“Ben ik dan naïef in de politiek om te geloven dat er nog eerlijkheid zou heersen? Bij mij is een woord een woord, eerlijkheid en openheid duurt nog steeds het langst. Voor mij blijven de inwoners van Heers centraal staan. Er moet duidelijk een meerwaarde zijn”, start hij zijn betoog. Pirard is heel duidelijk: “Samen met een grote stad zoals Tongeren: neen, bedankt. Andere pistes lagen open, weliswaar in de toekomst. Wat gaat de toekomst nu brengen voor Heers? Voor het financieel plaatje moeten we het nu zeker niet doen. Voor Heers zou een fusie met Tongeren en Borgloon een bijkomende schuld van 221 euro per inwoner betekenen, zelfs na schuldafbouw.”   

De uitspraken van Pirard leidden gisteren op de sociale media tot een potje politiek zwartepieten met oud-burgemeester en oppositieraadslid Gerald Kindermans (CD&V). “Pirard is naïef of hypocriet, of beide. We hebben vanuit de oppositie in de gemeenteraad al maandenlang gewaarschuwd voor dit scenario. En nu zegt hij dat hij helemaal van niets wist. De realiteit is dat uit een door de gemeente bestelde studie is gebleken dat er voor zo’n kleine gemeenten geen andere keuze is dan op te gaan in een groter verband. Er is lang gedacht dat de gemeenten van de politiezone Borgloon daarvoor de beste optie was, maar Heers heeft de boot voortdurend afgehouden. Daardoor is Borgloon alleen ingegaan op de lokroep van Tongeren. Door te kiezen voor het eigenbelang heeft het bestuur alles onmogelijk gemaakt en ervoor gezorgd dat de deur dicht is. Nu zal Heers zelf niets meer hoeven te beslissen, men zal in Brussel wel zeggen of we in de toekomst bij Tongeren of Sint-Truiden ‘mogen’ aansluiten. De vrees om zelf niet meer te mogen meespelen in een groter geheel en de keuze voor de eigen carrière plaatsen de inwoners van Heers nu voor een voldongen feit.”

Volgens burgemeester Pirard bewijst de huidige situatie dat er niet is gekozen voor het eigenbelang. “Op de gemeenteraad van maart bracht Kindermans het verhaal dat ik Heers al had ‘verkocht’ aan Tongeren. Dat er gesprekken op gang waren gekomen, wist iedereen al, ook de gemeenteraad. Wij vonden het nog te vroeg om te fusioneren, maar hielden wel de deur open voor de gemeenten van het kanton Borgloon, en keken zelfs in de richting van Gingelom. We wilden toekomstgericht naar evenwaardige gemeenten kijken. Het is voor Kindermans blijkbaar simpel om op te gaan in een groter geheel, dat was begin jaren 2000 al zijn bedoeling toen hij samen met Eric Awouters naar Brussel is gerend voor een mogelijke fusie tussen Heers en Borgloon. Maar voor mij staat de inwoner wel centraal, niet de eigen carrière.”