Wanhoop op Canarische eilanden: “Wanneer we niet aan Covid-19 sterven, dan sterven we van de honger”

Terwijl de Balearen qua reisadvies rood kleuren, zijn de Canarische Eilanden nog geen verboden terrein voor Belgen. Enkel Gran Canaria, Fuerteventura en Lanzarote hebben code oranje gekregen, wat betekent dat verhoogde waakzaamheid geboden is en dat quarantaine en een coronatest worden aanbevolen bij terugkeer. Tenerife, La Gomera, La Palma en El Hierro kleuren vooralsnog groen. Maar desalniettemin staat de toeristische branche op de Canarische Eilanden op instorten.

Neem nu het vijfsterrenhotel San Blas op Tenerife. Anders krioelt het hier van de mensen, nu is er geen levende ziel te bekennen. De hele accommodatie staat leeg. Op de website staat vermeld dat nieuwe boekingen weer kunnen vanaf november. Hotelmanager Alirio Pérez heeft 100 medewerkers op gedeeltelijke werkloosheid gezet. Vijf personen werken nog voltijds om de gebouwen en de tuin te onderhouden. “Wat op de Canarische Eilanden gebeurt, is een catastrofe”, meent Pérez. “Wanneer we niet aan Covid-19 sterven, dan sterven we van de honger.”

De pandemie heeft Spanje ontzettend zwaar getroffen. Aanvankelijk verspreidde het virus zich ongecontroleerd tijdens de eerste golf en stortte het gezondheidssysteem in. In Madrid moesten de lichamen van de overledenen worden bewaard op een ijspiste. In bejaardentehuizen werden lijken in bedden aangetroffen. De socialistische regering legde één van de zwaarste lockdowns ter wereld op. Alleen al tussen april en juni verloren meer dan een miljoen Spanjaarden hun baan.

Vanaf eind juni moest het opnieuw beteren: de grenzen werden op tijd heropend voor de start van het toeristische hoogseizoen. Premier Pedro Sánchez beloofde dat Spanje “veilig” was. Beetje bij beetje stroomden er weer toeristen het land binnen. Er was weer hoop. Maar niet voor lang.

Eind juli legde Groot-Brittannië een quarantaine van twee weken op aan terugkeerders uit Spanje, en luchtvaartmaatschappijen schortten hun vluchten naar het zuiden op. Gezien de hernieuwde toename van het aantal positief geteste personen begon de Spaanse federale overheid zelf ook sommige regio’s van het land als coronarisicogebied te classificeren. Spanje is een mozaïek van oranje en rode vlekken aan het worden. En de gevolgen blijven niet uit.

Op de Canarische Eilanden verdienen zestig procent van de inwoners op een directe of indirecte manier hun brood met het toerisme. Maar toeristen zijn er nauwelijks. De weinige restaurants en bars die op Tenerife geopend zijn, wachten soms tevergeefs op klanten. Het Hard Rock Café is gesloten.

Het is erg kalm. En die kalmte duidt voor hoteliers en restauranthouders maar op één ding: problemen. De toeristen zijn hun kapitaal. En die komen niet meer in groten getale naar de eilanden.

De werkloosheidsgraad bedraagt momenteel al 28 procent. Verbetert de toestand niet, dan dreigt de werkloosheidsgraad op te lopen tot 38 procent. De vrees hier is dat de aanhoudende reisbeperkingen aanzienlijk meer schade zullen aanrichten dan het coronavirus zelf. “Geen enkele samenleving is bestand tegen wat ons bedreigt”, besluit Jorge Marichal, president van de Spaanse hotelvereniging Cehat.

Lees ook:

Spanje kleurt almaar roder: hoe erg is het? Hoe komt dit? En kan ik nog wel afreizen? (+)

Terwijl bij ons coronacijfers dalen, worstelen buurlanden met stijgend aantal besmettingen in tweede golf: dit is stand van zaken (+)