Op 27 augustus komt Dirk Van Tichelt in actie en een dag later is de 22-jarige Matthias Casse aan de beurt. Daarnaast doen er nog negen Belgen mee aan het wereldkampioenschap. Het WK vindt plaats in dezelfde zaal waar ook het judo tijdens de Olympische Spelen zal plaatsvinden, de Nippon Budokan. Tijdens de Spelen van 1964 van Tokio werd er ook al gejudood, de eerste keer was het toen dat judo zijn plaats had op de Olympische Spelen. Matthias Casse: “Ongelooflijk dat ik in die mythische zaal ga vechten. Het is een goede voorbereiding voor volgend jaar.”

En Casse gaat naar het WK om te presteren. “Ik ga voor niks minder dan goud. Ik denk iedereen te kunnen kloppen”, klinkt het ambitieus. Dirk Van Tichelt is er niet verwonderd over: “Natuurlijk mag hij met ambitie naar het WK gaan. Dat is logisch als je vierde staat op de wereldranking.” En ook de coach, Mark Van der Ham, erkent de medaillekansen van Casse: “Hij maakt een goede kans, de voorbereiding is echt goed gegaan, maar het is een enorm sterke bezetting. Er zijn heel veel potentiële medaillewinnaars.”

Is Van Tichelt, die in Rio olympisch brons haalde, ook een potentiële medaillewinnaar? Een paar maanden en weken geleden zeker nog niet, maar doordat hij voorzit op het schema van de revalidatie na zijn knieoperatie heeft ook hij echt al verwachtingen voor het WK. Hij komt er opnieuw in competitie sinds zijn deelname aan een internationaal tornooi in Osaka eind november 2018. De bronzen beer van Brecht: “Aanvankelijk wou ik gewoon meedoen en hopen op een paar goede rondes, maar die ambitie stel ik bij. De laatste stage in Tata (Hongarije nvdr.) was echt goed, tegen echte toppers, en daar kwam het besef waarom ik niet voor een medaille zou kunnen vechten op het WK.”

Van Tichelt had na zijn blessure het WK vooropgesteld omdat daar veel punten te verzamelen zijn voor olympische kwalificatie. “Om de Olympische Spelen te halen heb ik nu een klein jaar. Als het goed blijft draaien, geloof ik dat de kwalificatie mij gaat lukken. Ik maak me daar niet druk over. Ik heb geen stress, lukt het niet dan heb ik toch nog de route ernaartoe meegemaakt.”

Van Tichelt is 35. Toen hij zich in januari op trainingskamp zo zwaar blesseerde dacht hij nog niet aan stoppen. “Helemaal niet, ik vind het nog te plezant. De dag dat ik begin te verliezen en door door de mat wordt ‘gepeerd’, zal het niet meer plezant zijn en zal ik stoppen.”