Het waren de twee kleinzonen van Eddy De Permentier die rond 23u geblaf en gegrom hoorden in het weiland achter hun huis, waar zes shetlandpony’s stonden te grazen. Ze belden meteen hun grootvader op, die vlakbij woont, en gingen kijken of de dieren ongedeerd waren. Dat bleek niet het geval te zijn.

“Twee van de pony’s waren doodgebeten en drie andere waren zwaar verminkt”, getuigt Eddy. “Alle dieren hadden gruwelijke bijtwonden. Uiteindelijk konden ook de gewonde pony’s niet meer gered worden. Van de zes shetlands die in het weiland stonden overleefde er maar een. Dat was dan nog het oudste dier, van bijna 27 jaar. Om de een of andere reden waren de honden niet in die pony geïnteresseerd.”

Al schrik van de honden

De kleinzonen van Eddy hadden de honden gezien en konden ze verjagen. Volgens hun grootvader waren de honden een paar dagen eerder ook al gesignaleerd in de buurt. “Mijn dochter hoorde ze nog al een keer blaffen in of rond onze wei. Het was me ook al opgevallen dat de pony’s de laatste dagen heel schuchter en veel moeilijker te benaderen waren. Vermoedelijk hadden ze toen al schrik gekregen van de honden.”