“Heel kort geleden, vorige week om precies te zijn, ben ik een rol geweigerd die voor mij was geschreven”, vertelt Maaike Cafmeyer in ‘Bij Vlaeminck’. “Het ging om een vrouw van 45, maar uiteindelijk ben ik geweigerd omdat ik te oud ben om een vrouw van 45 te spelen. Ik ben 45.”

Cafmeyer wilde het overlijden van operazangeres Jessye Norman aangrijpen om haar bewondering voor de vrouw uit te drukken, maar het gesprek ging al snel verder op de beperkingen waarmee vrouwelijke actrices te maken krijgen: huidskleur, maar in het geval van Cafmeyer vooral leeftijd.

Na het verhaal over de geweigerde rol, volgt al snel een tweede voorbeeld waarin de vreemde situatie waarin vrouwelijke actrices soms terechtkomen duidelijk wordt: “Ik heb in de serie ‘Basta’ gespeeld. Ik was toen 29, maar ik moest een vrouw van 39 spelen. Dat moest, want ik had een dochter van 15, en die dochter van 15 werd gespeeld door een actrice die 25 jaar was.”

Wanneer Stijn haar vraagt of ze denkt dat mannen daar minder mee te maken krijgen dan vrouwen, antwoordt Cafmeyer stellig: “Ik denk dat dat wel echt sneller bij vrouwen gebeurt dan bij mannen. Je hebt de beperking waarbij je vanaf een bepaald moment niet meer aantrekkelijk wordt bevonden. En dat is wel even heftig, maar je denkt: ‘alé, al die vrouwen van 45 rondom mij zijn toch niet dood ineens? Het zit vol met vrouwen van rond de 45 en 50 jaar!”

Ze drukt er wel op dat ze niet wil klagen, want zijzelf heeft niet meteen moeite om rollen te vinden. Maar ze wijst wel op het probleem. “Er is een segment van vrouwen tussen de 40 en 50 jaar dat moeilijk ligt. Je bent nog geen oma, maar je wordt ook niet meer seksueel aantrekkelijk bevonden. En je kan daar intellectueel zo weinig tegen inbrengen. Je kan er ‘een zak botox’ in spuiten, maar dan ben ik ‘die van 45 met een zak botox’! En daar heb ik toch ook geen zin in”, lacht ze. “Maar goed, daar is nog een mooie weg te bewandelen, en ik vind het ook heel fijn om daarover na te denken.”