De asteroïde 2019 OK zoefde onze aarde voorbij op een afstand van 73.000 kilometer. Dat is ongeveer vijf keer dichter dan de afstand tussen de maan en de aarde.

Zo’n dichte passage wordt door de ruimtevaartorganisatie gezien als een bijna-botsing. En toch hadden de astronomen daar niks gezien tot op 24 juli, slechts enkele uren voor de doortocht. Dat blijkt uit interne mails die zijn bemachtigd door verscheidene media.

“We hebben dit object niet gezien om een heleboel verschillende redenen”, klonk het twee dagen later, op 26 juli. “Lag het aan de asteroïde zelf? Was die zo moeilijk zichtbaar? Ik vraag me af hoeveel ruimteobjecten er al zonder ons medeweten zijn gepasseerd?”

Uit de e-mails blijkt dat de telescopen van NASA de asteroïde wel hadden gespot op 7 juli, maar dat de ruimterots te traag bewoog om geïdentificeerd te worden als een object dat een bijna-botsing zou kunnen veroorzaken. Het was pas later dat de asteroïde sneller ging bewegen, en toen was hij zo dicht bij een bijna vollemaan dat astronomen hem niet konden zien.

Asteroïde 2019 OK zou de grootste ruimterots geweest zijn die zo dicht bij de aarde is gepasseerd in de laatste eeuw. Experten van NASA verwachten een soortgelijke passage pas opnieuw in 2029.

Hoewel er geen risico was op een inslag op onze planeet, stuurde NASA na het incident wel een persbericht uit: “Als 2019 OK toch onze atmosfeer was binnengekomen, zou er over een afstand van zo’n 80 kilometer schade zijn geweest.”

Het voorval veroorzaakt alvast opnieuw onrust. Als NASA een honderd meter brede ruimterots niet heeft kunnen spotten, wordt er dan wel genoeg geld besteed aan de organisatie om dergelijke incidenten te voorkomen?