Mars verkennen en er ooit wonen? Pandemie leert ons hoe dat veilig en gezond kan

Een van de grootste bekommernissen van NASA-experts die bezig zijn met missies naar andere planeten, draait rond de uitdaging hoe die zo veilig en gezond mogelijk kunnen verlopen. De voorzorgsmaatregelen die genomen worden, zijn enorm. Door de pandemie van het coronavirus krijgen we nu een beetje een idee van hoe en waarom wetenschappers dat kunnen doen.

Astronauten moeten koste wat kost vermijden dat er bacteriën van de aarde worden overgedragen naar Mars. Die zouden de omgeving kunnen aantasten en zouden zelfs aanleiding kunnen geven tot een vals positief bewijs van leven op de rode planeet. Omgekeerd moet er ook op worden toegezien dat astronauten niks ongewenst meebrengen van Mars naar onze eigen planeet.

Daarom voorzag het Apollo-programma in een wekenlange quarantaine van de astronauten, zowel voor hun vertrek naar de maan als na hun terugkomst, voor het geval ze ziekteverwekkers zouden dragen. Monsters van de maan die ze bij zich hadden, werden met dezelfde biologische voorzichtigheid behandeld. Intussen weten we dat geen van de astronauten die op de maan wandelden ziektekiemen oppikten en dat er, voor zover bekend, geen leven is op de maan.

Volgend jaar zou de nieuwe Marsrover, Perseverance, in de Jezero-krater op de rode planeet landen, waar 3,5 miljard jaar geleden een meer was. De Perseverance zal stalen verzamelen en die verpakken in speciaal ontworpen metalen kokers, tot ze naar de aarde kunnen worden gebracht. Ze kunnen ten vroegste in 2026-2027 weer opgepikt worden tijdens een volgende missie.

Ook Mars mag niet worden besmet met aardse microben. Dagelijks worden er stalen van het ruimtetuig genomen om te zien welke kiemen er zich op kunnen vastzetten en een reis naar Mars zouden kunnen overleven. De Marsrover wordt ook gebouwd in een kamer die “sterieler is dan een operatiekamer”, zegt Moogega Cooper, de ingenieur die het Perseverance-project leidt. Alleen mensen in zogenaamde bunny-pakken, witte overalls die we in deze periode ook bij ziekenhuispersoneel in ons land vaak zien opduiken, waarbij de drager ervan van kop tot teen ingepakt is.

De Perseverance moet ook de basis leggen voor nieuwe verkenningen van de rode planeet. “We denken er sterk over na hoe Mars bewoond zou kunnen worden, hoe mensen naar Mars zouden kunnen gaan en gebruik zouden kunnen maken van de middelen die de omgeving van Mars biedt”, zegt Katie Stack Morgan, een wetenschapper die ook meewerkt aan het project. “We sturen eerst onze robotscouts om meer te weten te komen over deze plekken, en hopelijk bereiden ze voor ons de weg voor zodat we zelf kunnen gaan.”

Hoofdonderzoeker van de NASA, Jim Green, ziet in de toekomst bemande missies naar Mars. Zijn visie is dat astronauten zouden landen op een bepaalde plaats, gescheiden zouden leven op een andere, en een ‘verkenningszone’ zouden oprichten. De wetenschappers zouden zo kunnen werken in een wel omlijnd gebied op Mars. Daaropvolgende missies zouden dan telkens op dezelfde plek landen en op dezelfde plaats leven als de eerste. Het zal erop aankomen een manier te vinden waarop de mens kan leven op de planeet en ze ook kan onderzoeken, zonder ze schade toe te brengen.

Lees ook:  90 miljoen jaar geleden was er regenwoud op Antarctica: waarom het vandaag zover niet meer mag komen (+)