Direct naar artikelinhoud
DM ZaptVive le vélo

‘Vive le vélo’ mikt op het sentiment dat pastis oproept

Karl Vannieuwkerke presenteert al voor de zestiende keer 'Vive le vélo'.Beeld VRT

Elmo Lê van zet de blik op oneindig. Vandaag: over Vive le vélo op Eén.

Van zodra het kwik boven de twintig stijgt, heb je van die mensen die oeverloos blijven zwetsen over pastis. De haven van Marseille, verdund tot een gifgele vloeistof. Een zonnebad in een glas. Ik ga dat niet beamen, want van Gods uitvindingen is anijs mijn minst favoriete, maar het zuiderse gevoel dat pastis bij velen oproept, op dat sentiment mikt ook Vive le vélo.

Het praatprogramma van Karl Vannieuwkerke is aan zijn zestiende jaargang toe, maar heeft niet de kuren van een puber op de leeftijd. De makers van Vive le vélo zijn immers het bestuur van RSC Anderlecht niet: ze gooien niet voortdurend alles overhoop, maar hebben vertrouwen in wat ze doen. Ook nu een mediageile pandemie huishoudt, de Ronde van Frankrijk is verlaat en de opnames gewoon in België doorgaan, is er in se weinig veranderd aan Vive le vélo.

Er is nog steeds een tafel uit prijzig hout met Karl Vannieuwkerke aan de kop. Elke dag schuiven er andere mensen mee aan diezelfde tafel. In de meeste gevallen figuren – hallo Eddy Planckaert! – uit de wielerwereld, al passeert er ook soms een verloren gelopen BV – hallo Tom Waes! – de revue. Ze delen allemaal een vurige passie voor mannen en vrouwen die om ter snelst van punt a naar punt b fietsen en onderweg al eens tegen het asfalt kwakken.

Vive le vélo is er strikt gezien om na te kaarten over de Tour-etappe van die dag, maar in werkelijkheid behandelen Vannieuwkerke en zijn gasten veel meer dan de kilometers die zijn afgelegd. Zo zijn er de reportages van Sammy Neyrinck en Ine Beyen – journalisten die een bijzondere gave bezitten en méér lospeuteren bij wielrenners en hun entourage dan de clichégesprekken waarmee het gemiddelde sportprogramma wordt volgeluld.

Wielrennen moet je ding niet zijn om te genieten van Vive le vélo. Frankrijk heeft aan Karl Vannieuwkerke een ambassadeur die ervoor zorgt dat bij elke aflevering minstens één Vlaams gezin een toekomstige vakantiebestemming aankruist na het zien van de reportage over de regio waar Wout van Aert (en de meute in zijn wiel) is doorgevlogen. Nu het programma op prachtige locaties in België wordt opgenomen, zal ook het toerisme in eigen land een boost krijgen. Als het paardenrennen straks populairder wordt, weet An Lemmens – dierenrechtenactivist maar wel presentator van Boer zoekt Vrouw – waar te klagen.

Ik ben niet zot van pastis, maar evenmin van de intermezzo’s van sopraan Astrid Stockman. Ze kan zingen, maar dat betekent nog niet ze een meerwaarde is voor het programma. Is Vive le vélo daarom slechter geworden? Neen. Laat de Tour gerust zes maanden duren, mocht dat betekenen dat Vive le vélo daarom langer op tv kan blijven.

Vive le vélo, dagelijks rond 21 uur op Eén.