Cercle wint lastige verplaatsing bij Eupen: “Of we verdienden te winnen, laat ik in het midden”

Vazquez was niet van de partij tegen Cercle. De Spanjaard, die na zijn Brugse jaren vorige week in de Jupiler Pro League zijn wederoptreden maakte met een korte invalbeurt op Anderlecht, is al enkele dagen ziek. Gewoon ziek, moeten we daar in Covid-tijden aan toevoegen. Victor had echter wel een uitgesproken mening over het duel met Cercle: “Ik heb de indruk dat deze match voor ons een keerpunt kan worden. Winnen we, dan kunnen we naar boven kijken. Spelen we gelijk, dan staan we geen stap verder. En verliezen we, dan zakken we opnieuw weg naar een zone waar het niet plezant vertoeven is.”

Eupen - Cercle was aangenaam om volgen, tussen twee ploegen die voor de aanval kozen en spelers die het initiatief niet schuwden. Alleen ref Vergoote viel een beetje uit de toon.

De Vereniging verwierf al snel voorsprong. Hoggas stak door naar Hazard, die De Wolf kansloos liet. Hoggas knalde nog op de vuisten van De Wolf en daarna was het de beurt aan de Panda’s — voor het eerst dit seizoen zonder Cools en N’Dri aan de aftrap — om te komen opzetten. Met een snedige combinatie Ngoy - Prevljak, een neerwaartse kopstoot van Koné — de Ivoriaan speelt stukken beter dan tijdens zijn eerste passage ‘Am Kehrweg’ —, een knal van Adriano, een vrije trap op de paal van Peeters en, uiteindelijk, een doelpunt. Koné drong voor de zoveelste keer door op rechts en zijn scherp aangesneden voorzet werd door Ngoy over de lijn gewriemeld. 1-1 aan de rust en geen minuut verveeld. Cercle staat niet toevallig midden het klassement en Eupen bevestigde de positieve commentaren na hun wedstrijd op Anderlecht.

De tweede helft werd ingezet zoals de eerste afliep: met overwicht van de Panda’s onderbroken door counterpogingen van Cercle. Even kreeg De Wolf het benauwd. Ugbo kopte staalhard over. Na een ietwat nerveuze start — hij hield er geel aan over toen hij de bal over de zijlijn keilde — vond Peeters zijn draai. Hij kiest niet altijd de gemakkelijkste oplossing, wel de gevaarlijkste voor de tegenstander, als de bestemmeling zijn inspelen begrijpt, wat niet altijd het geval was.

Bij het ingaan van het laatste kwartier kwam Cercle voor de tweede keer op voorsprong. Op hoekschop via Musaba. En deze keer definitief, want de thuisploeg vond geen antwoord meer. In de toegevoegde tijd knalde Hotic nog een vrije trap tegen de paal.

Na drie speeldagen niet in de selectie of zonder in te vallen op de bank, kwam Jérémy Taravel op Eupen aan de aftrap. “Natuurlijk speel ik liever, maar ik heb er geen probleem mee als ik niet word opgesteld”, aldus de centrale verdediger. “De kern is breder, maar veel meer dan vorig seizoen zijn we een grote familie. Iedereen voelt zich betrokken. Zelfs wie niet eens tot de wedstrijdkern behoort. Die samenhorigheid maakt het ons veel gemakkelijker beslissingen te aanvaarden die niet in ons voordeel uitvallen. De uitstekende groepssfeer is in niet geringe mate te danken aan de aanpak van de coach. Hij praat veel, is op tijd en stond te vinden voor een grapje, is zeer close met de groep.”

En over de wedstrijd: “Moeilijk ondanks de vroege voorsprong. We hebben moeten vechten om de klus te klaren. Of we verdienden te winnen, laat ik in het midden. Maar de manier waarop we stand hielden toen de tegenstander begon te drukken, is het beste bewijs van de cohesie binnen deze groep. Deze zege is er geen van elf spelers — én invallers die uitstekend invielen — wel van een club in zijn geheel.”

Kylian Hazard zorgde voor de vroege openingstreffer. “Als je zo’n heerlijke pass krijgt (van Hoggas) is het simpel om te scoren. Mijn duels met Adriano? Niet evident omdat hij vaak diep ging en mee verdedigen nu eenmaal niet mijn sterkste punt is. In aanvallend opzicht vroeg de coach mij niet langs mijn lijn te blijven, maar naar binnen te zwenken. Goed gezien, want dat liet mij toe om vanuit die centrale positie en buiten de zone van Adriano 1-0 te maken.”