Tien jaar na zijn dood: Patrick Swayze was een “mirakelman met tien levens”

Patrick Swayze is allesbehalve een grote ster wanneer de hoofdrol in ‘Dirty Dancing’ hem op een gouden schoteltje aangeboden wordt, en dat lijkt na het inblikken van de film niet snel te zullen veranderen. “Verbrand de negatieven en ga langs bij de verzekering”, sneert een producent nadat hij de prent in 1987 te zien heeft gekregen. De bedenkster en scenariste Eleanor Bergstein heeft al jaren met het scenario lopen leuren. MGM schuift het project op de lange baan, andere studio’s wijzen haar romantisch dansdrama vlakaf af. Uiteindelijk gaat ze aankloppen bij Vestron Pictures, een onafhankelijk productiehuis dat in de markt van videodistributie thuis is en nooit eerder een langspeelfilm heeft gemaakt. Zij willen met Eleanor in zee, maar wel enkel op voorwaarde dat het budget voor ‘Dirty Dancing’ slechts vijf miljoen dollar zou bedragen, de helft van waar ze op gehoopt had en minder dan de helft van het gemiddelde filmbudget midden de jaren 1980. Voor Vestron lijkt het immers duidelijk: het zeemzoete ‘Dirty Dancing’, met een afgezaagd plot over een meisje dat op vakantie haar eerste kalverliefde beleeft met een dansinstructeur, zou toch meteen op homevideo belanden.