Wie denkt dat het nuttig is om steeds weer de paniek aan te wakkeren om mensen tot voorzichtigheid aan te manen zit ernaast

De winter wordt de echte test. Half Europa kleurt dieprood. De deltavariant is nog besmettelijker dan alle voorgaande. “We mogen niet gerust zijn”, waarschuwt de adviesraad GEMS. Aan onheilstijdingen geen gebrek. Ook na anderhalf jaar SARS-CoV-2 blijft het opletten geblazen. Maar zou het kunnen dat de apocalyps stilaan iets te vaak is uitgeroepen?

Wie de recentste coronacijfers erbij neemt, kan eigenlijk niet anders dan overspoeld worden door een grote golf optimisme. Een virus dat enkele maanden geleden onze ziekenhuizen nog dreigde te doen kapseizen, wordt vandaag dag na dag door buitengewoon performante vaccins verder teruggedrongen. In minder dan vier maanden is de bezetting van de afdelingen intensieve zorg van bijna duizend covidpatiënten naar minder dan honderd gezakt. Vaccinatie werkt, en de vaccinatiebereidheid in ons land ligt hoog.

De verwachting is dat België over een maand kan uitpakken met een erg hoge vaccinatiegraad. Het zal ervoor zorgen dat ons zorgsysteem overeind kan blijven, zelfs wanneer in het najaar mensen elkaar makkelijker kunnen besmetten; we gaan dan immers weer meer binnen zitten én hoesten en niezen vaker. Precies dat was het doel van de maatregelen – mondmaskers, tests, horecasluitingen, geen evenementen – van de voorbije maanden. Het doel zal worden gehaald.

Toch blijven sommige overheden, beleidsmakers en adviseurs communiceren alsof we elk moment opnieuw aan de rand van de afgrond kunnen staan. Elke dag duikt een nieuwe reden op om bezorgd te zijn en de adem in te houden. Nog steeds wordt er bijvoorbeeld bovenmatig veel aandacht besteed aan de besmettingscijfers.

Op dit punt van de epidemie zijn die besmettingen eenvoudigweg een slechte maatstaf geworden. Ten eerste: het doel is helemaal niet om alle besmettingen te voorkomen, maar wel zware ziekte en hospitalisaties. Ten tweede: gevaccineerden die toch nog besmet raken lopen veel minder kans om zwaar ziek te worden dan niet-gevaccineerden. Stijgende besmettingscijfers lijken erg zorgwekkend, maar hoeven dat dus niet te zijn.

Wie denkt dat het nuttig is om steeds weer de paniek aan te wakkeren om mensen tot voorzichtigheid aan te manen zit ernaast. Zelfs de meest begripvolle burgers halen op den duur de schouders op, omdat ook zij zien dat de situatie elke dag rooskleuriger wordt.

Natuurlijk is deze epidemie nog niet voorbij, ook bij ons niet. Heel wat mensen zullen pas in de loop van augustus door een vaccin volledig beschermd kunnen zijn. Maar daarna is het tijd om met de grove borstel door de resterende coronamaatregelen te gaan. Eens voldoende mensen gevaccineerd zijn, en dat zal begin september wellicht het geval zijn, zou het mogelijk moeten zijn dat mondmaskers tot het verleden behoren en zouden evenementen weer gewoon moeten kunnen doorgaan, tenzij nieuwe gevaarlijke uitbraken nieuwe maatregelen vergen. Dat is de logische conclusie gelet op de werking van de vaccins en het doel dat we als samenleving bepaald hadden.