Er is een vaccinatieprobleem in Brussel, het vergoelijken daarvan mag stoppen
We moeten het eens over Brussel hebben. De vaccinatiecampagne in ons land loopt zo voorspoedig dat internationale media correspondenten uitsturen om het Belgische wonder te aanschouwen. Op die mooie én belangrijke collectieve prestatie zit nog wel één lelijke vlek. Brussel, de hoofdstad.
De vaccinatiecijferkloof tussen Brussel en de rest van het land loopt op tot boven de 20 procentpunten. Kijken we naar het percentage volwassenen dat volledig gevaccineerd is, dan bedraagt dat in Vlaanderen 79 procent, in Wallonië 73, maar in het hoofdstedelijk gewest nog maar 56 procent. De recentste cijfers tonen niet meteen de ambitie om die kloof dicht te rijden.
Dat vaccinatie in grotere steden om allerlei redenen lastiger gaat, verklaart de Brusselse achterstand maar voor een deel. Cijfers die het Brusselse nieuwsmedium Bruzz verzamelde, tonen dat de stad 10 procentpunten of meer achterloopt tegenover andere steden als Antwerpen, Gent of Luik.
Er is dus, helaas, een probleem in Brussel. Het vergoelijken ervan mag stoppen. Dat probleem stelt zich meer specifiek in de armere dichtbevolkte gemeentes in de omgeving van het kanaal. Terwijl in de residentiële wijken de vaccinatiegraad die van Vlaanderen benadert, zakt die in Sint-Joost, Molenbeek of Schaarbeek naar 50 procent of minder.
Afhankelijk van het wereldbeeld dat je aanhangt , kan je een verklaring zoeken in de etnisch-culturele achtergrond van de bevolking in die wijken, dan wel in de lagere sociale klasse. De waarheid ligt wellicht in het midden. Vaccinatiewerkers stoten in de betrokken gemeentes zowel op antivaxcomplotten die ‘viraal’ rondgaan in sommige migrantengemeenschappen als op de moeilijke bereikbaarheid van mensen die in precaire omstandigheden leven.
Interessanter is de vraag wat we daaraan gaan doen. De bevoegde Brusselse politici, half in ontkenning, half in vakantie, lijken zich nog niet helemaal bewust van de ernst van de zaak. In een volgende fase zullen ze wellicht gaan klagen dat ze geviseerd en gestigmatiseerd worden. Dat gejammer is, omwille van al het bovenstaande, ditmaal onterecht.
Het is dan ook niet gek dat de andere gewesten, Vlaanderen op kop, plannen beginnen maken voor verdere versoepeling die Brussel en de Brusselaars dreigen uit te sluiten. Als de hoofdstedelijke politieke leiders dat willen vermijden, rest hen nog één uitweg: zelf met volle kracht aan de slag gaan.
New York toont de weg. Los van wat de rest van het land doet, heeft de grootste stad van de VS een vaccinpas ingevoerd voor wie op café of op restaurant wil. Hoe terecht en belangrijk alle privacybezwaren tegen zo’n ‘pasjessamenleving’ ook zijn, in een uitzonderlijk en beperkt geval kan het wel degelijk een spijtige maar noodzakelijke oplossing zijn voor een ernstig probleem.
Dit is een Brussels probleem. En dus mag Brussel het ook zelf oplossen.
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
