Aan de vooravond van de eerste exitfase uit de lockdown, lanceert Bart De Wever (N-VA) een opmerkelijk media-offensief om de PS weer aan de federale onderhandelingstafel te roepen. Niet voor het eerst, maar urgenter en minder vrijblijvend dan eerder het geval was. De druk neemt toe - nu het post-coronatijdperk binnen handbereik lijkt te komen en een verlenging van de volmachtenregering-Wilmès er niet in zit, beseffen de hoofdrolspelers op het politieke schouwtoneel dat er fundamentele keuzes moeten gemaakt worden.

“Deze periode is een unieke kans om België ten gronde te herdenken, want er zijn heel veel zaken die niet werken”, aldus De Wever op VTM Nieuws. Dat ‘herdenken’ zal met de twee grootste partijen aan beide zijden van de taalgrens moeten gebeuren: de N-VA en de PS. “Ik kan me niet inbeelden dat ze daar bij de PS óók niet mee bezig zijn. Ik heb op een bepaald moment een wit blad op tafel gelegd om samen tot een akkoord te komen. Maar het is Paul Magnette (PS-voorzitter, red.) die toen weggelopen is. Hij zal moeten inzien dat hij dat weekend een fatale fout gemaakt heeft.”

De Wever is naar eigen zeggen ‘constructief bezig’ om de vastgelopen onderhandelingen (mee) nieuw leven in te blazen, máár past voor een tweede tijdelijke en afgebakende constructie. “Ik ga énkel voor een groot akkoord. We moeten België op alle vlakken ten gronde kunnen hervormen.” Hoe groot is de kans? De 1 mei-boodschappen van de PS stemmen hem pessimistisch. “Ik ga akkoord met solidariteit, maar ik pas voor een staatsgeleide economie die alleen maar méér belastingen heft.”

Kreupel paard

Daarmee maakt Bart De Wever zijn boodschap nog wat urgenter dan in De Zondag, waarin hij de PS aan tafel riep, weliswaar zonder er veel vertrouwen in te hebben. In hetzelfde interview hekelde hij het leiderschap van federaal premier Sophie Wilmès - ‘een gebrek aan power en charisma’ -, maar op televisie klonk hij opvallend milder. “Kritiek is altijd heel gemakkelijk. Wilmès rijdt op een kreupel paard en moet bovendien een moeilijk parcours afleggen. Ook ik heb geen toverstokje om dat ineens te veranderen.”

De saga met de mondmaskers en de contact tracing, zijn volgens de N-VA-voorzitter (slechts) twee voorbeelden van de mank lopende staatsstructuur. “We hebben twee keer dezelfde kruisweg gezien: de federale overheid belooft een oplossing maar maakt het niet waar, uiteindelijk zijn de deelstaten bevoegd en moeten zíj het doen.” Wat de mondmaskers betreft, ontwaart hij tot zijn tevredenheid een grote verantwoordelijkheidszin en creativiteit bij de mensen - “ik denk dat 60 procent van de Vlamingen intussen een masker heeft” -, wat de contact tracing betreft ‘zal Vlaanderen zich reppen”, verzekert hij.

Vlaamse veerkracht

De Antwerpse burgemeester wil ook persoonlijk verantwoordelijkheid opnemen. Hij looft de ‘Vlaamse veerkracht’ van de bedrijven en de burgers, die hij ook zelf wil uitdragen. “Ik ben onder de indruk van wat ik zie op het terrein. Die Vlaamse veerkracht wordt dé slagzin de komende twee jaar. We gaan door een ongeziene economische crisis, maar ik geloof echt dat we dit te boven kunnen komen.” De crisis biedt opportuniteiten die we zullen moeten grijpen, meent hij. “Maar dat gaan we niet doen door bij de pakken te blijven zitten.”