Marcelle stond op een zucht van euthanasie, maar besloot het leven toch een tweede kans te geven. De extra quality time waarop dochter Christine hoopte, is er doorcorona evenwel nooit gekomen
Volledig scherm
PREMIUM
Marcelle stond op een zucht van euthanasie, maar besloot het leven toch een tweede kans te geven. De extra quality time waarop dochter Christine hoopte, is er doorcorona evenwel nooit gekomen © Florian Van Eenoo Photo News

Levensmoeheid in woonzorgcentra door lockdown: “Leven zonder bezoek was de druppel. Mama sprak en at niet meer”

"Ik verloor mijn moeder niet aan, maar dóór corona." Dat zegt Christine Vanbrabant (57) uit Bornem. Marcelle Jacques (83) - die na een beroerte in een woonzorgcentrum verbleef - kreeg eind 2019 groen licht voor euthanasie wegens ondraaglijk psychisch lijden. Tegen maart 2020 had ze echter nog geen datum geprikt, omdat ze het leven toch nog een kans wilde geven. Maar toen kwam corona. "Sinds de lockdown wilde mama niet meer eten."

10 reacties

  • Catherine Aerts

    4 jaar geleden
    Door Corona is de menselijkheid verdwenen. Dat is het ergste dat deze ziekte ons afgenomen heeft.
  • Veerle Hertens

    4 jaar geleden
    Zeer begrijpelijk, ben 39 en heb tijdens de corona crisis mijn wilsbeschikkingen in orde gebracht, ik ga nooit naar een rusthuis. Kom uit een familie van zorgkundige en verpleegsters en raar genoeg is bij ons iedereen grote voorstander van zelfbeschikking en euthanasie, zou dat komen omdat ze weten waarover ze spreken?
  • Johnny Chanet

    4 jaar geleden
    En door het gedrag van vooral de jongeren door hun uitgangsleven staan we er opnieuw voor De horeca moet terug dicht
  • Andy Seresia

    4 jaar geleden
    Deze beslissing heb ik nooit begrepen , ik denk dat je eens een ouderlinge tehuis binnenstapt deze mensen al in een lock down zitten . Ze zijn hulp behoevend dus leven grotendeels op hun kamertje , de momenten dat ze bezoek krijgen is hoogdag voor hun en meestal 1/ week . Vele sterven van eenzaamheid en verdriet , en afscheid nemen op een respect volle manier was er ook al niet bij
  • Gunther Sterckx

    4 jaar geleden
    Ik denk dat er velen zoals jij zijn Christine. Toen de eerste versoepelingen kwamen besloot het wzc van mijn oma nog in volledige lockdown te blijven, en bij de 2de versoepelingen hetzelfde. Toen besloot mijn oma dat het genoeg geweest was, de eenzaamheid werd haar te groot. Ze besloot te stoppen met eten en 2 weken geleden hebben we afscheid van haar genomen. Geen afscheid meer kunnen nemen, niets. Enkel de laatste 3 dagen zijn mijn ouders erbij gemogen voor afscheid te nemen..