Voor wie op zoek is naar boekentips: "20 om te lezen in de zomer van 21" 

Zaterdag 26 juni is het de Dag van de Vlaamse Boekhandel, met allerlei evenementen zoals signeersessies, lezingen of wandelingen. Uiteraard staan boeken centraal. Nog geen stapeltje klaarliggen voor de zomer? Laat je inspireren door de LangZullenWeLezen-zomerlijst met 20 boekensuggesties van Boekhandels Vlaanderen, de vereniging van lokale boekhandelaars. Ontdek de 20 boeken hier, met een appreciatie van VRT-boekenkenners en andere lezers:

De Zweed Alex Schulman (°1976) is schrijver, journalist en een populaire podcastmaker. "De overlevenden" is zijn debuutroman. De vertaalrechten zijn wereldwijd verkocht.

"Schulman beschrijft het leven van drie broers die opgroeien in het idyllische Zweden. Wie er ooit met vakantie ging, kan zich perfect een voorstelling maken van de  landschappen met meren, bossen en rode huisjes. In schril contrast met het sprookjesdecor waarin het leven van de drie jongens zich afspeelt, lopen hun kinderjaren niet over rozen. "De overlevenden" kenmerkt zich door een aparte verhaalopbouw die mee de kracht van het boek uitmaakt. Uiteindelijk wordt de lezer verrast door een onverwacht en pakkend einde." Dat schreef lezer Cindy Vanarwegen op Langzullenwelezen, het boekenplatform van de VRT, waar nog andere heel positieve recensies te vinden zijn. 

Volgens Christophe Vekeman, boekenrecensent op Klara, is de kernzin van "De overlevenden" een uitspraak van een therapeute: "Soms, als je iets traumatisch hebt meegemaakt, verandert de psyche de herinneringen." De auteur toont overtuigend aan "dat het leven geen pretje is als je je kindertijd niet zomaar achter je gelaten hebt, maar hebt overleefd." Veel mensen zullen dit boek deze zomer lezen, voorspelde Ruth Joos in "Brommer op zee".

"Deze boeken sluipen echt op zijn Arsène Lupins de bestsellerslijst binnen," vertelde uitgever Martijn Couwenhoven in "De wereld vandaag" op Radio 1. "Lupin", een serie op Netflix over Assane Diop, een gentleman-inbreker die zich door Arsène Lupin laat inspireren, is razend populair. Dat legt de uitgeverij geen windeieren: er zijn al 10.000 boeken verkocht.

In Arsène Lupin. Gentleman inbreker zijn de eerste negen Lupinverhalen opgenomen, voor het eerst uitgegeven in 1907. Ze vormen de literaire geboorteakte van "de Robin Hood van de belle époque", die steelt van de rijken en opkomt voor de armen.

Uit het voorwoord van Bart Van Loo: "Wees gewaarschuwd, goede lezer, bij de eerste ontmoeting raak je gecharmeerd, de volgende keer ben je verkocht en nadien wil je Lupin volgen waar hij je ook naar toe voert." 

Bekijk hier de trailer van de Netflix-reeks "Lupin":

"Beer" van de Canadese schrijfster Marian Engel (1933-1985), een cultboek uit de jaren 70, werd recent vertaald en beleeft een ware renaissance. Het verhaal is dat van een bibliothecaresse die zich ineens in het hoge noorden van Canada op een eiland bevindt met een beer. Een dier waarmee ze een seksuele relatie begint. 

"Onzin", zegt Saskia De Coster in "Culture Club" op Radio 1, "Beer" is veel meer dan dat." Christophe Vekeman vindt het "een bevreemdend boek van een eigenzinnige schrijfster met een verhaal dat sterk in zijn schoenen staat". En ook Ruth Joos tipte het boek in "Brommer op zee".

LangZullenWeLezen-lezer Ria Delaere schreef lovende woorden over dit boek: "Sofie Lakmaker geeft in haar debuutroman op een sublieme wijze haar zoektocht als tiener en jongvolwassene weer, een zoektocht om wat meer te mogen worden wie ze wil zijn. Ze stelt zich open naar de lezer en schrijft vlotjes, spontaan, lief, gevoelsvol, verklarend en soms grappig. Ze zegt waarom ze zus of zo over anderen of situaties denkt. Wat dit met haar doet. Hoe ze twijfelt. Hoe ze wordt omringd. Hoe ze liefheeft. Hoe ze zich eenzaam voelt en onbegrepen. Hoe ze toch verder gaat."

"Wie dit boek leest, gaat gegarandeerd lachen en gegarandeerd huilen", zei Bent Van Looy na zijn gesprek met Sofie Lakmaker in "Culture Club" op Radio 1 . Ook de "Brommer op zee"-boekenclub las "De geschiedenis van mijn seksualiteit" van Sofie Lakmaker. 

Bekijk het interview met Sofie Lakmaker in "Brommer op zee" hier:

"Zwemmen in het donker" is de debuutroman van de Poolse auteur Tomasz Jedrowski (°1985), die in het Engels schrijft.  Het is het liefdesverhaal van de jonge student Ludwik die in 1980 op landbouwkamp gaat en een dromerige zomer doorbrengt met Janusz, tot ze weer naar Warschau moeten en keuzes moeten maken in de harde realiteit. Een roman over jeugd, liefde en verlies. Lezer Rudy Blom vond "Zwemmen in het donker" een "heel mooi liefdesverhaal in het communistische Polen" en noemt het een "prachtig debuut" en een "sterke aanrader".

In zijn nieuwste roman graaft de Britse schrijver Jonathan Coe (°1961) in het leven van filmregisseur Billy Wilder, bekend van "Some like it hot". Voormalig VRT-journalist Lucas Vanclooster vertelde in Interne Keuken op Radio 1 lovend over deze roman die tegelijk een biopic: in de roman zit een levensverhaal waarin dan weer een film zit. "Meneer Wilder en ik" gaat over de laatste, geflopte film van Wilder, "Fedora" uit 1978. Daardoor krijgt de roman een heel melancholische ondertoon. Christophe Vekeman las het boek voor Klara en vond het ook uiterst geslaagd. Lees hier zijn recensie: "Meneer Wilder en ik" is niet alleen leerrijk en interessant, het is vooral een sprankelend verhaal".

Yoko Ogawa geldt als een van de grootste Japanse schrijvers van de voorbije decennia. Haar roman "De geheugenpolitie" gaat over totalitarisme, stil verzet en over wat ons nog menselijk maakt als steeds meer van wat we kennen verdwijnt. De auteur leeft teruggetrokken en geeft zelden interviews; de organisatoren van het Passa Porta Festival waren dan ook bijzonder verheugd dit jaar met haar in gesprek te kunnen gaan.

Christophe Vekeman vindt het "een raar boek, dat duidelijk mikt op appreciatie vanwege de meer verbeeldingskrachtige literatuurliefhebber.  Het speelt zich af op een eiland waar iets heel bijzonders en ook onrustbarends aan de hand is: dingen verdwijnen de hele tijd."  

Els Van Haute is een van die lezers die regelmatig recensies op LangZullenWeLezen post. Ze noemt zichzelf een echte letterfretter en leest vooral boeken geschreven door vrouwen. Zoals "Meisje, vrouw, anders" van Bernardine Evaristo. Het boek won de Booker Prize in 2019, samen met "The testaments" van Margaret Atwood.

Els Van Haute: "Meisje, vrouw, anders" valt met geen enkel ander boek te vergelijken. De serie "I May Destroy You" komt nog het dichtst in de buurt. Ze hebben beide een sprankelende, wervelwindachtige hedendaagsheid. Boordevol boeiende, menselijke, zoekende personages. In dit geval 12 personages van kleur, variërend qua afkomst, leeftijd, levenservaring, sociale status. Enorm verschillend van elkaar én van mij. Toch voelde ik een grote verbondenheid. De taal van de personages spat van het papier, zonder hoofdletters of punten aan het einde van een zin, wat even wennen is maar waarvan je algauw denkt: ja zo hoort het, waarom doen niet meer schrijvers dit?"

Zin in een spannend boek? Met  "Wolfzomer" van Hans Rosenfeldt zit je goed. De Zweed Rosenfeldt (°1964) is een succesvol auteur van thrillerreeksen. "Wolfzomer" speelt zich af in Haparanda, in het noorden van Zweden, vlak bij de grens met Finland. Er wordt een dode wolf in de bossen gevonden, en in de maag van het beest ontdekt de politie de resten van een mens. Dat slachtoffer bleek betrokken bij een mislukte drugsdeal in Finland. Een kluif voor politieagente  Hannah Wester.

Nog meer misdaad: "Valse getuige" van de Amerikaanse Karin Slaughter (°1971). Het is stilaan een traditie dat elk nieuw boek van haar eerst in het Nederlands verschijnt, nog voor de Engelse publicatie. Slaughter heeft dus een speciale band met haar lezers in Vlaanderen en Nederland. Dat vertelde ze tijdens haar laatste bezoek aan ons land in 2019.

"Valse getuige" gaat over de zussen Leigh en Callie, die twintig jaar eerder iets vreselijks hebben gedaan. Ze weten dat gemeenschappelijke trauma te verdringen, tot Leigh als advocate een nieuwe cliënt krijgt die weet wat er destijds is gebeurd. 

"The Midnight Library" van de Brit Matt Haig (°1975) verscheen vorig jaar en was een heuse hype. Nu is het vertaald in het Nederlands.  Linde Merckpoel vertelde erover in "Culture Club" op Radio 1.  

Linde Merckpoel: "Het boek gaat over een Britse jonge vrouw die Nora Seed heet. Ze werkt in een muziekwinkel, wat op zich fascinerend klinkt, maar dat is eigenlijk het enige om echt vrolijk van te worden in haar leven. Ze is een eenzaam figuur, heeft veel spijt van bepaalde beslissingen in haar leven en heeft het gevoel dat ze iedereen heeft teleurgesteld. Ze heeft enkel een kat, die dan ook nog eens overreden wordt. Als dat gebeurt, beslist ze dat ze niet meer verder wil leven. Die avond belandt ze ergens tussen leven en dood, in de "Midnight Library". De Library is een soort voorportaal dat eruitziet als een bibliotheek, met een bibliothecaresse die Nora nog kent van vroeger op school. De bibliotheek staat vol met eindeloze rijen groene boeken. Elk boek beschrijft het leven van Nora Seed, als ze op bepaalde momenten in haar leven een andere beslissing zou hebben genomen." 

De Canadese Rachel Cusk (°1967) ontpopte zich de voorbije jaren tot een van de origineelste stemmen in de Angelsaksische literatuur. Tegelijk is ze een veelbesproken figuur. "Dat begon in 2001 toen ze "A life’s work" schreef, een boek over het eerste jaar als moeder, over borstvoeding en alle ellende van het moederschap," vertelt Klara-redacteur en columniste Heleen Debruyne. "Ze werd meteen verketterd als een gevallen vrouw, een slechte moeder." 

Nu is er "De tweede plaats". Heleen Debruyne: "Een brievenmonoloog.  M. woont bij een man in een prachtig landgoed aan de zee, maar ze mist toch iets in haar leven. Ze bespreekt met hem dat ze de plek wil ombouwen tot een residentieplek voor kunstenaars. Ze contacteert kunstenaar L. , iemand die ze al heel haar leven volgt. "De tweede plaats" gaat over vrouwelijkheid, moederschap, verwachtingen van het leven, kunst...." Een aanrader, volgens Heleen Debruyne in "Pompidou" op Klara. 

In haar debuut "Ik ga leven" breekt de Nederlandse schrijfster Lale Gül (°1997) radicaal met de streng-islamitische opvoeding die ze van haar Turkse ouders kreeg. Het boek werd meteen een bestseller, maar daar zat ook een keerzijde aan. Haar familie zette haar aan de deur en ze kreeg verschillende doodsbedreigingen, vertelt ze in De Afspraak op Canvas.

Tot haar zeventiende ging Lale Gül naar de koranschool van de Stichting Milli Görüs. Daar leerde ze hoe ze zich als vrouw in de maatschappij hoort te gedragen: in dienst van de man, met hoofddoek en zonder mening. Dus begon ze aan een dubbelleven waarin ze alles uitprobeerde wat volgens de school verboden is. Tot grote onvrede van haar "verwekkers", zoals ze haar ouders noemt. Maar hoe moet het verder? Kan ze haar eigen pad gaan en toch contact houden met haar familie? Hoe voelt het om gerecupereerd te worden door extreem-rechts? En hoe ziet ze haar toekomst? Op die vragen antwoordde Lale Gül in Touché op Radio 1.

"De verdwenen piano's van Siberië" is de melodieuze eersteling van de Britse reisjournaliste Sophy Roberts. Elk hoofdstuk van dit cultuurhistorisch reisboek is een speurtocht naar een piano in een ander deel van het onmetelijke Siberië. Pianiste Véronique Rubens vertelde erover in "Music Matters" op Klara.

Verspreid over Siberië vindt Roberts vele oude piano’s en aan de hand van al die instrumenten vertelt ze hoe, door hun intrede in de Russische cultuur onder invloed van keizerin Catharina de Grote, pianomuziek als bloed door de aderen van het land ging stromen.

De Britse journaliste Tamsin Calidas ruilde haar drukke bestaan in Londen voor een landelijk leven op een klein Schots eiland. Een avontuur dat weinig leek op de idylle die ze zich had voorgesteld, beschrijft ze in haar boek "Ik ben een eiland". Ze is eenzamer is dan Robinson Crusoe... tot ze besluit het tij te keren.

Christophe Vekeman las het boek voor "Pompidou" op Klara: "Wat er allemaal gebeurt is te veel en te erg om op te noemen dus ik doe slechts een willekeurige greep. Het begint ermee dat haar vriend Rab, die sinds de aanvang van het eilandavontuur aanzienlijk meer rookt en drinkt dan voorheen, op een dag zich hardop afvraagt of "dit het nu" is, waarna Tamsin haar kinderwens maar niet in vervulling ziet gaan, na haar breuk met Rab door haar mede-eilandbewoners nog minder geaccepteerd wordt dan al het geval was, haar beide handen breekt, haar stem verliest, bloed ophoest, blutter dan blut is en zelfs zo’n honger lijdt op zeker ogenblik dat zij zich genoopt ziet bladeren te eten."

Lezer Els Van Haute schrijft in haar recensie: "Dit alles overleven is een krachtige tour de force, het zo hartverscheurend, zielsontroerend opschrijven getuigt van een groots talent. Laat Reese Witherspoon dit verhaal ook verfilmen. Het is belangrijk is dat iedereen indrukwekkende verhalen als dat van Tamsin Calidas kent!"

Journalist Matthias M. R. Declercq werd ooit voor De Morgen uitgestuurd naar de Nederlandse ultraconservatieve gemeente Urk toen daar een moord was gepleegd. Omdat hij niet zo tevreden was over zijn artikel, keerde hij jaren later terug voor een onderzoek in de diepte. Hij woonde een half jaar in bij een gezin met zes kinderen. Het relaas van dat verblijf schreef hij neer in "De ontdekking van Urk".  Gentenaar Declercq (°1985) kreeg er de Confituur Boekhandelsprijs voor, van de onafhankelijke boekhandelaars en hun klanten."Dat maakt het bijzonder", reageerde Mathias Declercq. 

"De ontdekking van Urk" sleepte ook "De Loep 2020" in de wacht, in de categorie "signalerende onderzoeksjournalistiek".  Uit het juryrapport: "De manier waarop de auteur de schat van informatie weet te bundelen tot sprankelende en spannende hoofdstukken zorgt ervoor dat je blijft lezen. Geloof, drugs, criminaliteit en Urkse koppigheid leveren een mengsel op wat nog steeds te zien valt in nieuws over avondklokrellen, kerken die vol zitten tijdens de pandemie en af en toe de problemen van een uitstervend vissersberoep."

Imbolo Mbue (°1981), van Kameroen verhuisd naar de Verenigde Staten, onderzoekt in haar nieuwe roman de exploitatie van West-Afrika door Westerse multinationals en corrupte regeringen. "Hoe mooi wij waren" kon op de appreciatie rekenen van Catherine Vuylsteke in "Pompidou" op Klara.

"Zie de dromers", het debuut van Imbolo Mbue over emigreren naar Amerika, viel al internationaal in de smaak. Surfend op dat succes is "Hoe mooi wij waren" uitgegeven. "Een moeilijker boek om te schrijven omdat het over haar jeugd gaat," zegt Catherine Vuylsteke.  "Het is knap dat Mbue dat tragische verhaal met een enorme zwierigheid vertelt, lichtheid ook - een vreemd woord voor zo'n situatie - en met veel humor."

In de categorie Young Adult schittert "Dagboek van een natuurjongen". Dara McAnulty, 17 jaar jong, schrijft neer hoe zijn wereld verandert, van voorjaar naar zomer, van herfst naar winter, thuis, op school, buiten in de natuur en in zijn hoofd. Beeldend, ongepolijst, levendig en prachtig geschreven: in dit bijzondere boek wordt de wereld verkend vanuit het perspectief van een autistische tiener, die bezig is met huiswerk, examens en vriendschappen naast zijn leven als natuurbeschermer en milieuactivist.  

"Onderwater" is een verbluffend kleur- en tekenboek waarin je leert tekenen met de bekende illustrator Carll Cneut (°1969). Geef de waterdieren in dit boek kleur en vorm, vervolledig ze, teken hun wereld. Kleuren, schilderen en krijten voor kleine en grote kinderen. Binnen de lijntjes blijven hoeft niet. 

Een bijzonder kunstprentenboek over de kleur wit, over niet naar buiten kunnen, op jezelf aangewezen zijn en dromen. Over Witje die binnen speelt in haar veilige witte kamer in een wit huis in een wit land omringd door een witte zee.  Illustratrice Kaatje Vermeire laat de kamer van Witje tot leven komen in een ode aan de verbeelding. Auteur Paul de Moor: "Die dag zag ik dat wit veel kleuren is en dat zwart veel kleuren is en dat kleuren veel kleuren zijn. En ik herinner me hoe blij ik was dat ik dat zag."  

Bekijk hier een interview met Kaatje Vermeire en Paul de Moor: