1 miljoen Vlamingen had vorig jaar niet genoeg geld voor weekje vakantie: "Houden ons hart vast voor cijfers van 2020"

"U moet geen viroloog zijn om te weten dat wintersportvakanties een zeer groot risico zijn en ik zou het iedereen ten stelligste willen afraden," zei premier Alexander De Croo vorige week. Corona of niet, veel mensen kunnen enkel van dromen van een (ski-) vakantie, blijkt uit cijfers van Statistiek Vlaanderen. 

Vorig jaar leefde 15 procent van de bevolking in het Vlaams Gewest in een gezin dat aangeeft dat één week vakantie buitenshuis financieel niet haalbaar is. 15 procent, dat zijn één miljoen Vlamingen. 

"Vakantiearmoede" is met name hoog bij werklozen (46 procent kan zich geen week vakantie permitteren), eenoudergezinnen (37 procent), mensen die buiten de Europese Unie geboren zijn (35 procent) of een functiebeperking hebben (32 procent). Meer dan een kwart van de alleenstaanden en laaggeschoolden zit in hetzelfde schuitje.

Bekijk hier het verslag van "Het Journaal" en lees voort onder de video:

De cijfers van Statistiek Vlaanderen gaan over vorig jaar, voor de coronacrisis toesloeg."Iedereen verdient vakantie", dat kortingen bedingt voor mensen in armoede, blikt bang vooruit naar de cijfers van 2020. "Ik houd mijn hart vast," zegt Marianne Schapmans. "Net boven de armoedegrens zit nog een miljoen mensen in een kwetsbare situatie. Zij zijn door corona heel hard getroffen. We moeten niet wachten op nieuwe cijfers om te weten dat de armoede stijgt. De voedselbanken bijvoorbeeld ontvangen een vijfde meer bezoekers."

Afgelopen zomer, in de korte periode dat de coronamaatregelen wat soepeler waren, zag "Iedereen verdient vakantie" de aanvragen voor vakantie-met-korting toenemen. Marianne Schapmans: "We zien de vraag duidelijk stijgen van mensen die de eindjes niet aan elkaar kunnen knopen en die zonder die korting niet op uitstap of vakantie zouden kunnen."

Qua vakantiearmoede bestaan grote regionale verschillen in ons land. In Vlaanderen gaat het gemiddeld over 15 procent van de inwoners, in het Brussels Gewest over 28 procent en in het Waals Gewest zelfs over één op de drie mensen die geen week vakantie kan betalen.

Ons land doet het wel iets beter dan gemiddeld in de Europese Unie. En hoewel een vergelijking met vorige jaren moeilijk is – de Europese EU-SILC-enquête waarop de Vlaamse cijfers gebaseerd zijn is recent vernieuwd – kan toch worden aangenomen dat het aantal mensen in vakantiearmoede in 2019 iets lager lag dan de voorbije jaren, aldus Statistiek Vlaanderen. Op cijfers van 2020 is het natuurlijk nog wachten.

Statistiek Vlaanderen komt met nog meer cijfers. Het gemiddelde huishoudinkomen in het Vlaams Gewest is tussen 2006 en 2019 met bijna een procent per jaar gestegen, van 2.059 euro per maand naar 2.317 euro. Bij dat "netto equivalente huishoudinkomen" is rekening gehouden met alle inkomens in een huishouden, en ook onder meer met belastingen en inflatie.

In 2019 zaten meer mensen in hogere inkomensgroepen dan in 2006. 18 procent van de Vlamingen had vorig jaar een huishoudinkomen van meer dan 3.000 euro per maand (in 2006 was dat 13 procent). 4 op de 10 Vlamingen heeft een netto-inkomen kleiner dan 2.000 euro, terwijl dat in 2006 nog 53 procent was. 

Ten slotte nog dit: het inkomen van de 20 procent rijkste Vlamingen ligt 3,3 keer hoger dan dat van de 20 procent armsten. Dat cijfer is al jaren min of meer stabiel. In het Waals Gewest is de kloof groter: 3,6 keer en in het Brussels Gewest verdient het rijkste vijfde 4,7 keer meer dan het armste.