Knokke is onbeschofte toeristen beu: ‘Ik voel me hier steeds minder thuis’

“Iedereen is vrij om uit Knokke weg te blijven”, zei een laconieke burgemeester Leopold Lippens aan de vooravond van de vakantie in een interview met Het Laatste Nieuws. Maar veel weerklank krijgt zijn oproep kennelijk niet. Op misschien wel de druilerigste dag van het zomerverlof is het in Knokke over de koppen lopen. Aan de boetieks in de Lippenslaan rijden dure bakken constant af en aan. Ook op de zeedijk is er veel volk. Aan de gocartsverhuur is het zowaar aanschuiven en overal zitten de (overdekte) terrasjes aardig vol.

Opvallend veel Nederlanders vinden hun weg naar de mondaine badplaats. De politie van Knokke ondervond het dinsdagnacht ook al. Groepjes feestvierende jongeren – volgens de autoriteiten waren het vooral Nederlanders – maakten het toen veel te bont op het Alfred Verweeplein. De situatie liep zo uit de hand dat omliggende korpsen uit Brugge en Blankenberge moesten komen helpen om de uitgaansbuurt te ontruimen.

“In Nederland mogen jongeren onder de 18 jaar sinds enkele jaren op café geen alcohol meer bestellen”, verklaart Deano Stepman, de baas van café Dino’s, die getuige was van het politieoptreden. “Knokke ligt vlak bij de Nederlandse grens, weet u. Die jongeren komen dus massaal naar onze cafés, waar ze het bier per meter bestellen. Ik hoorde zelfs dat het in Nederland zo stilaan de traditie is geworden om het einde van het schooljaar hier in Knokke te komen vieren. Een kwalijke evolutie? Mij hoor je eerlijk gezegd niet klagen, want door corona kan ik wel wat omzet gebruiken. Maar ze moeten zich wel gedragen, vind ik.”

‘Bussen uit Roubaix en Rijsel’

Minder gelukkig met het feesttoerisme zijn de tweedeverblijvers in de stad. Zij waren tijdens de crisis maandenlang niet welkom in Knokke. En nu ze weer mogen genieten van hun tweede verblijf, kunnen ze die overlast missen als kiespijn. “Twee weken geleden was de toestand hier echt rampzalig”, zegt een gebruinde oudere man wiens oranje polo fel afsteekt tegen de witte broek die hij draagt. “Toen hadden we hier een invasie van jongeren uit Noord-Frankrijk. Ik denk dat er uit Roubaix en Rijsel bussen naar Knokke waren ingelegd, want ze waren écht met veel. En keurig gedroegen ze zich allesbehalve. Joints, luide muziek, afval. Ze gedroegen zich echt storend. Het zijn dié toeristen, volgens mij, die burgemeester Lippens liever kwijt dan rijk is. En geef hem eens ongelijk? Ze bezorgen Knokke een kwalijke reputatie.”

Een oudere dame, die twintig jaar geleden uit het Antwerpse Wilrijk naar Knokke verkaste en haar hondje in een kinderwagen over de zeedijk duwt, treedt bij: “Knokke is de voorbije twintig jaar in negatieve zin veranderd door het toenemende toerisme. En dat is deels aan Lippens zélf te wijten, vind ik. Door de uitgaansbuurt te creëren heeft hij Knokke toch aantrekkelijk gemaakt bij de toeristen die hij nu verafschuwt? Zelf voel ik me hier steeds minder thuis. Ik speel zelfs met het idee op hier weg te gaan. Terug naar Antwerpen. Of naar Nieuwpoort of De Haan. Daar is het veel properder, trouwens.”

Het begint ons ondertussen wel héél erg op te vallen: in zowat elk gesprek dat we met de Knokkenaars aanknopen valt binnen de halve minuut de naam van Leopold Lippens. De iconische burgervader – en dan vooral zijn bijzondere communicatiestijl – lokt in zijn eigen stad controverse uit, zoveel is duidelijk. “Steeds opnieuw vraagt hij toeristen om weg te blijven”, zeggen tweedeverblijvers Ann en Patrick uit het Brusselse. “Maar hebben zijn oproepen effect? We denken van niet. Misschien bereikt hij met zijn uitspraken het tegenovergestelde. Zoals toen hij destijds frigoboxtoeristen vroeg om weg te blijven. Toen kwam ze toch ook massaal, toch?”