Hemiksemnaar koestert handtekening Maradona: “Ik zat naast hem in de bar van een hotel in Barcelona”

De ontmoeting vond plaats in 1982, toen Maradona in Spanje speelde. “Ik werkte toen in de chemiesector en moest voor mijn werk naar Barcelona”, steekt de Hemiksemnaar van wal. “De spelers van Barcelona, die een bekerwedstrijd tegen Elche moesten spelen, logeerden blijkbaar in hetzelfde hotel als ik. Na het avondeten ging ik nog iets drinken in de lounge. In mijn beste Engels geraakte ik er aan de praat met een Argentijn. Hij zei dat hij een vriend was van Maradona, die hier samen met zijn team verbleef. Plots zwaaiden de deuren van de bar open en kwamen de spelers binnengestapt. Maradona en de Duitse international Bernd Schuster kwamen zowaar naast mij zitten.”

“Het Spaans was ik niet machtig, dus veel kon ik niet zeggen”, lacht René. “Maar gelukkig kan ik wel een beetje Duits en kon ik zo met Schuster toch een paar woorden wisselen. Ik zocht prompt naar een velletje papier om deze ontmoeting te vereeuwigen met wat handtekeningen. Ik gebaarde Schuster om het velletje door te geven aan Maradona. Hij gaf een vriendelijk knik en zette er zijn krabbel op”, herinnert de Hemiksemnaar zich.

“Eigenlijk een wonderlijk toeval dat de Argentijn naast me zat en dat Maradona erbij kwam zitten. Ik had zelfs mee kunnen gaan naar de wedstrijd, maar ik had een afspraak voor het werk.”

Het kleinood met de handtekeningen ging mee naar huis en werd opgeborgen tussen een boek in de lade van Renés bureau. Nu het Argentijnse voetbalwonder overleden is, was het voor de Hemiksemnaar een geschikt moment om de handtekeningen nog een keertje op te diepen en aan zijn kinderen en kleinkinderen te tonen. “Ze waren heel verrast en razend enthousiast. Vooral mijn kleinzoon Seppe, die zelf voetballer is. Hij heeft nochtans Maradona zelf nooit weten spelen. Wat aantoont tot welk een legende dit wonderkind is uitgegroeid.”

Ingekaderd

Het velletje papier heeft René intussen ingekaderd. “Binnenkort is het Seppes verjaardag en ik ga hem dat dan cadeau geven. Hij was zelf al op zoek gegaan naar een kadertje, zo enthousiast was hij. Ze hebben me wel gewaarschuwd om op te letten dat het, nu het in een kadertje steekt, niet vergaat. Het heeft daarvoor immers altijd in het donker, tussen de bladzijden van een boek gezeten.”

Pelé op Beerschot

René lijkt trouwens wel een aantrekkingskracht op voetbalsterren uit te oefenen. Want ooit stond hij ‘oog in oog’ met dat andere voetbalwonder, Pelé. Diens ploeg Santos nam het in 1960 op tegen de Entente Anversoise (Antwerpse Verstandhouding, red). “Ik was toen een jaar of twaalf. Ze speelden op het veld van Beerschot en ik stond er aan de ingang toen Pele me passeerde. Hij heeft me toen over de kop gewreven. Ik weet nog dat ik toen dacht ‘Mocht ik uw benen maar eens krijgen’. Helaas is dat er nooit van gekomen.”