Freek Braeckman in ‘Beat VTM’: “Tegen 60 per uur fietsen, dan denk je toch even aan je gezin”

VTM-nieuwsanker Freek ­Braeckman heeft de eer om het programma ‘Beat VTM’ af te sluiten. Zijn discipline: ‘achter derny fietsen’. “Ik was meteen enthousiast over de opdracht”, zegt Freek. “Ik kende de discipline ook wel een beetje. En ik woon al heel mijn leven in een straal van drie kilometer rond ’t Kuipke in Gent, dus ik kon gewoon met de fiets naar de trainingen gaan.”

Er zijn weinig overeenkomsten tussen schermen en achter derny fietsen (met een fiets achter een motorfiets rijden om zo een hogere snelheid te kunnen halen, red.), maar ja, ik had daar wel iets aan. Ik heb lang op hoog niveau competitieschermen gedaan, en dat is ook een duelsport. Nu is het ook één tegen één en dat heb ik graag. Al is het mentaal wel heel lastig, want je hebt alleen jezelf. Je moet heel snel reageren en keuzes maken, dus je mag daar niet te veel bij nadenken. Ik hou wel van zo’n wedstrijd, dan komt het competitiebeest in mij meteen weer naar boven.

Als je met mij Scrabble speelt, ga ik wel proberen te winnen, maar ik zal nooit valsspelen. Ik zeg wel altijd: ‘Als ik niet verlies, hoef ik ook geen slechte verliezer te zijn.’ (lacht) Ik ga er graag voor.

Sam heeft ooit een medaille gehaald op het WK acrobatische gymnastiek, dus die houdt ook wel van competitie. Toen we elkaar zagen op de finale in ’t Kuipke, dachten we allebei: ‘Je moet je niet inhouden uit beleefdheid, hoor.’ Dat vond ik heel tof. Wat ook wel hielp, is dat ik eigenlijk wel graag fiets. Ik ben niet de man van de lange inspanningen. Ik heb wel al eens de Mont Ventoux beklommen, maar ik hou toch meer van het intensieve. Kort maar krachtig. Mijn coach Michel Vaarten – tweede op de Olympische Spelen in ­Montreal en dus echt een wereldtopper – heeft dat ook. Hij rijdt al 25 jaar met de derny en was daarvoor zelf pistier.

In de tijd dat ik nog topsport deed, stond alles in het teken van schermen. Ik trainde gemiddeld drie uur per dag. De school of de universiteit waren bijzaak. Ik had nu wel een periode van honderd dagen om te trainen, maar ik werk intussen ook wel, hé, en ik heb een gezin. Ik moest dus iedere keer een gaatje proberen te vinden in mijn agenda. Dat vond ik wel frustrerend.

_{(Lees verder onder de foto.)}

Op een bepaald moment voel je toch dat je risico’s neemt. Bij mijn sprintronde had ik een gemiddelde van 55 kilometer per uur, met een piek van 60. De piste is maar 160 meter, dus zo’n rondje flitst voorbij. Dat gaat echt rap, hé. Door de middelpuntvliedende kracht in de bochten word je naar boven geduwd en kom je in een bepaalde hoek, waardoor de grond griezelig dichtbij lijkt te komen. Ik heb ooit eens meegevlogen met een stuntvlieger. Wel, het was even schrikken dat je met een fiets ook loopings kunt trekken. Aan de andere kant: als je de schrik loslaat, is het ook heel fijn. Ik kwam iedere keer met zoveel adrenaline van die piste af.

De finale is opgenomen na de zesdaagse van Gent, en daar zijn vier gasten stevig gevallen, waaronder Mark Cavendish. Twee jongens hingen in het decor, eentje heeft drie of vier dagen op intensieve gelegen.

Nee, klopt! De derny neemt de wind weg, dus hoe dichter je fietst, hoe minder weerstand je voelt en hoe sneller je gaat. Echte profs botsen tegen dat spatbord van die derny, maar bij die laatste tien centimeter dacht ik ineens toch aan mijn gezin en mijn werk. Dan denk je: ‘Het is maar voor een tv-programma, Braeckman. Dit is dicht genoeg.’ (lacht)

Het lastige is dat je een piste nodig hebt en iemand met een brommer en veel ervaring, dus dit is enkel voor profs weggelegd. Op de Zesdaagse in Gent heb je tussendoor wel attracties. Dan komt Laura Lynn zingen of rijdt een BV een paar rondjes. Ik hoop dat ik volgend jaar tussen twee wedstrijden door eens tien rondjes mag rijden. Dat zou ik echt heel fijn vinden.

Nee, maar ik vind die uitstapjes wel leuk. ik ben nu al bijna dertien jaar nieuwsanker, en ik denk dat de mensen intussen wel weten wanneer ik serieus ben en wanneer niet. Voor VTM Nieuws heb ik bij de verkiezingen al twee keer De Ronde van Freek gedaan en ging ik reportages maken door heel Vlaanderen. Zoiets zal ik met plezier blijven doen. Ik ben een heel slechte acteur, dus je moet mij geen dingen laten doen die niet dicht bij mij liggen. Maar eens proeven van een sportieve uitdaging laat ik zeker niet liggen.