Geef die verloren gratis coronatesten aan de jongeren, want na deze zomer is de jeugd platzak

De coronacrisis loopt al anderhalf jaar. Wat voor evolutie hebben we ondertussen doorgemaakt! Het is ongelooflijk dat in Vlaanderen ondertussen 70% van de volwassen bevolking is gevaccineerd. Het rijk der vrijheid loert om de hoek, het aftellen kan nu echt beginnen! We mogen trots zijn, trots op de onderzoekers, het zorgpersoneel en de vele vrijwilligers die dag in dag uit voor ons klaarstaan. Ik denk dat ik voor velen onder ons mag spreken als ik hen welgemeend zeg: dankjewel.

Maar toch moet er mij iets van het hart. Ik behoor namelijk tot de groep die deze zomer net uit de boot valt. Ik ben een twintiger, en nog niet volledig gevaccineerd. Op zich helemaal geen probleem, het spreekt voor zich dat ouderen, kwetsbaren en zorgverleners voorrang krijgen. Vol ongeduld wacht ik op mijn tweede spuitje! Zonder haast, maar ondertussen ook zonder geld …

Ik zie mezelf als een verantwoordelijke burger, maar ook als enthousiaste jongere die in de zomer al graag eens op stap gaat. Naar het buitenland, naar een evenement, op kamp of simpelweg met vrienden op schok. Uiteraard wil ik koste wat het kost vermijden dat ik deze zomer anderen besmet of zelf in quarantaine moet. Al bij al was het al een eenzaam jaar, dus voor geen geld in de wereld wil ik deze zomer iets moeten missen. Daar zal mijn FOMO (fear of missing out) ook wel iets mee te maken hebben.

De 2 gratis PCR-testen die we gekregen hebben (dankjewel regering!) waren bij mij al na de tweede week van de vakantie op. En begin nu maar te tellen… Ik ging vóór 1 juli op reis en liet me uiteraard op voorhand testen. 50 euro. Na mijn 2 gratis testen ging ik naar een oranje zone en liet me testen bij terugkomst, gewoon uit zekerheid. 50 euro. Ik vertrek op kamp met de scouts volgende week en laat me uiteraard op voorhand testen. Ik mag er niet aan denken dat een kamp met een honderdtal jongeren – waarvan iedereen, van de eerste tot de laatste, heeft afgeteld naar dit moment – vroegtijdig moet stopgezet worden omdat ik dat vervloekte virus binnenbreng. 

Gelukkig kunnen we ondertussen bij de apotheek terecht, maar toch. 15 euro. Ik moet tussenin dat kamp een paar dagen naar huis voor het werk, maar daarna keer ik graag terug. 15 euro. Later deze zomer wil ik graag naar een festival. 15 euro.

Tegen het einde van de zomer krijg ik mijn tweede spuit, maar begin ondertussen maar te rekenen … Ik bespaar u de moeite: deze zomermaanden lig ik – voorlopig - aan 150 euro voor coronatesten. Op zich niet het einde van de wereld, maar voor jongeren is dit wel een groot bedrag. 

Ik moet u niet vertellen dat wij financieel niet het sterkst staan. Ik betaal dat bedrag met plezier. Maar denk even aan al die jongeren bij wie het minder vanzelfsprekend is. Jongeren die geen vast inkomen hebben, jongeren die het thuis niet breed hebben.

Wanneer ik dan lees dat ruim 4 op de 10 aanvragers van gratis PCR-test die test nooit laten afnemen, dan word ik een klein beetje boos. Geef die gratis testen aan de jongeren die nog niet volledig gevaccineerd zijn, aan jongeren die het niet breed hebben, aan jongeren die een beetje willen leven, want na deze zomer is de jeugd platzak. En daarna moet het feestje – waar we al zo lang naar uitkijken - nog beginnen.