Een hersenkneuzing. Scheurtjes in zijn schedel. Neus gebroken. Gehemelte gebroken en gescheurd. Tien tanden eruit. Een stuk van zijn boven- en onderkaak verdwenen. Snijwonden in zijn gezicht. Een ingesneden oorschelp. Gebroken duim. Schouder gekneusd, longen gekneusd. De zenuw van zijn stemband had een klap gekregen. En mijn billen zwaar gekneusd. De opsomming die Fabio Jakobsen in het Algemeen Dagblad maakte van de verwondingen die hij opliep bij zijn val in de Ronde van Polen is eindeloos.

LEES OOK. Fabio Jakobsen doet voor het eerst zijn verhaal over doodsmak in Polen: “Honderd keer dacht ik: dit is het, ik ga dood”

Jakobsen flirtte dagen met de dood op de intensive care afdaling van een ziekenhuis in het Poolse Katowice, maar overleefde. Van de zware valpartij - veroorzaakt door landgenoot Dylan Groenewegen - weet hij niks meer. Ploegleider Brian Holm wel.

“Hoe het was? Sorry voor mijn taal, maar het was een fucking madhouse. Het leek wel een bomexplosie”, aldus de ploegleider van Deceuninck - Quick-Step tijdens de Cyclist Magazine Podcast over de val van Jakobsen in de eerste rit van de Ronde van Polen. “Ik dacht in eerste instantie dat Jakobsen het niet ging halen. De nacht nadien kregen we rond middernacht goed nieuws, dat hij in ieder geval geen hersenschade had.”

Business as usual

Holm bracht ook enkele andere renners van de ploeg op de hoogte. “Dan denk je niet meer aan wielrennen, maar alleen maar aan overleven. De sport is dan niet belangrijk meer. Maar er was weinig te zeggen, totdat we het goede nieuws kregen dat Jakobsen geen hersenschade had. Ik wilde naar huis, maar de keuze lag bij de renners.”

Er kwam destijds al veel kritiek op de bewuste aankomst in Katowice, kritiek die gedeeld wordt door Holm. “Het is weer business as usual. Je kan zo’n sprint toch ook bergop leggen? Waarom moet dat met een afdaling? Omhoog rijden ze vijftig per uur, tegen tachtig, negentig kilometer in de afdaling.”

Het was dan ook best cynisch om te zien dat de organisatie van de Ronde van Polen deze week in de bloemetjes werd gezet. De wedstrijd werd op een sportgala namelijk verkozen tot het Poolse sportevenement van 2020. “Dit is een geweldige eer na een moeilijk jaar”, klonk het.

Vanuit het peloton kwam ook veel kritiek op de organisatie. Zo zou de omheining niet in orde zijn geweest en is er al jaren kritiek op de aflopende weg richting de finish in Katowice, waar de renners snelheden van meer dan 80 kilometer per uur halen. De UCI presenteerde in december, mede naar aanleiding van de gebeurtenissen in Polen, een lange lijst maatregelen om de veiligheid in wielerkoersen te vergroten. Zo moet bij iedere wedstrijd een veiligheidsmanager worden aangesteld en komen er standaardeisen voor de dranghekken langs de finishstraat.