Stem hier op jouw Man van de Match na Antwerp - Kortrijk

Vraagje van de chef: “Wie maakt het verslag: jij of Lamkel Zé?” Dat zit zo: de Kameroense kapoen zat met zijn madam op de perstribune. Maar helaas voor ons was hij zijn laptop vergeten.

We waren trouwens verbaasd dat hij er was, want na zijn “laatste match” – zaterdag met de beloften in Nijlen – vertelde Lamkel Zé zijn ploegmaats dat hij, in afwachting van een transfer, met vakantie zou gaan. Misschien was hij weer aan het zwanzen of misschien wou hij eerst zien hoe het Viktor Fischer verging. De Deen – qua karakter en mentaliteit zijn tegenpool – nam zijn rugnummer 7 over en stond meteen in de basis.

Eindelijk opnieuw supporters ook op de Bosuil. Ze maakten er een hels sfeertje van, maar zeventien seconden ver in de wedstrijd grepen ze zich wel al naar de haren. Kortrijk trok met vier man naar voor en een voorzetschot belandde voor de voet van de glijdende Badamosi. De Gambiaanse spits, die vorig seizoen niet kon scoren, dacht eindelijk prijs te hebben, maar vanop één meter mikte hij ongelukkig op de binnenkant van de paal. Antwerp kwam daar héél goed weg. Ook toen Butez de bal wat later in de voeten van Vandendriessche trapte, maar de middenvelder naast krulde.

Gelegenheidslinksbacks

Brian Priske zag dat het niet zo goed was en dat er spelers moeten opstaan. Benson deed dat. Hij nam initiatief en zorgde er met zijn acties voor dat op achttien minuten tijd drie Kortrijkzanen geel geboekt stonden. Antwerp kon daardoor ook gevaarlijk worden op stilstaande fases en Frey zette ei zo na de 1-0 op het bord. De aanvaller werd vrijgelaten aan de tweede paal, nam het leer heerlijk op de slof, maar Ilic redde de meubelen met een ferme reflex. Ook de tweede kans was voor Frey. Na een knappe voorzet vanaf links van Fischer kopte hij voorlangs.

Luka Elsner zag intussen Badamosi uitvallen – nog méér pech voor die jongen – en bracht Gueye in de plaats. Maar de eerste helft bloedde toch een beetje dood, de doelpunten werden (hopelijk) opgespaard voor de tweede. Bij de thuisploeg bleef Quirynen in de kleedkamer, Bataille loste hem af. De ene gelegenheidslinksback voor de andere dus, maar dat hiaat wordt in principe weggewerkt door Sam Vines. De Amerikaan speelde vannacht nog de finale van de Gold Cup. Johannes Eggestein moet dan weer de extra spits worden, maar wie ging nú de goals maken?

Bewustzijn verloren

Fischer wilde wel. Centrale verdediger De Laet maakte nog eens de oversteek om een ingooi voor doel te smijten en de bal botste door tot de blonde linksbuiten. Die aarzelde niet en haalde uit, maar Ilic gooide zich er opnieuw prima voor. Vervolgens hielden we toch even onze adem in, want na een onschuldige weggekopte kopbal zakte Kortrijk-verdediger Radovanovic ineens in elkaar. De Serviër leek het bewustzijn een paar tellen te verliezen, maar gelukkig gebaarden de andere spelers dat de medische staf zich moest reppen en kon hij alsnog verder. Al vroegen we ons wel af hoe verstandig het was dat hij op het veld bleef staan.

KVK liet zich niet van de wijs brengen en creëerde wat later een 100 procent kans. Na geharrewar in de zestien maakte Chevalier zich knap los, waardoor hij het doel van dichtbij kon fusilleren. Er was een bijzonder sterke Butez nodig om dat schot nog uit zijn doel te houden. Het ging nu op en af, maar veel lijn zat er bij beide ploegen niet meer in, mede door de vele wissels. Misschien kon een invaller nog de zege forceren, maar toen Soussi naast kopte en Gueye aan de overkant op Butez, voelden we de bui hangen. Dit werd een nul-nulletje, dachten we, waar beide ploegen ontevreden mee zouden zijn. Dat was echter buiten Faiz Selemani gerekend. Vlak voor tijd dribbelde de ijzersterke Comorees zich voorbij Buta en bezorgde hij Kortrijk toch nog de zege met een schitterend schot, paal binnen. 6 op 6 zo voor Elsner en de zijnen. Priske en Antwerp blijven als enige met een 0 op 6 achter.