36-jarige Jelle Vanendert oudste debutant in Ronde: “Het wordt één grote ontdekkingstocht”

Met 26 zijn ze, de debutanten in de Ronde van Vlaanderen. En met zijn 36 lentes is Jelle Vanendert veruit het oudste ‘groentje’ van de groep. Aan de andere kant van het spectrum steekt de prille leeftijd van Quinn Simmons (19 jaar en 331 dagen) schril af ten opzichte van de rest. De Amerikaanse lefgozer van Trek-Segafredo is bijna half zo oud als Vanendert.

“Da’s schoon, hè”, amuseert de Peltenaar zich met de statistieken die we hem voor de voeten werpen. “Afgelopen vrijdag in de E3 heb ik voor het eerst van een Vlaamse voorjaarskoers op WorldTour-niveau geproefd. En ik moet bekennen: ik vind het jammer dat ik er niet eerder in mijn carrière mee ben begonnen. Ik heb een heel andere manier van koersen ontdekt.”

Kan je dat verduidelijken, Jelle?

“Wel, voor dit soort koersen heb je ervaring nodig. En dan bedoel ik niet jaren op de teller, die heb ik voldoende (lacht). Ik doel op terreinkennis die je opdoet tijdens een wedstrijd. Want je kan die hellingen en kasseistroken zo veel verkennen als je wil, uiteindelijk voel je in koers pas hoe je je exact moet positioneren. Tijdens de race gaat alles zoveel sneller. Dat merkte ik vrijdag aan den lijve. Ofwel zat ik er te vroeg, ofwel te laat. Maar nooit op het juiste moment. En in tegenstelling tot de Waalse klassiekers kan je je wedstrijd niet afstemmen op een andere renner of ander team. Daarvoor ben je in Vlaanderen - omwille van de hectiek - te veel met jezelf bezig.”

Je hebt Harelbeke eenmaal verkend, de Ronde tweemaal. Heb je interessante tussenstukken ontdekt voor zondag?

“Dat wel. Maar of ik er veel mee ben, is een andere zaak. Want ook de toppers maken tegenwoordig gretig gebruik van die tussenstukken. De huidige generatie onderscheidt zich van de voorgaande door het lef dat ze aan boord legt. We zitten met een groep toppers die vroeg durft aangaan, die telkens een manier voor zichzelf tracht te creëren om voor de zege te gaan. Dat maakt anticiperen moeilijk, want ze doen het zelf.”

Hoe ziet jouw rol eruit zondag?

“Goh, ik zal enerzijds als wegkapitein de ploeg moeten leiden en anderzijds ook aan mezelf moeten denken en anticiperen waar mogelijk. Het lijkt me logisch dat Arjen Livyns onze meest vooruitgeschoven pion wordt. Arjens kwaliteiten passen het best bij de Ronde en hij is de man met de meeste parcourskennis van ons allemaal. Begrijpelijk, hij woont op honderd meter van de rotonde in Kerkhove, in de Ronde bekend als de laatste bocht richting finish.”

De ploeg komt prima voor de dag. Alpecin-Fenix is ongrijpbaar voor de andere ProTeams. Maar jullie zitten concurrenten als Total Direct Energie en Arkéa-Samsic op de hielen voor de tweede plaats in die ranking, die recht geeft op een uitnodiging voor alle eendagskoersen uit de WorldTour.

“Ik heb het er met de ploegleiding al over gehad. Voor een ploeg als de onze is het moeilijk om tot en met Luik-Bastenaken-Luik klinkende resultaten neer te zetten. Na Luik begint er echter een nieuw seizoen. In de maanden mei en juni krijg je immers te maken met een nieuw peloton, met jongens die naar bepaalde (ritten)koersen hebben toegeleefd. Het is in die periode dat we moeten oogsten. Voor wedstrijden als de Baloise Belgium Tour moeten we op en top voorbereid zijn. Als we het slim aanpakken, kunnen we aan het eind van het seizoen hoog eindigen in die ProTeam-ranking.”

Voor het zover is wacht in eerste instantie de Ronde. Jouw 25ste start in een Monument, na viermaal Milaan-Sanremo, dertien keer Luik-Bastenaken-Luik en zevenmaal Lombardije.

“De Ronde wordt weer één grote ontdekkingstocht. Ik hoop me even goed te amuseren, zoals ik dat afgelopen vrijdag op weg naar Harelbeke heb gedaan. Met dit verschil dat ik meer in beeld hoop te komen.”

Je bereidde je nooit eerder via Vlaanderen voor op de Ardennenklassiekers. Kan je dan wel spreken van een ideale voorbereiding?

“Toch wel. In mijn geval was het een beetje van moeten. Als ik niet in de Vlaamse voorjaarsklassiekers was gestart, had ik maar weinig kunnen koersen. Bovendien zijn dit soort wedstrijden een betere voorbereiding op de Waalse opdrachten dan een doorsnee Franse rittenkoers. Daar wordt veelal gesloten gekoerst om vervolgens een korte finale te rijden. Als ik dat vergelijk met de afgelopen E3… Ik heb nooit meegedaan om de zege, maar als ik mijn vermogensbestand bekijk, kan ik niet anders dan concluderen dat ik deze data op geen enkele manier had kunnen benaderen op training.”