© Sven Dillen
Het boekje van Kind en Gezin: waarom Limburgers het decennialang koesteren
Het boekje van Kind en Gezin. Iedereen kent het, menig Limburger koestert het. Zeker wanneer het behalve achterhaalde raadgevingen ook een schat aan dierbare herinneringen bevat. Naar aanleiding van de honderdste verjaardag van Kind en Gezin pikte Het Belang van Limburg vorig jaar vier verhalen op.
Zo brachten we het verhaal van Marie-Jeanne uit Hasselt, die haar kindboekje al 91 jaar zorgvuldig bewaart. Meteen het oudste kindboekje van Limburg. Maar ook wanneer iemand overlijdt, is zijn of haar kindboekje vaak een gekoesterd souvenir. Lizette uit Peer denkt er bijvoorbeeld niet aan om het boekje van haar broer Jantje, die in 1968 op 7-jarige leeftijd overleed, weg te doen. Hetzelfde geldt voor Rosette uit Beringen, die haar tweejarig broertje verloor toen ze zeventien was. Maar tegelijk geeft zo’n kindboekje ook een bijzondere inkijk in de omgang met pasgeborenen in de geschiedenis. Bij haar geboorte in 1950 woog Cécile uit Hasselt amper 1,9 kilo. Haar wachtte geen couveuse, wel een doos met watten. En na tien dagen … kon ze met haar ouders mee naar huis.
plusartikels. Je moet nog even inloggen. Zo herkennen we je als abonnee.
