Al 10 tips binnen over zaak-Britta Cloetens: "Sommige daders kicken erop om nadien informatie achter te houden"
Waarom vertelt een moordenaar niet waar het lichaam van zijn slachtoffer is, ook al heeft hij bekend? Dat is de hamvraag in de zaak Britta Cloetens, waarover gisteren een documentairereeks startte. Dader Tijl Teckmans werd in 2015 veroordeeld, maar vertelde nooit waar het lichaam van Cloetens is. "Je hebt mensen die kicken op de ultieme macht over leven en dood", weet Alain Remue van de Cel Vermiste Personen, "sommigen gaan zover dat ze het spel na die dood nog verder spelen." Ondertussen heeft de politie 10 tips binnengekregen over waar het lichaam van Britta Cloetens kan zijn.
In 2011 staat de onrustwekkende verdwijning van Britta Cloetens (25) op alle voorpagina's. Na een bezoek aan een Hondagarage in Wilrijk werd ze niet meer gezien.
Al snel komt een medewerker van de garage in het vizier: Tijl Teckmans. Pas na maanden ondervragen bekent hij gedeeltelijk. In 2015 wordt Teckmans veroordeeld tot 30 jaar cel. Maar waar het lichaam van Cloetens is, wil hij niet vertellen. Wat drijft zo'n man?
"Is het uit schaamte?", vraagt Alain Remue van de Cel Vermiste Personen zich af. Als diensthoofd heeft Remue talloze verdwijningszaken geleid. Bij Cloetens rekent hij enkel nog op "toeval" om een lichaam te vinden, "tijdens werken, bij de jacht in de natuur". "Tenzij de dader alsnog een stuk menselijkheid toont. Dat is het minste wat die kerel kan doen."
Macht
Schaamte is één zaak, macht een andere. "Het is een veronderstelling, maar misschien is hij zo'n dader die kickt op de ultieme macht: het beschikken over leven en dood. We weten dat bepaalde daders daardoor worden gemotiveerd", zegt Remue.
Zulke "psychopaten" of "sociopaten" kunnen ook na hun feiten nog doorgaan met schade aanrichten, weet Remue, "door die ouders geen antwoord te geven". "Sommigen gaan zover dat ze het spel na die dood nog verder spelen. Er bestaan rare mensen in onze maatschappij."
Rouwproces
Momenteel zijn er zo'n 750 verdwijningszaken onopgelost gebleven, sinds de oprichting van de Cel Vermiste Personen 24 jaar geleden. Bij 1 procent daarvan heeft de verdwijning "een crimineel karakter". Een zaak zoals die van Cloetens, met een dader maar zonder lichaam, is dan ook des te "uitzonderlijker". Remue: "Voor de familie betekent het horror."
"De enige hoop die zij nu nog hebben is haar een rustplek geven. Hun rouwproces kan eigenlijk niet starten, omdat iemand hen dat ontzegt. Dat is zo onmenselijk."
Een gouden tip is erg onzeker, geeft Remue toe. "Maar, you never know, misschien komt Teckmans toch nog tot inkeer. Dan kan hij via zijn advocaat laten weten: ga daar eens kijken."
Bekijk het verslag uit "Het Journaal" hier:
