Verrassend was het niet, maar we moeten het eens over Defour en Lamkel Zé hebben, die allebei op de bank begonnen. Defour voelt zich na een goeie stage in Spanje beter dan ooit, maar toch kreeg De Sart de voorkeur. Wilde Bölöni hem sparen voor de beker? In het geval van Lamkel Zé waren de zaken duidelijk. Na een sléchte stage in Spanje had zijn coach allang beslist om hem uit de basiself te houden. Het was toch ook ‘maar’ tegen Cercle Brugge, rode lantaarn met al zeven punten achter op Oostende.

Klopt, maar die rode lantaarn weet wat het moet doen om alsnog in eerste klasse te blijven: aanvallen. Boterberg floot af, en Cercle dribbelde/passte zich meteen een weg naar voren. Peeters stuurde Hazard diep en Buta haalde hem neer. Penalty, na amper negen seconden – een record in de Jupiler Pro League. Hoggas trapte zijn allereerste elftmeter voor Cercle voorbij Bolat.

Douchen maar

Een deel van de thuisaanhang had graag rood gezien voor Buta – onzin natuurlijk. Maar hun gebeden werden alsnog verhoord toen Hoedt na zeven minuten een lange bal verkeerd inschatte en de doorgebroken De Belder neerhaalde. Niet meer dan logisch dat de Nederlander al moest gaan douchen. Peeters dacht de fout dubbel af te straffen en er meteen ook 2-0 van te maken, maar zijn vrijschop belandde via De Laet centimeters naast.

Wat nu, Bölöni? Hij liet Lamkel Zé dan toch maar warmlopen… Maar de Roemeen was blij dat hij niet meteen moest ingrijpen. Een paar minuten later maakte Refaelov immers al gelijk. Mbokani kopte de lange bal van Arslanagic knap voor doel en de Israëliër tikte binnen. 1-1 en intussen had Haroun achterin plaatsgenomen, om toch de viermansdefensie te behouden. Dat liep best oké, want Cercle kwam er een poosje niet meer doorheen. Het laatste kwartier kwam Antwerp wel weer onder druk te staan, omdat Mbokani, Mirallas en Benson voorin geen bal bijhielden. Maar verder dan een gevaarlijke voorzet van Donsah en knap voetenwerk van Hazard kwam Cercle niet.

Hongla achterin

Aan de rust maakte Hongla zijn opwachting. De Kameroener moest zoals op stage achterin depanneren, en zo kon Haroun weer een rijtje naar voren. Ook bij Cercle een wissel: nieuwe spits Marton Eppel kwam erop. En de eerste kans was ook voor de Hongaar, maar hij trapte in de draai naast. Dat kan ik beter, dacht De Sart. Nog geen minuut later mocht hij van buiten de grote baklijn uithalen, vanuit een schuine hoek, en hij klopte Hassen met een harde schuiver. Zijn eerste goal van Antwerp zorgde voor een explosie van vreugde op de bank en in het bezoekersvak.

1-2, en alsnog tijd voor Lamkel Zé. De tweede Kameroense invaller van Bölöni werd luid aangemoedigd door de fans en moest mee helpen de match uit te counteren. Het werd ook ei zo na 1-3 toen De Laet vanaf links naar binnen kwam en maar net naast krulde. De 2-2 hing helemaal niet in de lucht, want Antwerp hield het goed gesloten, Bolat had amper werk. Niet voor niks dat Cercle dit seizoen nog maar achttien keer scoorde – niemand doet slechter.

2-2 kon nog

Het had nog wel gekund, hoor, die ultieme gelijkmaker. De ingevallen Somers kwam plots gevaarlijk voor doel gegleden, maar schepte de bal over. De Belder mikte nog van dichtbij op Bolat. Donsah en Dabila knalden over. Bölöni bracht toch nog maar Juklerod erop voor de laatste vijf minuten, want er hing nog iets in de lucht. Maar uiteindelijk hield de Great Old toch stand en ging het met drie belangrijke punten aan de haal. Een wake-upcall en een mentale opsteker tegelijk: ideaal toch, zo vlak voor de halve finales in de beker?