Tien jaar geleden werden ze uit elkaar gehaald, de broers Marnick (28) en Laurens Vermijl (23). De oudste verliet het ouderlijke huis toen hij op zijn achttiende een contract kreeg bij het grote Manchester United. Nu huizen ze opnieuw onder hetzelfde dak, want ze wonen boven elkaar in de nieuwe urban villa’s, vlakbij het centrum van Peer.

Laurens Vermijl: “Ik had hier eerst een appartement gekocht. Maar Marnick kwam kijken en heeft beslist om het appartement boven mij te kopen. Net voor corona zijn we erin getrokken. Voor mij is het de eerste keer dat ik wegtrek uit Linde Peer.”

Marnick Vermijl: “Ik heb acht jaar graag in Engeland gewoond, maar ik ben blij dat we dit gevonden hebben. We zitten vlakbij het centrum, en hier in Peer is iets meer te beleven dan in Linde Peer. Onze eigen stek is klaar als volgende week onze dochter geboren wordt.”

“Ik ben te vroeg vertrokken bij Manchester United” Marnick Vermijl

Laurens: “Ik had het vorig seizoen al laten vallen toen ik van Lommel naar THES ging, maar toen zat Marnick nog bij MVV.”

Marnick: “Ik had nog een optie in Maastricht, maar met corona is het daar financieel een moeilijk verhaal geworden. Ze hebben niemands optie gelicht. We hadden ook geen goed jaar, dat speelt ook mee bij sponsors. Het gaat bij veel ploegen veel minder zijn, er zal meer met jeugd gewerkt worden. Ik ben eens bij THES gaan luisteren en had daar een goed gevoel. En dat Laurens en ik samen zouden spelen, is wel een belangrijke factor geweest. We hadden altijd wel gezegd dat we ooit samen zouden willen voetballen…”

Laurens: “Als je als broers allebei voetbalt, wil je dat toch eens gedaan hebben. Maar we hadden nooit gedacht dat het zou gebeuren. Toen Marnick in Engeland speelde, was het niet mogelijk.”

Marnick: “Niet echt. Laurens liep er altijd wel tussen, maar hij was vijf jaar jonger dan ik en acht jaar jonger dan de anderen.”

Laurens: “BMX’en, dat deden we wel veel samen.”

Marnick: “Wij hadden achter ons huis een BMX-parcours. Heel onze familie woonde bijeen in Linde Peer en wij zaten altijd op de fiets. Iedereen deed dat eigenlijk op ’t Lin. Op een woensdagnamiddag zat er een man of dertig. ”Marnick:We hebben ook allebei wedstrijden gereden, tot we op een leeftijd kwamen dat we moesten kiezen: voetbal of BMX. Toen is het toch voetbal geworden. Ik was toen vijftien jaar.”

Laurens: “Wij zaten nooit binnen. Onze neef, Joeri Vliegen, heeft de hele wereld gezien als BMX’er en heeft bij de gemeente in gang gezet dat er nu een officieel parcours ligt naast de ski- en wielerpiste.”

Marnick: “We hebben allebei een semi-profcontract voor twee jaar getekend. We moeten vier keer in de week op de club zijn en gewoon om bezig te zijn wil ik nog iets bij zoeken. Anders zijn de dagen veel te lang. Maar het dringt niet, want de kleine is uitgerekend voor de komende week en die eerste maanden wil ik thuis zijn.”

Laurens: “Ik wil ook iets gaan bijdoen. Heel onze familie werkt bij een bouwbedrijf in Linde Peer. Dat lijkt mij wel interessant.”

Marnick: “Kampioen spelen natuurlijk. De beste amateurclub in België blijven. Naar 1B stijgen is momenteel onhaalbaar, in dit systeem met acht ploegen.”

Laurens: “Zonder buitenlandse investeerders is 1B een kerkhof. Ik heb het twee jaar gedaan met Lommel. Je speelt zo dikwijls tegen elkaar, dat je de tegenstander haast even goed kent als je ploegmaats. Ik wil vooral graag bovenaan spelen. Dat is een andere beleving dan tegen de degradatie vechten. Met Lommel ben ik ook kampioen geworden in eerste amateur. Dat zijn de fijnste jaren die je kan hebben.”

Marnick: “Je moet plezier vinden. Dat was bij mij ook een grote factor. Dit is een belangrijke leeftijd voor Laurens. Hij moet dit zien als een stap terug om er twee vooruit te zetten. Als hij er tien of vijftien per jaar scoort, is hij vertrokken. In Lommel kreeg hij die kans niet.”

Laurens: “Sinds Peter Maes trainer werd, ben ik bij Lommel helemaal weggedeemsterd. Ik ben dan op uitleenbasis naar THES gegaan, waar ik een plaats moest afdwingen in een goed draaiende ploeg. Net toen ik mijn eerste basisplaats had gekregen, werd de competitie stilgelegd wegens corona. Ik heb er nog maar vier matchen gespeeld. Maes is nu weg in Lommel, maar je moet realistisch zijn: de jongens die van Manchester City naar Lommel komen, hebben altijd een stap voor. Als ze spelers van 2,5 miljoen gaan halen, is het slimmer een stap terug te zetten. Ik wou een jaar waarin ik me amuseer, in een fijne ploeg, met een fijne trainer, en waarin we aan de kop meespelen.”

Marnick: “Ik heb er veel geleerd, en als ik het niet gedaan had, had ik daar veel spijt van gehad. Het was de club waar ik altijd supporter van geweest was. Het enige waar ik spijt van heb, is dat ik er te vroeg vertrokken ben. Ik vond dat ik op een leeftijd gekomen was waarop ik moest spelen. Louis van Gaal zei me eerlijk dat hij me dat niet kon bieden. Ik was rond met Lokeren en zegde alles op in Manchester, mijn huis en de club. Maar onderweg naar België kreeg ik in de auto het bericht dat het niet doorging bij Lokeren. Georgios Galitsios had toch ingestemd met verminderde voorwaarden. Plots had ik niets meer. Twee dagen later heeft Rio Ferdinand me naar Sheffield Wednesday geholpen. Maar als ik bij Manchester was gebleven, had ik achteraf gezien zeker speelkansen gehad. Ze hadden dat jaar een blessuregolf, allemaal op mijn posities. Ik zag spelers die twee trappen lager stonden plots op het veld staan. Had ik daar toen gezeten... Ik had het nog altijd moeten bewijzen, maar ik zou een kans hebben gehad. Je moet ook wat geluk hebben. Een paar jaar eerder had Alex Ferguson beloofd me mee te pakken op tour en me een kans te geven. Maar plots kondigde hij zijn afscheid aan en David Moyes, zijn opvolger, nam maar vijftien spelers mee en liet alle jongeren afvallen. Maar ik wil niet klagen, ik heb een mooi traject afgelegd. Alleen wat pech gehad met blessures en met trainers. Voetbal verloopt met meer downs dan ups. Negentig procent van de spelers zal dat onderschrijven. Ze zeggen dat ik bij lagere ploegjes heb gespeeld, maar Engeland is een voetballand. In Preston speelden we voor gemiddeld 16.000 man, Sheffield Wednesday 27.000. Laat onze eersteklassers daar maar eens meespelen in tweede klasse, het zal niet vanzelf gaan.”

Marnick: “Ik weet van mezelf dat ik hogerop kan. Door de omstandigheden is het momenteel wat moeilijk. Er is corona en door de faillissementen van onder meer Lokeren en Virton zijn er tussen de 80 en de 100 transfervrije profs, in België alleen. Dan is het beter om een stapje terug te zetten en je daar te laten zien.”

Laurens: “Bij Thes is dat momenteel niet het geval. Er hebben heel weinig sponsors afgehaakt. De voorzitter kan niet zeggen wat er gebeurt als er een tweede coronagolf komt, maar hij heeft beloofd dat de communicatie dan heel open zal zijn.”