De week van Nuria uit ‘Blind Getrouwd’: “Tati en Lothar lijken net twee pubers”

Elk huwelijk verloopt met ups en downs, ook als je er blind bent ingestapt. Bij Laura en Sonny zag ik bijvoorbeeld gedrag dat mij deed denken aan typische symptomen van het premenstrueel syndroom. Ze waren op een bepaald moment prikkelbaar en lichtgeraakt, waardoor de emoties hoog opliepen… Gelukkig zetten ze hun trots snel opzij en bleven ze elkaar ook na hun woordenwisseling steunen. ­Zoals ze surften op de golven van de Indische Oceaan rond Bali, zo zal ook hun Blind Getrouwd-avontuur verlopen: op en neer. Ik weet als geen ander dat je gewoon mee moet gaan met de flow. Als je tegenwerkt, verdrink je. Dus, Sonny en Laura: surf’s up!

Tussen Tati en Lothar lijkt het helaas van kwaad naar erger te gaan. Het lijken net twee pubers die elkaar wel leuk vinden, maar schrik hebben om dat toe te geven. Wat een contrast met Winnie en Jonah! Die twee namen een snelle vlucht en blijven maar stijgen. Als ik zie hoe trots Jonah naar zijn vrouw kijkt, hoop ik zo hard dat ze hun positieve koers kunnen blijven aanhouden.

Ook deze week hield ik het niet droog bij het zien van de warmte tussen Nick en Christophe. Dat Nick nood heeft aan persoonlijke ruimte, begrijp ik volledig. Stijn en ik hadden tijdens onze huwelijksreis hetzelfde ‘zeepballonnen-gesprek’, waarbij de ander niet dichter mag komen dan de afstand van een imaginaire zeepballon die rond je zit. Voor ons was het een bruggetje om onze relatie fysieker te maken: elkaar aanraken of aankijken. Nu Christophe zijn gevoelens heeft toegegeven, hoop ik vurig dat ook bij Nick de vonk zal overslaan...

De volledige column van Nuria lees je elke week in Story.