Félix Denayer pronkte met de gouden medaille op de persconferentie. “Ik kan er niet genoeg naar kijken. Het zal even duren om alle emoties een plaats te kunnen geven. Shane McLeod omschreef het goed: dit is de eerste dag van de rest van ons leven. Olympisch kampioen ben je voor altijd. Het feestje was behoorlijk ingetogen, omdat we in het olympisch dorp moeten blijven en dan moet je respect tonen tegenover de andere atleten. We zijn warm onthaald door het BOIC en door de Belgian Cats. Daarna zijn we verwezen naar de meeting room en sommige jongens gingen ook naar het parkje waar de ringen staan. Het heerst een erg leuke atmosfeer. Ik heb maar een aantal uurtjes geslapen.”

Verkeerde brug

Iets wat ook gold voor Alexander Hendrickx. Het strafcornerkanon kwam wat later opdagen dan zijn collega’s tijdens het afgesproken persmoment in het olympisch dorp. “Net een uurtje geslapen”, meldde hij. Kapitein Felix Denayer kon een lach niet ondrdrukken. “Dan heb ik nog enkele uurtjes geslapen. We hadden afgesproken dat we samen de zon wilden zien opkomen. We waren inderdaad nog wakker. We stonden wel aan de brug, maar de zon kwam langs de andere kant op.” (lacht)

LEES OOK: Van de ‘kamer waar geheimen worden gedeeld’ tot confronterende kritiek: hoe Red Lions het tot olympisch kampioen schopten

Er waren heel veel berichten op het mobieltje van Denayer. Maar het belangrijkste was een telefoontje. Net na de medaille-uitreiking hing de koning immers aan de lijn. “Dat was wel leuk, heel bijzonder”, aldus de kapitein. “Ik mocht wel zelf geen vragen stellen – althans, dat vertelde het protocol mij. (lacht) De koning volgt ons al een paar jaar, hij zei dat hij trots was, dat we heel goede ambassadeurs zijn, dat we ook nog worden uitgenodigd omdat hij iedereen persoonlijk wil bedanken.”

Zwemmen in de fontein

Eens bekomen van zijn uurtje slaap begon ook bij Alexander Hendrickx de tong los te komen. “Het was een heel plezante avond”, vertelde ‘Jimmi’. “De discotheken waren jammer genoeg niet open, maar we hebben in de mate van het mogelijke toch een goed feestje gebouwd. Ik heb maar een uurtje geslapen. Een kort nachtje dus. We hebben eerst gevierd in de meeting room, met de jongens die nog wilden, zijn we nog naar de ringen geweest waar iedereen poseert voor foto’s. Daar hebben we nog andere atleten ontmoet, zoals de olympisch kampioen muurklimmen. Een sympathieke gast.”

LEES OOK: Red Lions hebben alles gewonnen wat er te winnen valt: “Wees gerust, jullie gaan nog een paar jaar van ons horen”

De hockeyers profiteerden er ook van om eindelijk eens meer dan water te kunnen drinken. “Als je muziek en drank mee hebt, maak je makkelijk vrienden. We hebben zelfs nog even gezwommen in de fontein. Het is genieten van elke seconde. Het is ook mooi als je door het olympisch dorp loopt, dat iedereen je feliciteert. Ik hou mijn medaille aan, want dit is mijn toegangsticket van alles hier.”

De Lions keken naar de race van Thiam op een mobieltje en vierden samen met haar de gouden medaille. “Toen wij al aan het feesten waren, kwam zij samen met Noor Vidts binnen. Dan volgden er een huldiging en de speeches. Het is erg leuk dat er twee gouden medailles op één dag vielen.”

Zaterdag open bus in Brussel

Bondscoach Shane McLeod nam afscheid met een pakkende speech voor de wedstrijd, een handelsmerk van de afscheidnemende coach. “Hij zei dat we onze ogen moesten sluiten en ons onze families voor de ogen moesten halen. Dat hielp om de extra drive te geven, omdat je familie en gans België achter je staat. De Red Lions zijn ook een familie. Wij proberen zo veel mogelijk mensen te raken en te beïnvloeden met ons spel. Zodat ze denken: ‘Hockey is echt een vette sport’.”

Zaterdag worden ze al geëerd. Wanneer ze van het vliegtuig stappen, gaat het haast stante pede naar het centrum van Brussel, waar het bedoeling is dat ze vanuit het Rogierplein in een open bus stappen. Denayer: “We vragen ons dikwijls af: waarop zijn we het meest fier? Een van de mooiste momenten was toen we werden ontvangen op de Grote Markt van Brussel nadat we wereldkampioen werden. Dat heeft ons geraakt. Daarvoor doe je het, België op de kaart te zetten, anderen fier maken en inspireren. Hier in Tokio zegden de Belgian Cats dat wij hen inspireren, dat doet enorm veel deugd.”