Britse vrouw claimt niet meer te kunnen lopen na coronavaccinatie. De echte oorzaak is haar angst

Begin 30 is Georgia-Rose Segal nog maar. En toch is ze er zo aan toe. “Drie weken geleden hing ik nog in de ringen in een sportzaal. Nu hang ik op een looprek’, schrijft Segal cynisch, bij een van de filmpjes die ze op Instagram postte.

De oorzaak: het tweede Pfizervaccin, zo begreep Segal. “Maak alsjeblieft je eigen keuzes”, besluit ze haar betoog, dat inmiddels viraal is gegaan en massaal wordt gedeeld door vaccintwijfelaars. “Deze symptomen zijn NIET een complot. Het bewijs is hier.”

‘Functionele neurologische stoornis’, is de naam die haar artsen volgens Segal zelf voor haar toestand gebruiken. En, het ingewikkelde: dat is een aandoening die niets te maken heeft met een stof in het vaccin, maar alles met schrik, angst, aanleg en verwachting. De aandoening komt in heel zeldzame gevallen ook voor na andere vaccinaties, na uiteenlopende medische ingrepen, na verwonding, traumatische gebeurtenissen, maar ook af en toe na injecties met suikerwater. Een soort placebo-effect dus, maar dan omgekeerd.

Waarmee beslist niet is gezegd dat Segal zich aanstelt of fabuleert, benadrukt psycholoog Lars de Vroege, die veel onderzoek doet naar het fenomeen. “In dat brein gaat er echt iets niet goed. En het beeld is ontzettend heftig, met uitval van benen en armen of ongecontroleerde bewegingen. We maken hier bij het Topklinisch Centrum Lichaam, Geest en Gezondheid (in het Nederlandse Tilburg, red.) mee dat mensen in een rolstoel binnenkomen. Zonder dat daar, neurologisch gezien, een verklaring voor is.”

Segal is dan ook niet de enige. Volgens een vorige week verschenen Britse studie heeft ongeveer 4 op de 22.000 mensen die het Pfizervaccin, en 3 op de 15.000 die dat van Moderna kregen, last van ‘conversiestoornis’, zoals het fenomeen ook wel heet. “Dat is nagenoeg gelijk aan wat we zien in de algemene bevolking”, zegt De Vroege. “Ik maak me dan ook geen zorgen dat dit specifiek een bijwerking van dit vaccin is.”

Een bepaalde aanleg zal Segal al hebben gehad. Bovendien was ze naar eigen zeggen erg bang voor het vaccin, maar zwichtte ze uiteindelijk voor “een heleboel druk uit de omgeving en de media”. Dat past in het plaatje, zegt De Vroege. “Veel mensen vinden prikken toch al niet fijn, en na de injectie kun je best covid-achtige klachten ervaren. Bij deze mevrouw zal dat zo traumatisch zijn geweest, dat het het heeft geleid tot een functionele neurologische stoornis.”

Patiënten zoals Segal moeten vaak met revalidatie, maar ook met gedragstherapie en uitleg over hoe het brein werkt, weer op de been worden geholpen, vertelt De Vroege. Vaak met succes.

Het scheelt al als men weet dat de aandoening bestáát, oordelen drie Amerikaanse en Canadese neurologen in een onlangs verschenen wetenschappelijke bespreking in vakblad JAMA. “Dan zijn misschien ook de angst en de schrik minder”, denkt De Vroege.

Georgia-Rose Segal is intussen een geldinzameling begonnen op internet. Ze wil in behandeling bij een alternatief genezer in Los Angeles, schrijft ze. 35.000 euro heeft ze daarvoor nodig. Alles om weer “buiten te kunnen zijn met haar honden, rond de paarden en weer rond te rennen als een kip zonder kop”, aldus Segal.