Speelden gisteren de twee beste teams van het tornooi een finale avant la lettre? België en Duitsland lieten een meeslepend duel in ijltempo heen en weer golven. In het eerste kwart ontsnapten de Red Lions eerst drie keer aan een achterstand, maar namen vervolgens de controle over. België zette zijn tegenstander met dartel hockey vast, maar net dan sloegen de bezoekers toe. Rühr tikte een dwarrelbal binnen, het eerste tegendoelpunt van dit EK voor de wereldkampioen. De thuisploeg miste kort daarop ook zijn derde penalty corner, terwijl Duitsland een tweede keer met succes uithaalde: 0-2 bij rust.

België snakte naar de goal die het momentum weer in eigen handen zou brengen, maar ook na de herneming gingen penalty corners 4 en 5 de mist in. Pas bij nummer 6 trof Tom Boon raak: 1-2. Ondertussen was de thuisploeg evenwel ook aan een grotere achterstand ontsnapt. Duitsland verknalde immers alle zes zijn strafcorners. Zo ging deze confrontatie een wurgend slotkwart in. Boon en co begonnen hun belegering met een handvol halve kansen, maar zelfs in ondertal bleef Duitsland nog lang overeind. Zes minuten voor tijd mepte Nicolas De Kerpel dan toch de gelijkmaker binnen. 2-2. Verdiend. En België wilde meer. En België kreeg meer. Een raket van Victor Wegnez: 3-2. Een spektakelgoal in een spektakelstuk. Op de counter maakte Charlier het af.

Deze generatie houdt alleen nog maar van goud, zoals vorig jaar op het WK in India. Nemen ook Antwerpen dit weekend en volgend jaar Tokio dezelfde kleur aan? De Red Lions staan alvast voor de derde keer sinds 2013 in een EK-finale. Tegen Duitsland in 2013 waren de leeuwen nog welpjes, tegen Nederland in 2017 klauwden ze niet scherp genoeg. Wordt het derde keer, goede keer? Antwoord morgenavond.