen met kennis over het Midden-Oosten weet dat de kous niet af is als Israël zich morgen terugtrekt tot ongeveer de grenzen die Israël had in 1967. De meest voor de hand liggende redenen zijn dat Israël niet enkel vrede moet sluiten met vredelievende Palestijnen, maar tegelijk een leefbaar gegarandeerd bestaan eist parallel met Hamas, Hezbollah, Iran en een regio vol fundamentalisten bereid hun leven te geven om Israël van de kaart te vegen. En dat zijn geen lieverdjes, kijk maar naar hun verwikkelingen in buurland Syrië: een conflict zonder genade, maar wel met 400.000 doden en bijna 14 miljoen vluchtelingen. 

Als je dan toch wil stigmatiseren, doe het langs beide kanten: ja, Israël is de voorbije twee decennia naar rechts geschoven, maar de Arabische wereld en Palestijnen ook, als ze er al niet waren toen Israël aankwam. De Arabische wereld en de Palestijnen dragen evenzeer hun verantwoordelijkheid in deze trieste geschiedenis … en toekomst. Het conflict simplistisch reduceren tot haakneuzige uitverkoren Joden die de schuld dragen, getuigt van op zijn minst bedenkelijke intenties.

Belgisch Joodse Organisaties (en Belgische Joden in het algemeen) zijn een bijna irrelevante minderheid en kunnen enkel maar ondergaan. Ze hebben geen andere diplomatieke middelen dan de politieke en maatschappelijke instanties te gebruiken om dit aan de orde te brengen. 

Neen, het protest van Forum der Joodse Organisaties is niet grotesk of verkillend zoals prof. Voorhoof stelt. Integendeel, het is een noodzaak. Maatschappelijke normverschuivingen kunnen niet altijd rekenen op een vorm van civiele moraliteit om te doen wat de meerderheid van dit land of één enkel politicus telkens weer laakt te doen: het veroordelen van de-humanisering van de Joden in Vlaanderen en België.

Uiteindelijk is dit allemaal niet nieuw. Men moet maar enkele maanden terug om ons het Aalsters Carnaval te herinneren waar orthodoxe Joden mochten defileren met haakneuzen tussen het geld, de schatkist en de ratten. Geen politicus of beduidende media die duidelijk “nein, dit is erover” zei. Dit zou niet eens een discours mogen zijn, laat staan een open vraag of het ongepast is.

Nog een betere is de uitspraak van Mr. De Gucht die de macht van de Joodse lobby nog maar eens bovenhaalde en beargumenteerde dat het moeilijk is een rationeel gesprek te voeren met zelfs gematigde Joden in de context van het Israëlisch-Palestijns conflict. De implicatie zijnde dat hun (de Joden) onredelijkheid uiteindelijk het probleem is: zij zijn de enige schuldigen.

Het meest trieste aan deze haatvolle polemieken is dat ze enkel polariseren: terwijl populisten van de simpelheid zich gesterkt voelen door Dhr. Verhulst, maakt het Joden waakzaam, onwillig en angstig. Het stelt onze plaats, en zelfs onze morele rechten, in onze eigen maatschappij in vraag.

Dat laatste uit zich in de woorden van Hans Knoop in joodsactueel.be refererend aan wat Joden moeten overwegen indien woorden zoals van Dhr. Verhulst zonder enige vorm van maatschappelijke veroordeling kunnen: “het is zaak de gepakte koffer klaar te hebben staan”. Ik zal hem alvast een kaartje sturen uit Brooklyn, New York.