De bezetters vroegen minstens hernieuwbare verblijfsvergunningen van één jaar met onbeperkte toegang tot de arbeidsmarkt (een zogenaamde kaart type A, red.) voor de honderden hongerstakers, die de Brusselse Begijnhofkerk sinds februari bezetten en sinds 23 mei in hongerstaking zijn. Velen wonen al jaren illegaal in België, en vragen een wettige manier om in het land te kunnen blijven. Enkelen van hen naaiden maandag hun mond dicht om hun pleidooi kracht bij te zetten.

• ‘Als het moet, naai ik mijn mond weer dicht’

De actievoerders argumenteren dat de ‘uitzonderlijke omstandigheden’ kunnen gelden als reden voor de verblijfsvergunningen en dat het via een bestaande procedure kan: een zogenaamde humanitaire regularisatie 9 bis, zeggen ze aan persagentschap Belga. Bij deze procedure kunnen mensen toegelaten worden meer dan 3 maanden op Belgisch grondgebied te blijven, ook al komen ze niet in aanmerking voor een andere verblijfsprocedure. Er moet voor de procedure sprake zijn van een andere reden om in het land te verblijven, maar criteria zijn er niet opgegeven, dat beslist de overheid vrij per aanvraag. De bezetters halen naast de uitzonderlijke omstandigheden ook de gevolgen voor de gezondheid van de hongerstakers en de pandemie aan.

‘Geen collectieve regularisatie’

Tot nu toe weigerde staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi (CD&V) een collectieve regularisatie(DS 1 juni), maar de bezetters argumenteren dat dit geen collectieve regularisatie is. ‘We zijn ervan overtuigd dat een dergelijk akkoord mogelijk is en staatssecretaris Sammy Mahdi in staat zou stellen om te zeggen dat hij niet is overgegaan tot een collectieve regularisatie, wat administratief het geval zou zijn, terwijl we ervoor zorgen dat de hongerstakers de kans krijgen om uit de illegaliteit te geraken, stabiel en legaal werk te vinden door toegang te krijgen tot de arbeidsmarkt’, stellen de activisten in een persbericht.

Verwante artikels

19/02/2021

 Waarom algemene regularisatie sans-papiers geen kans maakt