Jan Van Eyck uit Berchem: “Als ze aan mij vragen of ik familie ben van de kunstschilder dan zeg ik altijd: Ja”

Hij draagt dezelfde naam, is de zoon van een kunstenares en bewondert het Lam Gods. Dat kan geen toeval zijn, denkt Jan Van Eyck uit Berchem. Hij is ervan overtuigd dat hij verwant is aan de Vlaamse Meester. “Als ze aan mij vragen of ik familie ben, zeg ik altijd: Ja”, lacht hij. “Mensen reageren dan heel verbaasd, maar ook vol bewondering.”

Zou het niet bijzonder zijn als blijkt dat Jan Van Eyck, de kunstschilder, jouw voorvader is? Jan Van Eyck uit Berchem is daar in ieder geval van overtuigd. “Al kan ik het niet met zekerheid zeggen”, nuanceert hij. “De broer van mijn vader is ooit begonnen aan een stamboom, maar die kwam nooit verder dan 1700.”

Het is toch anders dan iemand die Jan Janssens of Marc Peeters heet

Artistieke familie

Als Jan Van Eyck uit Berchem werkelijk familie blijkt te zijn van de schilder, zou dat in ieder geval veel verklaren. Zijn broer is kunstenaar, hijzelf is zonet een opleiding gestart en zijn moeder was ook te vinden in het schildercircuit. “Mijn moeder heeft een opleiding schilderkunst gevolgd in Aalst”, vertelt Jan Van Eyck. “Toen ze een man leerde kennen met de achternaam “Van Eyck” heeft ze niet lang getwijfeld om haar oudste zoon Jan te noemen. Ik ben wel trots op mijn naam. Het is toch anders dan iemand die Jan Janssens of Marc Peeters heet.”

Soms zeg ik dat ik Pieter Paul Rubens heet

Mensen beetnemen

Van Eyck beseft maar al te goed dat zijn naam uniek is. Hij is dan ook altijd te vinden voor een grapje. “Het gebeurt soms dat je je naam moet geven als je ergens binnenstapt”, zegt Van Eyck. “Soms zeg ik dat ik Pieter Paul Rubens heet. Als ik dan uiteindelijk vertel dat dat een grapje is en mijn echte naam Jan Van Eyck is, blijft mijn gesprekspartner even verschrikt kijken”, lacht hij. “Het is leuk om grapjes uit te halen met mijn naam.”

Goedemorgen meneer, ik ben Jan Van Eyck en kom eens kijken hoe mijn schilderij erbij hangt

Lam Gods

“Tien jaar geleden was ik met een groep vrienden op bezoek in Gent”, begint Van Eyck een nieuwe anekdote. “Op zaterdagmorgen gingen we kijken naar het Lam Gods. Toen we binnenstapten in de Sint-Baafskathedraal had ik mijn identiteitskaart genomen en zei ik: “Goedemorgen meneer, ik ben Jan Van Eyck en ik kom eens kijken hoe mijn schilderij erbij hangt”. De man aan de balie schrok heel hard”, lacht hij. “Dat was heel plezant.”

Meest gelezen