Stijging ziekenhuisopnames Nieuw-Zeelandse kindjes door coronamaatregelen

Epidemioloog Michael Baker gebruikt de metafoor van een bosbrand voor het fenomeen. Als er een of twee jaar geen brand is, dan ligt er meer brandbaar materiaal op de grond. Als het dan uiteindelijk brandt, is het vuur veel heviger. Zo kan het ook gaan bij kinderen die gevoelig zijn voor bepaalde virussen, zoals de griep, een verkoudheid of RSV. Zij komen er pas nu voor het eerst mee in aanraking, omdat ze er nog niet aan werden blootgesteld.

Nieuw-Zeeland merkt daar vandaag de gevolgen van. In vijf weken tijd registreerde het 1.000 RSV-gevallen, waar dat er normaal gemiddeld 1.743 zijn voor het hele winterseizoen dat 29 weken duurt. Mogelijk zullen er op het einde van de rit niet méér gevallen zijn, maar pieken die nu in een kortere periode in plaats van dat ze gespreid worden over verscheidene jaren. Het gevaar is dan wel dat ziekenhuizen de tijdelijke toevloed niet aankunnen.

In de hoofdstad Wellington liggen op dit moment 46 kinderen met een aandoening van de luchtwegen zoals RSV in het hospitaal. Onder hen ook baby’s, die vaak zuurstof krijgen toegediend. Voor erg jonge kindjes kan RSV zelfs dodelijk zijn, terwijl volwassenen het virus meestal amper voelen. Twee van de 46 kindjes liggen op intensieve.

In sommige ziekenhuizen worden operaties uitgesteld. In Auckland is een speelruimte in het Middlemore-ziekenhuis opgeofferd voor extra plaatsen voor babypatiëntjes. Ook Australië ziet een toename van het aantal RSV-patiënten, met een toeloop ziekenhuisopnames in deelstaat Victoria.

In Nieuw-Zeeland zorgden de lockdowns vorige winter voor een terugval van het aantal griepgevallen met 99,9 procent en van RSV met 98 procent. Er was nauwelijks nog oversterfte in de winter. Franse wetenschappers publiceerden in mei een studie over ‘immuniteitsschuld’. “Dit is een welgekomen positief neveneffect op korte termijn, omdat het de overbelasting van het gezondheidssysteem vermijdt”, klonk het toen. Maar op lange termijn ontstaat er mogelijk een ander probleem, dat van grotere uitbraken omdat bacteriële en virale infecties niet onder kinderen circuleren en er zo geen immuniteit tegen kan worden ontwikkeld. Zij waarschuwden toen voor de “immuniteitsschuld” die zou worden vereffend als de pandemie onder controle is en de maatregelen worden opgeheven. “Hoe langer deze periodes van ‘lage blootstelling aan virussen of bacteriën’ zijn, hoe groter de kans op toekomstige epidemieën”, schreven ze.