België heeft van Nederland niets te leren, meneer Lubach

België is een land dat voor geen meter loopt. Maar het doet dat beter dan welk land ook. Niemand hoeft ons te leren hoe we iets in de soep moeten laten draaien. België ís de soep.

Groot was dan ook mijn vaderlandslievende verbazing toen zondag uitgerekend een Nederlander, dat tuig dat ons al eeuwenlang rijkelui en korfbalkampioenschappen ontfutselt, zich ten overstaan van zijn gierige, lawaaierige landgenoten vrolijk zat te maken over onze glorieuze natie. In een van de Amerikanen afgekeken tv-format en in een van ons afgekeken, elke dag opnieuw onteerde en tot ondoordringbare woordenbrij – sóép, zou ik welhaast durven te stellen – verhakkelde taal.

Goed, meneer Lubach, we ontberen een regering, althans een federale, dat valt niet te ontkennen. Maar we hebben genoeg reserveregeringen om het schip drijvende te houden. Wij bouwen noodmechanismen in, en als die uiteindelijk uitgroeien tot norm, bewijst dat des te meer hoezeer we het bij het rechte eind hadden. Waar zult ge blijven, meneer Lubach, met uw hoongelach wanneer de Noordzee – nota bene via ónze polders – uw land zal overspoelen? Waar zult ge blijven met uw waterkeringen wanneer heel Nederland drijvende moet worden gehouden? Zal jullie veronderstelde suprematie dan zoveel zoden aan de dijk hebben gezet? Het antwoord is neen, meneer Lubach.

Terloops worden grote staatsmannen als Leopold I, de mooiste Duitser, later Brit en uiteindelijk Belg van zijn tijd; Yves Leterme, een man wiens passie voor het notariële slechts wordt overtroffen door zijn francofilie; en taalacrobaat Elio Di Rupo ronduit te kakken gezet! Neen, meneer Lubach, in Wallonië spreekt men geen Nederlands. Maar in Nederland evenmin. Tenzij met een sok in de mond, zo lijkt het.

Zelfs Gert Verhulst, een toonbeeld van daadkracht, die zeker qua allure mijlenver voor staat op jullie ‘John’ – Jan in het Nederlands – de Mol, wordt voorgesteld als een minkukel, een ongeremd fornicator met een fascinatie voor pluchen beesten. Maar was het niet Jantje dat het publiek forniceren tot kunstvorm verhief met zijn Big Brother? ‘Kunst’ ja, kunstig als een Delfts tegeltje. Verhulst liet generaties kinderen duizelen van pret met zijn creaties en, eens die kinderen volwassen waren, van zijn eigen pret met die creaties – in plaats van met Willeke Alberti. Driewerf neen, ook Gert Verhulst heeft van uw landgenoten niets te leren, meneer Lubach.

Tot slot stelt u voor om Wallonië te annexeren. De heerszucht heeft uw volk nooit verlaten. Maar u weet niet wat u in huis haalt, meneer Lubach: als den fieren Zuiderbelg onze taal al terzijde smijt, dan is uw gebrabbel kansloos. In zijn huis bent ú de koeterwaal.

Ga heen, meneer Lubach, hou u niet bezig met onze koterij. U heeft zelf nog genoeg dijken te bouwen.